Een Verslag
De Libertarian Party, de derde partij van de Verenigde Staten, op…
Een Verslag
De Libertarian Party, de derde partij van de Verenigde Staten, op wiens kandidaten bij de verkiezingen van 1994 ca. 2,5 miljoen kiezers hebben gestemd, hield van 3 tot 7 juli 1996 haar nationale conventie. Tijdens deze conventie nomineerde de Libertarian Party haar kandidaat voor het presidentschap.
De conventie werd gehouden in Washington, D.C., in het Hyatt Regency on Capitol Hill, op steenworp afstand van het gebouw waar het Congres vergadert, hetgeen werd beschouwd als een provocatie. Hoofdorganisator Don Ernsberger zei dan ook: “We are in the Belly of the Beast.” De conventie werd door ca. 920 mensen bezocht, hetgeen opmerkelijk is gezien de hoge kosten (US$ 330 excl. overnachting en maaltijden) en het feit dat de “Poverty Caucus” binnen de LP vrij groot is, hetgeen mede blijkt doordat sommigen in hun auto of “van” slapen; daartegenover staat dat andere libertariërs besluiten, als het Hyatt vol blijkt te zijn, dan maar in het Hilton te gaan slapen. Vrijwel de gehele conventie werd live door C-SPAN uitgezonden. Ook CNN besteedde aandacht aan de conventie, evenals de meeste grote kranten.
Maandag 1 juli
Ondanks dat de conventie pas ’s avonds op 3 juli begint ontmoet ik nu al veel libertariërs in het Hyatt, waardoor het een erg gezellige dag wordt, met veel filosofische en politieke discussies, hetgeen de hele conventie door tot diep in de nacht door zal blijven gaan. Dit is het leukste van de hele conventie en vormt een prima gelegenheid om veel contacten te leggen.
Dinsdag 2 juli
Er staan een aantal huishoudelijke zaken op het programma, zoals vergaderingen van de verkiezingsprogrammacommissie en de statutencommissie. De Council of State Chairs (alle 50 staten hebben een eigen Libertarian Party, die samenwerken in de National Libertarian Party), houdt seminars over onderwerpen als effectief communiceren, fondsenwerving, de IRS (belastingdienst) en regulering op het gebied van partijen en verkiezingen. Ook wordt er een seminar gegeven, waarin kandidaten onder meer worden voorbereid op contacten met de media.
Woensdag 3 juli
Overdag worden de vergaderingen en seminars van de vorige dag voortgezet, aangevuld met een vergadering van NatCom (National Committee, het nationale bestuur). Ook wordt er een tour georganiseerd naar de huizen van de Amerikaanse Revolutieleiders George Washington en George Mason in Noord-Virginia.
’s Avonds vindt de openingsceremonie plaats bij het Jefferson Memorial, op Thomas Jeffersons 170e sterfdag. Twee uur lang wordt er vrijheidslievende muziek gedraaid en wordt er geciteerd uit toespraken door libertarische activisten. Het hoogtepunt wordt gevormd door Bruce Evoy, acteur en oprichter van de Libertarian Party of Canada, die in gepast kostuum als Thomas Jefferson de Onafhankelijkheidsverklaring voorleest, die door Jefferson is geschreven. Thomas Jefferson had de wens uitgesproken dat als er een monument voor hem zou worden opgericht, dat het dan in de richting van het Witte Huis zou worden geplaatst, zodat hij zou kunnen zien of de bewoner trouw zou blijven aan de principes van de natie. Libertariërs delen deze avond de droevenis die zijn geest moet voelen als hij ziet wat er is gebeurd met die wens.
Donderdag 4 juli
De plenaire zaal is zeer indrukwekkend: hij is ontzettend groot en biedt ruimte aan 1000 mensen; overal verspreid staan 51 langwerpige borden met de namen van alle 50 staten en het federale district om aan te geven waar de afdelingen zitten; op het podium, dat wel 25 m breed is, staat een even brede tafel waarachter de leden van NatCom plaats nemen, met in het midden een spreekgestoelte, daarachter een scherm met de tekst “Declare Your Independence”, het thema van de conventie, en het logo van de LP, het Vrijheidsbeeld; midden in de zaal is een podium voor de TV-camera’s; achterin is een radio-studio ingericht.
De eerste spreker van de conventie, de zogenaamde Keynote Speaker, Jacob Hornsberger, oprichter van de Future of Freedom Foundation, is zó een dynamische spreker dat tijdens zijn speech de emoties hoog oplopen. Zo beschrijft hij de tragedie waarbij Amerikaanse militairen Cubaanse vluchtelingen met mitrailleurs in de rug prikten om hen te dwingen terug te keren naar communistisch Cuba, omdat anders de verzorgingsstaat in gevaar komt. Ik ontmoet na de speech de ene na de andere libertariër die vol lof is. Iedereen geeft toe dat de rillingen hem regelmatig over de rug liepen, inclusief mijzelf en een verslaggeefster van het bekende conservatieve tijdschrift National Review, die mij later een interview afneemt. Als ik haar vertel dat ik de voorzitter ben van de Libertarische Partij in Nederland, blijkt dat zij niet wist dat er Libertarische partijen buiten Amerika bestaan, dus vertel ik haar dat er behalve in Amerika, Libertarische Partijen zijn in Canada, Australië, Nederland en Costa Rica.
Later verschijnt Bruce Evoy nog eenmaal ten tonele, deze keer in de persoon van George Washington, en leest diens “Farewell Address” voor, een stuk dat na 2 eeuwen verrassend actueel blijkt.
Sprekers in het hoofdprogramma zijn:
James Bovard, schrijver van “Lost Rights: The Destruction of American Liberty”, het boek dat werd aangevallen door het hoofd van de FBI en andere hoge bureaucraten, met:
“How the Government Screws You”;
Richard Boddie:
“How Civil Rights Destroy Individual Rights.”
’s Middags vindt er debat plaats over voorgestelde amendementen op het verkiezingsprogramma.
Parallel hieraan wordt een tweede programma gevormd door zogenaamde Breakout Speakers; dit zijn:
Clifford Thies:
“Why Christians must be Libertarians”;
Steve Halbrook:
“The Right to Bear Arms”;
Marshall Fritz, oprichter van “Advocates for Self-Government”:
“Why Libertarians should not Support School Vouchers”;
Tonie Nathan, kandidaat voor Vice-President van de LP in 1972, de eerste vrouw in de geschiedenis van de V.S. die een stem kreeg van het “Electoral College”, dat uiteindelijk bepaalt wie de President en Vice-President van de V.S. wordt, vanwege het systeem van getrapte verkiezingen:
“Principle vs. Pragmatism: The Perpetual Campaigning Problem”;
Chuck Olson:
“Why I am a Pro-Government Libertarian: On Welcoming Government Workers into the Libertarian Movement.”
Tegelijkertijd geven Harry Browne, één van de acht kandidaten voor de nominatie als presidentskandidaat, en David Bergland, kandidaat in 1984, een seminar over hoe je als kandidaat moet omgaan met de pers. Daarnaast vindt iedere dag een College Activism Workshop plaats.
’s Avonds gaat iedereen kijken naar het spectaculaire vuurwerk bij Washington Monument ter ere van Independence Day. Het ontlokte de leus: “The ideal government collects one dollar in taxes a year from everyone and spends it all on fireworks.” Het is overigens geen toeval dat de conventie rond deze dag werd georganiseerd: De Onafhankelijkheidsverklaring, die op 4 juli 1776 werd ondertekend, staat vol met libertarische uitspraken; het gedachtengoed van de “Founding Fathers” is zeer nauw verwant aan het libertarisme.
’s Nachts om 12 uur is er een Midnight Symposium:
“The Foundations of a Free Society”.
Vrijdag 5 juli
De dag begint met een ontbijtspreker:
Perry Willis, National Director van de LP:
“The Key to an LP Victory”;
Het hoofdprogramma wordt gevormd door een stemming over verkiezingsprogramma amendementen, onderbroken door:
Nadine Strossen, van ACLU (American Civil Liberties Union):
“Civil Liberties Under Attack.”
’s Middags vindt het debat plaats tussen de kandidaten voor de nominatie voor presidentskandidaat voor de LP. De meest kanshebbende kandidaten zijn:
Harry Browne, schrijver van “How I Found Freedom in an Unfree World” en 4 bestsellers over beleggingen; hij heeft sinds hij zijn campagne lanceerde in 1994 al bij duizenden radio-talk-shows zijn boodschap weten te verspreiden, en hij heeft een boek geschreven dat zijn campagne kracht bijzet: “Why Government Doesn’t Work”, dat bij de meeste boekhandels in de V.S. verkrijgbaar is;
Rick Tompkins, voorzitter van de Arizona Libertarian Party;
Irwin Schiff, leider van een protestactie tegen de inkomstenbelasting, die jaren in de gevangenis heeft gezeten wegens belastingontduiking, en zich beroept op passages uit wetteksten waarin staat dat burgers vrijwillig hun inkomstenbelasting betalen (persoonlijk vind ik een dergelijk beroep op de wet niet nodig: belasting is diefstal, dus belastingontduiking is zelfverdediging). Eerder op de dag verzorgde hij een seminar waarin hij vertelde hoe je te werk moet gaan als je op een legale manier nooit meer inkomstenbelasting wil betalen (uit het voorgaande moet duidelijk zijn dat succes niet gegarandeerd is).
NOTA (None Of The Above, Geen Van De Bovenstaanden), mag bij iedere conventie rekenen op een vaste schare aanhangers, niet zozeer omdat deze mensen alle kandidaten ongeschikt vinden, maar vooral omdat zij vinden dat er geen overheid dient te zijn, en er dus ook geen president dient te zijn. Hun leus luidt: “Nobody for President”.
Parallel hieraan een programma met “Major Issue Speakers”:
Karl Hess, Jr.:
“Towards a Sensible, Libertarian Environmental Policy”;
Doug Bandow:
“Has the Republican Revolt Failed?”;
Richard Vedder & Tom DiLorenzo:
“Abolish or Reform the Welfare State”;
Grover Norquist & Stephen Moore:
“The Best Ways to Lower Taxes”;
Nancy Lord & Jim Ostrowski:
“The War on Drugs is War on the American People”;
Robert Poole, hoofdredacteur van Reason Magazine:
“Has Privatization Been Succesfull”;
Mike Tanner, Dr. Murphy & Dr. Grayson:
“How Government Meddling Caused the Medical Crisis”;
Richard Timberlake:
“Gold Standards and Free Market Money”.
En tegelijkertijd de “Breakout Speakers”:
Sharon Harris:
“Powerful Communication Techniques that Work”;
Bill Redpath:
“Proportional Voting and the Future of the LP”;
Manny Klausner:
“California Civil Rights Initiative”;
Mary Ruwart:
“If You Want Compassionate Politics … Vote Libertarian”.
Het geheel werd onderbroken door een panel van gekozen libertariërs, waaronder Don Gorman, State Representative voor New Hampshire.
’s Avonds de “Libertarian Party 25th Anniversary Party” met een replica van David Nolan’s huiskamer in Denver, Colorado, waar in 1971 de Libertarian Party werd opgericht, van waaruit de prille geschiedenis van de partij wordt verteld door de mensen van het eerste uur voor zover aanwezig: David Nolan, Don Ernsberger, Ed Clark, Tonie Nathan, Jim Turney.
Afgesloten wordt de avond weer met een Midnight Symposium: “The Tough Issues”, waar op een gegeven moment een discussie ontstaat over wat het volgende onderwerp zou worden: “Rechten van Kinderen” of “Privé-eigendom van kernwapens”, waarop een aanwezige nuchter opmerkt: “Waarom combineren we ze niet, dan kunnen we erover discussiëren of kinderen het recht hebben om kernwapens in privé-eigendom te hebben?”
Zaterdag 6 juli
De ontbijtspreker voor vandaag:
Jon Coon:
“Uniting Under the Banner of Liberty”.
Het hoofdprogramma begint met de nominatie van de presidentskandidaat: Een zeer langdurig proces aangezien de voorzitters van de 51 regionale partijen één voor één naar de microfoon lopen om een grappige schets te geven van hun staat en te vertellen wat de resultaten zijn van de stemming van hun afgevaardigden, waarbij telkens als hun kandidaat stemmen krijgt, hun achterban juicht en borden met hun namen in de lucht steekt, of met vlaggen zwaait. Al vrij snel wordt duidelijk dat Harry Browne mag rekenen op een overgrote meerderheid, tweede wordt Rick Tompkins, op de derde plaats komt Irwin Schiff, vierde wordt NOTA (None Of The Above), als vijfde eindigt Charles Collins.
Hierna wordt het verkiezingsprogramma geratificeerd en volgt een spreker:
Joe Sobran:
“Pax Americana: Not What the Founders Intended”.
Dan volgt de nominatie voor Vice-President: Hier wint Jo Jorgensen, zij is lid van Libertarians for Life, een libertarische groepering die tegen abortus is.
Hierop volgen de “Acceptance Speeches” van Harry Browne en Jo Jorgensen, die niet alleen live worden uitgezonden door C-SPAN, maar bovendien wordt Browne’s speech vele malen herhaald in de komende dagen, afgewisseld met interviews. Harry Browne zegt onder meer dat hij als president alle mensen die in de gevangenis zitten voor louter slachtofferloze misdaden, zoals belastingontduiking en het overtreden van de drugs-wetten, amnestie zal verlenen tijdens de eerste dag van zijn presidentschap.
De “Breakout Speakers” van vandaag zijn:
Michael Sherwood:
“The Assault on Gun Ownership and other Constitutional Rights”;
John Buttrick:
“Libertarianism and the Rule of Law”;
Vince Miller, Director van ISIL (International Society for Individual Liberty):
“The Worldwide Libertarian Movement”;
Mike Tanner:
“Ending the Social Security Crises”;
Alan Perlman:
“Targeting Generation X: Winning the Future”;
Dick Fuerle:
“Natural Rights and the Non-Agression Principle”;
Sue Vieu:
“Computer Privacy and Government Interference with the Internet”.
’s Avonds kleedt bijna iedereen zich om: Men draagt avondkleding voor “The Presidential Banquet”, waarvoor losse kaarten te koop zijn voor US$ 125. Na het feestmaal spreekt Harry Browne, en zijn campaign manager weet door middel van een peptalk US$ 180.000 aan donaties binnen te halen. Daarna worden er prijzen uitgereikt aan mensen die zich ingezet hebben voor de libertarische zaak.
Om 12 uur is er weer een Midnight Symposium:
“Politics and Philosophy”.
Zondag 7 juli
De onbijtsprekers zijn Steve Dasbach, nationale voorzitter, en Gene Cisewski, die allebei tot “National Chair” willen worden gekozen, en zich presenteren aan de leden.
Op het hoofdprogramma staan de nominatie en verkiezing van het nationale bestuur.
Er is één Breakout Speaker:
Jeffrey Rodgers Hummel:
“The Economic Impact of the Civil War”.
Ik kan niet genoeg benadrukken dat het meest aantrekkelijke van het bezoeken van een libertarische conventie wordt gevormd door de gesprekken met mede-libertariërs, en de contacten die je daardoor legt. Daarom zou ik U van harte aanraden om naar de conventie van de International Society for Individual Liberty te gaan in Whistler, British Columbia, Canada van 19 tot en met 23 augustus 1996!
Toine Manders
Voorzitter Libertarische Partij