Ayn Rand is zaterdag 6 maart in New York overleden. Ze is 77 jaar geworden. Ayn Rand is…
Ayn Rand is zaterdag 6 maart in New York overleden. Ze is 77 jaar geworden. Ayn Rand is beroemd geworden door de boeken die ze geschreven heeft, en die praktisch allemaal bestsellers geworden zijn. In die boeken heeft zij de filosofie die zij ontwikkeld heeft geromantiseerd. Waarschijnlijk is dat één van de redenen waarom de verspreiding van het Objectivisme, zoals zij haar filosofie genoemd heeft, zo snel heeft plaats gevonden, Overal op de wereld zijn er mensen die door de literatuur van Rand het objectivisme hebben ontdekt en begrepen. Bij zeer velen is daarna hun leven veranderd. Zij begrijpen nu veel meer dan voorheen wat er zich op de wereld afspeelt en zien de redenen waarom de maatschappij steeds meer naar een chaos afglijdt.
Deze verandering is een soortgelijke ervaring als Ayn Rand onderging toen ze negen jaar was. Ze las toen een verhaal getiteld “De Geheimzinnige Vallei”, dat ging over Cyrus, de leider van Britse troepen in India. Door dit verhaal ervoer ze wat er voor de mens mogelijk is. Cyrus was voor haar een symbool van de mens met zijn grootste mogelijkheden: de mens die de werkelijkheid onder controle heeft, vol zelfvertrouwen en doeltreffend werkend, in staat om hoge doelen te stellen, te vechten tegen zeer ongunstige omstandigheden en te winnen. Vanaf dat moment wist ze dat ze nooit de belofte van menselijke grootheid zou vergeten en dat mindere zaken haar nooit meer zouden interesseren.
Ayn Rand is geboren op 2 februari 1905 in Sint Petersburg, het tegenwoordige Leningrad. Reeds als jong meisje voelde ze een diepe antipathie voor de atmosfeer in haar omgeving: de oosterse mystiek die de Russische mentaliteit doordringt, het geloof dat lijden het onafwendbare lot is van de mens op aarde. Toen ze op twaalfjarige leeftijd voor het eerst de communistische slagzin hoorde dat de mens moet leven voor de staat, wist ze heel bewust en duidelijk dat dit het monster was aan de wortel van alle andere verschrikkingen. Terwijl ze opgroeide en steeds duidelijker besefte dat het doel van de mens is om gelukkig te zijn, voelde ze ook de druk van het collectivisme als een steeds zwaardere last. Haar ouders beseften dat zij in Rusland nooit echt zou kunnen aarden en zij lieten haar op twintigjarige leeftijd vertrekken naar Amerika.
Zij wilde schrijfster worden en stukken schrijven voor de filmindustrie. Daardoor vond ze in Hollywood werk bij een filmmaatschappij. Al heel snel ontmoette ze daar Frank O’Connor, die een kleine rol in een film speelde. Met hem is ze getrouwd toen ze vierentwintig was. Frank O’Connor is in 1979 overleden.
Terwijl ze haar verhalen probeerde te verkopen kreeg ze heel vaak te horen dat haar verhaal niet echt was, te romantisch, en de hoofdpersonen waren “niet menselijk genoeg”. Dit zijn opmerkingen die we ook nu nog vaak horen over haar boeken. Maar Rand heeft nooit geprobeerd te schrijven hoe de mens is, alleen maar hoe hij zou moeten of zou kunnen zijn.
Toen ze vijfentwintig was begon ze te schrijven aan “We the living” (vertaald in het Nederlands: De Vrijheid Gloorde). Ze werkte er vier jaar aan, maar pas twee jaar later werd het boek uitgegeven (1936). Uitgevers stonden erg aarzelend tegenover haar werk. Het boek “The Fountainhead” (De Eeuwige Bron) werd door twaalf uitgevers geweigerd. De intellectuele wereld werd reeds veel te veel overheerst door het collectivisme. Het boek was “te goed”, de uitgevers verkozen iets middelmatigs, iets voor een groot publiek. Toch werd het boek (gelukkig) gepubliceerd in 1943: het boek is ook verfilmd. Aan “Atlas Shrugged” werkte ze meer dan elf jaar. Het boek verscheen in 1957 en we weten dat het een enorm succes werd.
Behalve deze drie romans heeft Ayn Rand nog andere werken geschreven. U kunt die vinden in de boekenlijst van het Libertarisch Boekcentrum (Beethovenlaan 25, 2102 ES Heemstede, Nederland). Erg bekend zijn: “Kapitalisme, het onbegrepen ideaal”, “The Night of January 16th”, “For the new Intellectual”. Ook heeft ze newsletters geproduceerd: “The Objectivist” en “The Objectivist Newsletter” van 1962-1971, samen met Nathaniel Branden, en van 1971-1974 “The Ayn Rand Letter”.
Wie nog eens wil nagaan wat Rand allemaal gedaan heeft en de manier waarop zij het deed, raden we aan het boekje “Who is Ayn Rand”, geschreven door Barbara Branden nog eens te lezen. Veel van bovenstaande gegevens zijn daar ook in terug te vinden.
Waarschijnlijk was haar laatste grote optreden naar buiten, zoals we al eerder vermeldden, een toespraak voor meer dan drieduizend toehoorders in New Orleans, op het seminar van het National Committee for Monetary Reform. Daar kreeg ze meerdere keren een langdurige, staande ovatie. Op de inhoud van haar toespraak: “The Sanction of the Victim” hopen we later nog terug te komen. Zij kondigde ook aan dat “Atlas Shrugged” door haarzelf herschreven zou worden voor een 7-delige televisieproductie. Wat daar nu mee gaat gebeuren is ons nog onbekend.
De invloed die Ayn Rand op de maatschappij heeft gehad is enorm en is nog steeds groeiende. De mens heeft de keus om verder af te zakken naar het collectivisme, of de weg in te slaan naar een gelukkige, productieve en vrije wereld, waarin vrede heerst. En dit laatste heeft Ayn Rand bedoeld. Wij zullen dit nu waar moeten maken en daarbij hebben we een enorme steun aan alles wat Ayn Rand gepubliceerd heeft.