“De Europese Monetaire Slang”, “EMS”, “Devaluatie”, “Revaluatie”, “Inflatie”, “Een mandje valuta’s”, “Interveniëren”, “De dollar is zwak vandaag en morgen”.

Allemaal kreten, die de laatste tijd veel vaker gehoord worden. Dit hangt samen met de onrust die nu al enige tijd op de valuta markt heerst. Hoe zit dat nu?

Laat ons eerst eens nagaan wat “geld” eigenlijk is. Mijn ervaring is nl. dat 99% van de mensen dat niet weet. Om uit te leggen wat “geld” is, zouden wij een paar artikelen nodig hebben en die ruimte is er niet. Ik zal echter regelmatig op dit onderwerp terugkomen, zodat onze lezers toch deze kennis kunnen opdoen. Laten wij er in dit artikel eens van uit gaan dat: dollars, ponden of gulden etc. beschouwd kunnen worden als aandeeltjes in een land.

Als een onderneming goed draait, zullen de aandelen van die onderneming in waarde stijgen. Gaat het goed met een land, dan stijgt het geld van dat land in waarde.

Uiteraard is het voorgaande en simplificering, want:

  • o.a. wordt een valuta ook gemeten t.o.v. andere valuta’s
  • verwachtingen van mensen spelen eveneens een rol.

Eén manier om te bepalen of een valuta minder waard zal worden t.o.v. een andere is te kijken naar het inflatiepercentage. Wanneer nl. de inflatie toeneemt, neemt in een land de waarde van het geld t.o.v. goederen af (andersom: u zegt “bij toenemende inflatie wordt alles duurder”).

Men koopt voor geïnflateerde gulden/francs minder goederen, maar ook minder buitenlandse valuta. Behalve als die valuta een hogere inflatie heeft dan de gulden/franc. Ook op basis van verwachtingen zal er op de valuta markt gekocht en verkocht worden. Verwacht “de markt” een dalende dollar, dan zullen veel dollars te koop aangeboden worden om daarmee een andere valuta te kopen. Men wil i.p.v. een “dalende” valuta, een sterke “stijgende” valuta bezitten. Een groot aanbod, of het nu dollars of aardbeien zijn, betekent een daling in de prijs. Men zegt, dat de dollar zwak is.

Zoals zo vaak, menen overheden de markt beter te kunnen regelen dan de oorspronkelijke deelnemers. Overheden proberen dan meestal hun eigen valuta sterk te houden. Ze doen dat door zelf op de markt hun valuta te kopen. Door die kunstmatige vraag blijft nu b.v. de dollar min of meer constant in waarde. Zo is de Amerikaanse regering thans zeer gebaat bij een “sterke” $.

Als de $ namelijk nog verder omlaag gaat dan zullen de olie producerende landen waarschijnlijk betaling van hun olie niet in $, doch in andere valuta’s (een groep of mandje van andere valuta’s) eisen. Dat betekent meer vraag naar alternatieve valuta’s, die met $ gekocht moeten worden. Dan gaat de $ omlaag t.o.v. de andere valuta’s, oftewel er moeten meer $ betaald worden voor die valuta’s en dus meer $ voor dezelfde hoeveelheid olie. Men kan het de olieproducerende landen niet kwalijk nemen, dat zij hun olieprijs in $ verhogen, wanneer de $ omlaag gaat. Immers hun olie blijft evenveel waard. Olie blijft olie.

Datzelfde waarderingsprobleem tussen olie en $ speelde een rol bij de verschillende Europese valuta’s. België b.v. sjoemelde meer met zijn currency dan Duitsland. Gevolg: de mark stijgt t.o.v. de franc e.q. de franc zakt t.o.v. de mark. Dat is allemaal erg lastig en vooral voor mensen, die zaken doen tussen België en Duitsland. Omdat daarmee het internationaal zakendoen niet gediend is, is na veel onderhandelen de “Europese slang” (=EMS) uitgedacht. Deze vergrote slang betekent, dat voor het moment, er niet meer dan 21/2% verschil tussen de valuta’s van de deelnemende landen mag ontstaan dan afgesproken. Dreigt een groter verschil te ontstaan, dan moeten de betrokken overheden ingrijpen in de markt (interveniëren) om te proberen dat verschil op te heffen. Meestal lukt ze dat voor een beperkte tijd. Daarna echter komen de devaluaties (de waarde van een munt wordt minder t.o.v. de anderen) of revaluaties (de waarde van een munt wordt officieel hoger).

Als libertariër weet u al dat het vaak beter is om dingen tegengesteld aan die van de overheid te doen. Dat wordt dan nog interessanter als u er ook nog wat aan verdient. Dus koop Duitse marken en verkoop Belgische franken. Dat kopen van DM is momenteel echt interessant, omdat er in september-oktober sprake is van een aanpassing van de Europese slang.

Goed, het voorgaande gaat over valuta’s onderling. Vergeet niet dat als er naar een objectieve maatstaf gekeken wordt, goud nog altijd het beste medium is. Zelfs zogenaamde “sterke” valuta’s als Zwitserse franc of Duitse mark hebben inflatie en dalen dus t.o.v. goud (hetgeen niet bij gedrukt kan worden, hoogstens tijdelijk gemanipuleerd) wat voor ons extra aanleiding moet zijn om een gedeelte van ons bezit in goud te beleggen.

Veel uit – muntende – groeten.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR