De plaats van de vrije wereld ten opzichte van het geheel van naties wordt steeds kleiner (*).

Praktisch geheel Afrika, Azië, Oost-Europa en een belangrijk deel van het Amerikaanse continent zijn ten prooi aan totalitaire stelsels.

De debatten van de VN illustreren de onmacht van de werkelijk democratische staten in het laten horen van hun stem.

De economische en militaire sterkte van de VS is niet meer voldoende om de toeneming van de omverwerping tegen te gaan, zoals na de onderwerping van VietNam en Cambodja, de recente gebeurtenissen in Angola of het drama van Libanon dit aantonen.

De omverwerping, de politieke gevangennemingen of deportaties van miljoenen mensen, de massale executies zonder vonnis, of de meest inbreukmakende judiciaire parodieën op de vrijheid van de mens zijn trieste dagelijkse werkelijkheid van de politieke systemen die over het grootste gedeelte van de planeet regeren.

Weinig mensen of landen hebben de moed ze bekend te maken, een groot aantal weigert ze te zien, door ideologische blindheid of, eenvoudigweg, vanwege economische belangen. Op dit moment leeft de meerderheid van de onderdrukte volken, of zij die bedreigd worden hun vrijheid te verliezen, verstoten van de rest van de wereld, als gevolg van een gebrek aan objectieve informatie, het wezen van de vrijheid, welke voor hen ontoegankelijk blijft.

Het klaarblijkelijke faillissement van de ideologieën welke naar dictatuur leiden, wordt gemaskeerd door een permanent machtsmisbruik van de democratische vocabulaire, aldus ontdaan van haar wezen.

Niemand neemt meer aanstoot aan het feit dat de meest onderdrukkende stelsels zich verschuilen achter het overtollige woord: “volksdemocratie”, een pleonasme op zich, dat het gevoel van schuld van zijn onderwerpers verraadt.

* Van 142 naties, worden er 118 geregeerd door dictators en slechts 24 functioneren onder een vrij economisch stelsel. Michael Novak, Montreal Star, 23 maart 1976.