Vakbonden

Is de vakbond een goed opstapje voor een fijne baan in de kapitalistische’ wereld?

Lanser wordt lid van de Raad van Commissarissen van de Crediet en Effectenbank te Utrecht. Lanser wordt commissaris bij de Nationale Nederlanden. Lanser wordt commissaris bij de Ogem. Kok wordt lid van de Raad van Bestuur van de Jaarbeurs.

Met dit rijtje kunnen wij nog doorgaan. En de fijne baantjes worden ook gaarne geaccepteerd door allerlei oud-ministers en oud-politiekelingen, die eerst zo hard tegen het bedrijfsleven tekeer gegaan zijn.

Zijn zij tot inzicht gekomen of hebben zij al die tijd aan de voorbereiding op die toekomst gewerkt?

Geen van beide. In de huidige subsidiemaatschappij is het voor een bedrijf van groot belang de juiste deuropeners in dienst te nemen: mensen die door kennis van het politieke machtswereldje weten waar zij het bedrijf, dat zij vertegenwoordigen, een vergunnings-, prijs- of subsidievoordeeltje kunnen bezorgen. Men neemt dus graag een boef in dienst, die zijn oud-collegaboeven kan bewerken.

Politici

Politici zijn alleen maar uit op het behagen van het kiezersvolk, en daarmee hun eigen toekomst te verzekeren. Wanneer zouden de mensen daar eens achterkomen? In “Management Plus” van 3 juni lazen wij, dat Jhr. Kraijenhoff er in ieder geval wel achter is:

“Jhr. Kraijenhoff stelt met spijt vast dat ook bij ons ‘electroneering’ vaste voet aan de grond heeft gekregen: politici zijn alleen maar uit op het behagen van het kiezersvolk door verbale handigheid en het doen van schone beloften. Beslissingen die verkeerd zullen vallen, worden zoveel mogelijk uitgesteld, zeker wanneer verkiezingen voor de deur staan. Een dergelijke ‘uitverkoophouding’ verlamt de besluitvorming in Den Haag. En daar is nu vooral behoefte aan. Gezien de huidige en te verwachten economische moeilijkheden, komt het aan op daadkracht en niet op politieke zieltjeswinnerij aan.

Recht?

Ons hoogste rechtscollege, de Hoge Raad, heeft een typische uitspraak gedaan. Het Duitse RAF-lid Knut Folkerts mag wel aan Duitsland worden uitgeleverd, maar dan mag hij in Duitsland niet vervolgd worden voor zijn aandeel in de moord op de Westduitse Werkgevers-voorzitter Schleyer. Begrijpt u het? Wij hebben groot respect voor onze’ Hoge Raad, maar begrijpen doen wij dit niet.