Singapore’s Authoritarian Capitalism: Asian Values, Free Market Illusions and Political Dependency, door Christopher Lingle
Professor Christopher Lingle was van 1989 tot 1991 de vertegenwoordiger (Rep) van ISIL voor Luxemburg. Hij doceerde toen aan de Universiteit van Luxemburg. Hij heeft in die tijd op een libertarisch seminar in Rotterdam gesproken over de gevaren voor de vrijheid door de groei van de EEG.
In 1993/94 werkte hij als professor aan de Universiteit van Singapore. Hij schreef toen een artikel in de International Herald Tribune. En dat bracht hem in de problemen.
Zonder “Singapore” te noemen, zei hij in dat artikel (vrij vertaald):
“Intolerante regimes in de regio vertonen een enorme vindingrijkheid in hun methodes om tegenstanders te onderdrukken. Sommige technieken zijn helemaal niet zo subtiel: verpletteren van ongewapende studenten met tanks, of dissidenten gewoon in de gevangenis gooien. Andere zijn veel subtieler: Het vertrouwen op een samenwerkend rechtssysteem om de oppositie bankroet te maken, of de oppositie zover om te kopen dat men “democratisch” toch kan doen wat men wil.”
De premier van Singapore, Lee Kuan Yew, voelde zich aangesproken (paste hem de schoen?), en diende een aanklacht in tegen prof. Lingle en eiste een schadevergoeding van $213.000 wegens smaad. Een zelfde bedrag werd geëist van de Herald Tribune. Zij hebben een schikking getroffen, en de eis betaald!
Toen Lingle echter bezoek kreeg van de “politie”, en door had dat men hem wilde “pakken”, is hij hals-over-kop het land uit gevlucht. Zijn eigendommen werden geconfisqueerd, en een eis om voor het gerecht te verschijnen volgde hem.
Daarna is Lingle door het (objectieve?) gerecht veroordeeld om een schadevergoeding te betalen van $70.000. Lingle heeft geweigerd om daar op te antwoorden of om voor het gerecht te verschijnen. Hij heeft zich zelfs niet laten vertegenwoordigen, omdat hij het zo’n grote schending van primaire rechten vindt. Al zijn bezittingen en rekeningen in Singapore zijn echter in beslag genomen.
Als commentaar op dit vonnis verklaarde Christopher Lingle dat hij helemaal niet verbaasd was over deze uitspraak. Voor zover hij het kan bezien, is deze uitspraak een bevestiging van zijn stelling en ondersteunt het zijn opvatting dat de heersers in Singapore een hun sympathiek rechtsstelsel gebruiken om hun critici weg te werken of dat nu andere politici zijn, media, of buitenlanders.
Bovendien daagt Christopher Lingle Mr. Lee uit om eens uit zijn beschermende rechtssysteem te komen, en de zaak uit te vechten voor een onpartijdig hof in Amerika. “Ik kijk uit naar de dag in een onpartijdig hof waar de rechter niet is aangewezen door Mr. Lee en geen politieke trouw aan Mr. Lee verschuldigd is. Ik verlang naar niets meer dan de gelegenheid te krijgen om voor een onbevooroordeeld hof aan te tonen dat de manipulatie door Lee van het gerecht in Singapore in strijd is met het “recht” en de regels van de rechtspraak.”
Heel interessant. Vooral omdat het voor velen niet duidelijk is hoe de grote welvaart in landen als Singapore in overeenstemming kan zijn met deze beperkte vrijheid. Het boek van Lingle geeft daar voor een deel inzicht in en antwoord op.
Uiteraard vertelt Lingle in zijn boek de gehele toedracht van het Herald Tribune-artikel en de censuur die er op volgde. Hoe de machthebbers hun macht behouden middels een politiek systeem gebaseerd op angst en intimidatie. Lingle is er goed in geslaagd om de balans te vinden tussen het verhaal van zijn persoonlijke ervaringen, en de analyse van de politiek-economische toestand.
Door een grote economische vrijheid, zoals onder andere geen, of lage, invoer- of uitvoerbelastingen, konden Aziatische economieën een snelle, hoge vlucht nemen. Tegenover deze economische vrijheid staat dat er een sterke drang is om “het individu” ondergeschikt te maken aan “de gemeenschap”. Daardoor heerst er een soort “Big Brother is watching you”-angst bij de inwoners. Zo wordt bijvoorbeeld het Internet zo streng mogelijk gecontroleerd. Vroegere collega’s van Lingle zijn nu bang om e-mails van hem te ontvangen. Daardoor zou hun baan ook wel eens in gevaar kunnen komen!
Door bepaalde propaganda-technieken weten de politici het image van welvaart nog te versterken. Maar de grote vraag blijft hoe lang dat kan blijven duren. Mijn ervaring is, dat dat meestal langer is dan je denkt. Maar op den duur zal men toch de waarheid niet kunnen ontlopen. Kijk maar naar het communisme, o.a. in Rusland. Ook daarover waren velen verbaasd dat dat zo lang kon stand houden.
En er is een aantal overeenkomsten tussen het communisme en het “autoritaire kapitalisme” van Singapore. De verdere ontwikkeling zal ergens vastlopen; uiteindelijk zullen “individuen” zich niet blijvend laten onderdrukken. Maar hoe lang en op welke wijze dat zal gebeuren is nu nog niet te overzien.
Voor ieder die deze (economische) welvaartskwestie interessant vindt, of beter wil begrijpen, is dit boek een hulpmiddel dat een groot deel van de sluier oplicht.
ISBN 84 85809 52 1; 169 pag. + xxii. Paperback.
Loading ...