Het is thans in de openbaarheid gekomen dat de belastingdienst tipgevers (verraders) betaalt. Bedragen van f 50.000 worden genoemd.

Een commentaar dat we hierover lazen, keurde dat in het algemeen goed, maar “er moeten wel duidelijke grenzen worden getrokken. Het zou bijzonder betreurenswaardig zijn als het tipgeldsysteem zich zou uitbreiden en privé-personen straks een bijverdienste zouden trachten te vinden in het bespioneren van hun buren”.

Dit is nogal een naïeve opmerking. Die duidelijke grenzen zijn er niet. En, zoals Ayn Rand al lang geleden opmerkte, we moeten ons realiseren dat wij leven in de eeuw van de jaloezie. Jaloerse buren of personen die om de een of andere reden ruzie of een vete met elkaar hebben, zullen echt niet laten om ook dit wapen te gebruiken. Zeker als daar dan ook nog een fijne beloning aan vast zou kunnen zitten.

Degenen onder ons die de oorlog hebben meegemaakt, weten nog hoe de sfeer was en dat je voor verraders moest oppassen. Nergens was je veilig.

Het gevaar dat dit nu weer gestimuleerd wordt door dit tipgeld is niet denkbeeldig. Te meer daar het geheel past in de filosofie van de overheid: Zorg je macht te behouden en te vergroten door de burgers bang te maken en tegen elkaar uit te spelen. De staat wordt zo steeds machtiger.