Wij zijn thans begonnen aan 1983 en we vragen ons af hoe de vrijheid zich ontwikkelt. Als we…
Wij zijn thans begonnen aan 1983 en we vragen ons af hoe de vrijheid zich ontwikkelt. Als we naar 1982 kijken dan zijn we over de totale ontwikkeling in de wereld en in de Benelux niet erg enthousiast
We zijn in de wereld nog heel ver af van de vrede die we toch allemaal willen. De bewapeningswedloop gaat onverminderd door en zowel de grote alsook de kleine landen proberen hun macht te vergroten. Allemaal trachten ze een zo groot mogelijk deel van de koek binnen te halen, liefst gelegaliseerd, maar als dat niet lukt dan maar met gewoon bruut geweld. Voorbeelden genoeg, u hoeft de krant maar open te slaan of de televisie aan te zetten.
De dreiging voor een grote wereldoorlog neemt eerder toe dan af. In Rusland is nu ene Andropov aan de leiding, een man die de baas was van de KGB en verantwoordelijk voor het wegwerken van zeer veel politieke tegenstanders. Het is goed dat we ons realiseren dat Andropov jonger, slimmer, machtiger, duivelser en gevaarlijker is dan de vorige dictators die Rusland hebben geregeerd. Het is nu al duidelijk dat hij vol met plannen zit.
De drang om in Rotterdam een Russisch consulaat te openen is vergroot. Meer Russische scheepvaart op Rotterdam, meer Russische invloed. Hij heeft al verschillende ontwapeningsvoorstellen gedaan, allemaal zodanig dat hijzelf nog machtiger wordt of minstens even machtig blijft. De zogenaamde vredesbewegingen (al begonnen voordat Andropov de topman werd) treden versterkt op.
Wij zijn vóór de echte vredesbewegingen maar zeer zeker tegen die zogenaamde vredesbewegingen die pleiten voor een eenzijdige ontwapening. Eenzijdige ontwapening is een uitnodiging om ons maar te komen bezetten. Stel u voor dat de politie ging onderhandelen met de misdadigers en dat dan de politie eenzijdig zou gaan ontwapenen. Wat denkt u dat de misdadigers zouden doen? Ik vind het van die misdadigers nog niet zo dom dat ze bewegingen financieren die voor ontwapening van de politie zijn! Triest is daarbij natuurlijk dat er in die bewegingen een groot aantal enthousiaste misleide idealisten zitten die de kern van de zaak niet inzien. Hier ligt voor ons een enorme taak.
Betreffende “Oorlog en Vrede” en “De wortels van de oorlog” raad ik u aan nog eens te lezen wat Ayn Rand daarover al in 1962 schreef in The Objectivist Newsletter. Op dit artikel komen we binnenkort nog eens terug want ook vandaag, meer dan 20 jaar later, is het nog heel erg actueel.
En hoe staan we er voor met de vrijheid in ons eigen land?
In België hebben we een regering die regeert met “bijzondere volmachten”. In een groot aantal zaken kan zij haar wil uitvoeren buiten het parlement om. Dit begon als “tijdelijk”, voor een korte overbrugging. Nu zien we gebeuren dat de tijd verlengd moet worden en de omvang uitgebreid.
Zou dit een stapje (stap?) zijn in de richting van een gewone dictatuur? Op 10 januari om 11 uur ’s avonds werd in Nederland door één enkele nieuwsuitzending van twee minuten op de radio de situatie goed geschetst:
- Minister De Koning van Sociale Zaken maakt bekend dat er nu snel werk gemaakt moet worden van de herverdeling van de beschikbare arbeid.
- Minister Ruding van Financiën maakt bekend dat er bij de belastingdienst 850 man extra zullen worden aangetrokken, dat er meer computers zullen worden aangeschaft (voor ƒ215.000.000!!) en dat iedereen een centraal registratienummer zal krijgen!
- De werkeloosheid in Nederland bedraagt 644.000 en dit aantal zal nog “aanmerkelijk” toenemen. (Als je anders telt zijn het er 764.000!!)
Ik neem aan dat als u even stilstaat bij deze drie punten dat u dan het verband er tussen duidelijk ziet. De extra controle door die 850 ambtenaren zal nog meer ondernemers ertoe brengen om de pijp aan Maarten te geven. Daardoor zal de werkeloosheid nog sneller stijgen en heeft minister De Koning nog minder “beschikbare arbeid” om te verdelen. Er komt nog minder belasting binnen en Ruding zal nog meer ambtenaren moeten aantrekken om te proberen nog meer ondernemers ermee te laten ophouden. Waar is het einde? Nu al betaalt ieder gezin in Nederland gemiddeld ƒ3.000 per jaar aan rente op de staatsschuld en dat zal in 1990 opgelopen zijn tot ƒ10.000,-.
Wanneer en hoe zal het ons lukken om meer mensen ervan te overtuigen dat we op de verkeerde weg zijn? We moeten niet méér maar minder overheidsinvloed; niet meer dwang, maar meer vrijheid. En om dat te krijgen moeten we eerst een duidelijk inzicht hebben in de principes van vrijheid, dwang en geweld. Hoe beter we die zelf begrijpen, hoe beter we ze kunnen overbrengen aan anderen. Pas als voldoende mensen dit begrijpen, kunnen we een ommekeer verwachten.
Op al de hier genoemde punten zouden we nog dieper kunnen ingaan. Mogelijk dat we dat in volgende artikelen wel doen. Graag haken we in op uw commentaar of vragen. We eindigen met een positieve noot: het libertarisme blijkt in de wereld te groeien. Ook hierop komen we later in de Vrijbrief terug. Steeds meer personen beginnen te begrijpen dat een mens recht heeft op zijn eigen leven en dat geen enkel mens (of groep mensen) het recht heeft om geweld, dwang of fraude te initiëren tegen een ander mens.