Op het ogenblik staat weer enorm in de belangstelling het zogenaamde “handelen met voorwetenschap” op een of andere effectenbeurs. Hier wordt mee bedoeld dat soms handelaren of beleggers aandelen kopen of verkopen, terwijl ze meer weten dan het grote publiek.

Misschien heeft een directeur zijn mond voorbij gepraat, of, wat tegenwoordig vaker voorkomt gezien de complexiteit van een overname, de zijdelings betrokkenen praten hun mond voorbij. Dat zagen we o.a. bij Gist Brocades. Wanneer iemand van zijn voorwetenschap gebruik maakt, kan hij daar grote winsten mee maken. Namelijk, als zijn voorwetenschap correct bleek. Veel mensen vinden dit niet juist. Dat de gebruiker van die wetenschap ook wel eens grote verliezen kan maken, vergeet men gemakshalve. Een ander aspect is “Wat is die wetenschap?”. Zelf heb ik ooit eens een lijstje van farmaceutische bedrijven in de VS gemaakt en die gerangschikt op aantrekkelijkheid voor overname door AKZO. Dit door te kijken naar totale waarde markt, rendement, etc. etc.

Van de bovenste 4 zijn er nu inmiddels 3 overgenomen tegen veel hogere prijzen dan toen (zij het niet door AKZO) en ik heb toch echt niet met al die 3 directeuren geluncht. Wel had ik informatie opgevraagd en gesprekken gevoerd op allerlei niveaus. Het kan best zijn dat ik zo tijdens die studie bewust of onbewust wat heb opgevangen. Is dat dan voorwetenschap? En, als dan uiteindelijk gebeurt wat ik hoop (stel 2,5 jaar later) was het dan ook voorwetenschap?

U ziet het, een nogal glibberig en moeilijk met feiten te staven geheel.

Wat u ook heeft kunnen zien is dat zodra er een probleem is, of iets als probleem ervaren wordt, men onmiddellijk vindt dat “de overheid” het maar weer moet regelen. En reken maar dat die overheid graag regels en wetten maakt voor zo’n beetje het laatste vrije in de markt, nl. de beurs.

Als we stellen dat de prijs van iets bepaald wordt door wat koper en verkoper op een bepaald moment overeenkomen, dan is voorwetenschap niet slecht. Beiden hebben de vrijheid niet te (ver)kopen, meer te onderzoeken, gokken of niets te doen. De voorwetenschapper is daarbij, gezien zijn wetenschap, vaak bereid wat meer te betalen dan de gemiddelde marktprijs. Dus toch het voordeel van de ander?

Samengevat:

– het hoeft niet geregeld te worden

– het kan niet geregeld worden

– als het geregeld wordt, werkt het averechts.

Tot slot nog een van de meest ironische voorwetenschap zaken onlangs in de VS:(daar is dat strafbaar).

Een meneer die er zijn vak van maakt te investeren in overnames krijgt een boete van zo’n 50 miljoen $. Dat is ongeveer de geschatte winst die hij met een aantal transacties met voorwetenschap gemaakt heeft.

Daarnaast heeft die meneer nog wat miljoentjes in aandelen. Het ironische is nu dat hij zijn “gewone” aandelen eerst mocht verkopen, alvorens bekend gemaakt werd dat hij die boete kreeg. Over voorwetenschap gesproken.

Een van onze adverteerders biedt een Australische $ garantiepolis aan. Dit is te vergelijken met die beroemde koopsompolissen. Twee zaken zijn hierbij van belang:

a) de Ohra is een van de zeldzamen die in Aus. $ een aanbieding maakt

b) de hier bedoelde polissen houden een minimum van 12 jaar in. Dat betekent dat als u dit jaar aftrekbaar f 16.000,- stort, u de volgende 12 jaar minstens elk jaar f 3.200,- (=20%) moet storten.

Het grote voordeel is de hoge rente. Nadeel is de mogelijke daling van de Aus $ en hoewel die al groot is geweest wil dit niet zeggen dat dat niet verder gaat. Maar gemiddeld mag de Aus $ in 12 jaar nog 40 % zakken en u speelt nog gelijk t.o.v.andere polissen in Ned. guldens. U kunt ook mij hierover bellen.