De ‘Stichting voor Geweldloze Weerbaarheid’, Laan van Klarenbeek 38, Arnhem (NL) verklaart,…
De ‘Stichting voor Geweldloze Weerbaarheid’, Laan van Klarenbeek 38, Arnhem (NL) verklaart, dat er „wordt gewerkt aan de ontwikkeling van geweldloosheid als levenswijze én als middel in de strijd tegen onrecht en verdrukking” (haar tijdschrift ‘Geweldloos Aktief’, eerste binnenpagina).
Een verklaring waar libertarisch-denkenden het, principieel, ongetwijfeld mee eens zijn. In de toepassing echter raken zij op een geheel ander spoor, zoals blijkt uit onderstaande reactie op een artikel in G.A., hun ingezonden ter publicatie, door ons redactie-comitélid Fred Dekkers:
In G.A., nummer 2/1987, werd een artikel ‘eSVee’ opgenomen over ‘Actie Sociale Verdediging’, waar de ‘Landelijke Werkgroep Sociale Verdediging van Vrouwen voor Vrede’ oproept voor een brievenactie, gericht aan de Vaste Commissie voor het Wetenschapsbeleid van de Tweede Kamer der Staten Generaal.
In het voorgestelde concept wordt geprotesteerd tegen het afschaffen van het subsidiëren van ‘het vervolgonderzoek voor Sociale Verdediging’, dat, zo wordt in hetzelfde concept gesteld, de Rechten van de Mens (zou dienen) (met naam: het zoeken naar een geweldloze oplossing….).
Een vraag die zich opdringt, is hier of het doel de middelen heiligt. Mag men geweld gebruiken om naar een geweldloze oplossing te zoeken?
De staat moet, noodgedwongen, alle middelen waarmede hij de ene subsidieert, bij anderen onteigenen. Zelf kan hij niets creëren.
Het afnemen gebeurt door dreiging met geweld: wie niet betaalt wordt gestraft met boete en/of gevangenisstraf, duidelijk even gewelddadig als een kidnapper die losgeld eist, of een gangster die een hold-up pleegt. Behalve dat de staat ‘het mag’. Waarom mag het? Omdat hij minstens de helft (plus één) van de burgers achter zich heeft kunnen scharen, met de belofte: stem op ons, dan zijn we sterk genoeg om het staatspistool te richten op de andere helft (min één).
De vraag van eSVee kan even goed als volgt worden geformuleerd: wij, eSVeeërs, willen een deel van wat andere mensen geproduceerd hebben in handen krijgen voor onze eigen doeleinden, via geweld uitgeoefend door de staat, om te zoeken naar een geweldloze samenleving
De Libertarische Beweging ijvert al jaren voor een geweldloze wereld. Dit betekent wel, zo vinden zij, dat ook en zelfs vooral, het (legaal) geweldsmonopolie van de staat onder controle dient te worden gebracht. De staat is de enige organisatie die geweld op legaal toegelaten wijze kan gebruiken (vandaar voorgaande woordenkeus: een legaal geweldsmonopolie). Alle anderen, alle burgers dus, die geweld gebruiken, doen dit op een illegale wijze en worden daarvoor (door de staat) gestraft. Wie geweldloosheid nastreeft heeft er dus vóór alles alle voordeel bij, elk staatsoptreden onder de loep te nemen.