Libertarisme is een vorm van samenleven. U kunt een libertariër aan zijn gedrag herkennen. Het meest opvallende verschil met andere mensen is dat hij niet berust als hem zaken niet bevallen en er actief zelf wat aan doet. Dit geldt voor zijn directe leefwereld, zijn huis en zijn baan. U onttrekt u aan machten die u niet welgevallig zijn, uw baas, de vier muren of een huisbaas die te weinig waar voor uw geld biedt.

De bereik is echter maar heel beperkt. De libertariër verandert weliswaar van huis of baan wanneer deze hem niet bevallen, maar er is meer in deze wereld dan een baantje en een dak boven het hoofd. Machten van buiten dicteren allerlei ongewenste plichten -vaak ook in dat andere baantje – en om de een of andere reden nemen we dat vaak voor lief. De prijs om echt plezierig en naar eigen goeddunken te leven is vaak te hoog. Als je je niet wilt laten rondschoppen door een baas, zul je, in plaats van een baan te nemen, je eigen baas moeten worden. Wanneer je niet in militaire dienst wil, zul je alternatieven moeten zoeken als vroegtijdig het land verlaten.

Dictaat van de overheid

Verbazend is het gebrek aan oplossingen voor het dictaat van de overheid. We schrijven dit instituut macht toe en laten ons er door onderdrukken. Maar heeft die overheid, behalve op papier wel echt macht. Natuurlijk zijn er te hooi en te gras wat demonstraties van machtsuitoefening. Een wreed grijnzende agent zal u een bekeuring geven als u door rood licht rijdt. Dit is maar een heel beperkt soort macht. U overhandigt wat funny money en daarmee is de kous af. Funny money vertegenwoordigt nauwelijks waarde. Het is een uitvinding van de overheid en het zal u niet verwonderen dat de spelregels voor het gebruik van dit geld deze overheid begunstigen. Uitvinders van ander geld worden er ook beter van, zelfs bij een spel als Monopolie zult u ontdekken dat de bank er altijd beter van wordt.

Vervelend is, dat wanneer u de overheid niet in guldens of franken kunt betalen, er beslag wordt gelegd op zaken die inderdaad een waarde vertegenwoordigen: uw huis, goederen en in laatste instantie zelfs uw vrijheid (ook op papier want de gevangenissen zitten vol). De libertarische beleggingsadviseur zal u aanraden om uw bezittingen naar een ander land te brengen. Weliswaar geldt ook daar het principe dat alleen betaald kan worden in geld dat is uitgegeven door een centrale bank, maar wanneer u in dit nieuwe land waar u straks bezittingen heeft niet actief bent, geen inkomen uit arbeid heeft, is uw bezit redelijk safe. De vaderlandse belastingdienst kan in ieder geval niet zonder meer beslag leggen. De hoogste prijs die betaald moet worden is wanneer u het werkelijk al te bont maakt en bijvoorbeeld bij belastingontduiking wordt betrapt, straks uw eigen land niet meer in kunt. U wordt dan aan de grens aangehouden en uw paspoort wordt ingenomen totdat de belastingen (een soort bekeuringen?) zijn betaald.

Vrijwillige onderwerping

Waarom die angst voor de overheid? Ze heeft alleen maar ongewenste macht wanneer u die haar zelf geeft. Bijvoorbeeld wanneer u zich openlijk laat betalen in de munt van haar centrale bank of wanneer u op andere wijze gebruik maakt van die overheid, zoals door te werken voor een van haar instituten als de ziekenfondsen.

Waarom maakt u die overheid steeds machtiger als dat u niet bevalt? Omdat ze voorgeeft het monopolie te bezitten van ruilmiddelen? Heeft ze dit monopolie wel echt? Omdat ze kan dreigen met gevangenisstraffen wanneer u haar spelregels overtreedt? Dan moet u die eerst overtreden – en de vraag is of dat nodig is om zich aan haar greep te onttrekken – en vervolgens moet u daarbij ook nog worden betrapt – en hier is de vraag wie u zou moeten betrappen als u het daar niet op aanlegt, en ik neem aan dat u niet in het oog wil lopen.

Tijdens de operatie ‘Schuimkraag’ werden diverse tapperijen door de belastingdienst in de wurggreep genomen. De eigenaren hadden het er op aangelegd betrapt te worden op hun vrije contracten met zwart personeel en niet geregistreerd bier. Ze maakten de fout belastingen (btw) terug te vorderen voor omzet die ze niet hadden gemaakt. In feite is dat dubbel spel. Jouw regels als je er voordeel van hebt en de regels van de overheid wanneer die gunstig werken. Wie niets met een overheid van doen wil hebben, moet er ook geen geld aan terug vragen al heeft hij het anoniem wel betaald.

De overheid weet waar haar macht ophoudt

U heeft gelijk, de overheid wordt machtiger, maar zij wordt dit alleen omdat vrijwel iedereen haar spel meespeelt. Wanneer u niet meespeelt, niet in haar macht gelooft en uw eigen gang gaat zonder de overheid in haar slaap te storen en dus anoniem blijft, is zij machteloos. Het apparaat is te log om ook anonieme mensen zonder geregistreerd inkomen of kapitaal rond te schoppen (elke hippie weet dit). En wanneer u naar het buitenland verhuist, heeft u zelfs kans het verzoek te ontvangen of men u uit het belastingsysteem mag verwijderen wanneer u uw aangifte niet op tijd invult (te lastig af te dwingen). Aan een dergelijk verzoek u dan maar aan een buitenlandse macht te onderwerpen (een gentleman’s agreement tussen verschillende overheden?), hoeft u echter niet toe te geven. Ook de jongeman blijft in het buitenland dienstplichtig, hij wordt echter niet opgeroepen, de overheid weet waar haar macht ophoudt, zij kan hem slechts met zeer veel inspanning via diplomatieke kanalen dwingen terug te komen.

Het is beter om vrijwillig in de macht van een machteloze te verkeren. U kunt dan naar eigen goeddunken netjes aan de regels voldoen en eventueel voor andere regels kiezen als deze niet bevallen. Niemand houdt u tegen ook in het land waar u woont actief te worden, hoewel u dan uiteindelijk niets bent opgeschoten.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR