Libertarian Foundation for Human Assistance (LFHA) Wanneer we mensen ontmoeten die beginnen interesse te krijgen in het libertarisme, ontwikkelt zich heel vaak hetzelfde patroon. Of dit nu op een bijeenkomst is of bij een persoonlijk gesprek, heel vaak komt de vraag: “en wat doe je dan met de ongelukkigen in de maatschappij die zich zelf niet kunnen helpen?”

Wij als libertariërs weten natuurlijk het antwoord. Wij zijn niet tegen de hulp aan mensen in nood. Integendeel. Ik vind dat ik mensen in nood moet helpen. Wij zijn er alleen tegen om andere mensen met geweld te dwingen om ook te helpen. Wij zijn er tegen om Peter te bestelen om Paul te helpen

Toch hebben veel libertariërs na dergelijke discussies vaak het gevoel dat onze boodschap toch niet goed overgekomen is:

1) Zelden worden nieuwe personen de eerste keer overtuigd, en het gevaar is groot dat we hen als libertariërs verliezen. En dat op een terrein dat we zelf al lang opgelost hebben.

2) Wij als libertariërs hebben (nog) geen georganiseerde instelling die iets voor deze behoeftige mensen doet en daarom.

3) Wij kunnen niet bewijzen dat “onze” vrije wereld betere resultaten geeft dan de overgereguleerde wereld waarin we thans leven.

Ik weet (nog) niet of het verstandig is om een stichting op te richten die dit hulpwerk op een libertarische manier zal gaan doen. Gedurende de Conventie in Brussel en ook daarna heb ik echter een aantal gesprekken hierover gehad die toch wel positief staan t.o.v. dit idee. Als we een dergelijke stichting (LFHA) zouden hebben, hebben we een aantal voordelen:

a) Libertariërs die iets aan hulp willen doen en dit niet zelf rechtstreeks kunnen of willen doen, hebben dan een instelling die werkt volgens hun eigen principes.

b) Nieuwe geïnteresseerde personen kan aangetoond worden dat als ze wat willen doen, dat er dan een mogelijkheid voorhanden is. En net omdat deze instelling werkt volgens libertarische principes moet het niet moeilijk zijn om aan te tonen dat het een methode is die meer en betere resultaten geeft dan al de gedwongen socialistische programma’s van onze regeringen.

c) We zouden veel van de huidige onterechte verwijten voorkomen.

Ik (en reeds een aantal andere libertariërs) zijn geneigd te denken dat deze redenen voldoende zijn om een dergelijke stichting op te richten. Uiteraard zal deze stichting uitsluitend werken met vrijwillige bijdragen.

Echter alvorens tot oprichting te besluiten moet er nog veel denkwerk verricht worden, zoals:

– Hoe moet die stichting bestuurd worden?

– Wie moeten we vragen in het bestuur zitting te nemen?

– Volgens welke regels moet er gewerkt worden?

– Hoe wordt beslist waaraan het binnengekomen geld besteed wordt?

– Hoe te regelen dat de stichting libertarisch blijft?

– Moet het een “internationale” stichting zijn?’

– Met wie kan/moet er samengewerkt worden?

– Zijn er ergens op de wereld al gelijksoortige acties gestart?

– Hoe wordt de naam? (Voorlopig LFHA)

Een eerste idee is dat LFHA niet altijd alles voor niets hoeft weg te geven.(TANSTAAFL, there ain’t no such thing as a free lunch) De “ontvanger” kan er iets voor doen en mogelijk later in zijn leven, als alles weer goed gaat, terugbetalen. Mogelijk zelfs met rente. Daardoor zou dan LFHA steeds groter en sterker worden en daardoor dan weer meer mensen kunnen helpen. Het zou kunnen helpen om de wereld een beetje gelukkiger en een beetje meer libertarisch te maken. Wat denkt u over het bovenstaande? Stuur mij uw mening en of ideeën zodat we dit project vanaf het begin zo goed mogelijk aanpakken.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR