Graag wil ik deze gelegenheid gebruiken om sommige Vrijbrieflezers hartelijk te bedanken! Naar aanleiding van mijn vorige en eerste stuk in jullie Vrijbrief heb ik een groot aantal aanmoedigende en dankbare reacties ontvangen. Dhr. R. Lubbers te Gv. schreef blij te zijn met een sociaal artikel. Hij was het asociale karakter van de Vrijbrief beu. Mijn roep om meer regelgeving was hem uit het hart gegrepen! Hij belooft daar dan ook zijn best voor te doen.

Dhr. J. den Vuil te Asd was erg blij met mijn idee om een “Collectivist Man of the Year Award” uit te gaan reiken. Hoewel er enige bezorgdheid bij hem bestond voor het mogelijke discriminatoire karakter van zo’n prijs (voor vrouwen, etnische minderheden, en domme meerderheden) is hij bereid zitting te nemen in onze nominatiecommissie.

Jammer genoeg was er ook enige kritiek op mijn artikel. Een lezer schreef dat zij vond dat er meer gekeken moet worden naar de goede bedoelingen van regeringsleiders en minder naar de effecten van hun daden, zoals wetgeving. Immers, wij hebben toch allemaal altijd het beste voor. Je hebt nu eenmaal niet alles in de hand. Althans nog niet. Maar we doen ons best!

En om me hier in te steunen heb ik een aantal illustere mensen om me heen verzameld, voortaan noemen we ons: het Collectief. Ik sta er gelukkig niet meer alleen voor! In eerste instantie hebben de heren G. Kwets, Ben Boos, S. Eikerd, en de dames B. Dissel, B. Moei, en mejuffrouw Mani Pulatie zich aangemeld als leden van ons collectief.

Onze eerste bijeenkomst te Amsterdam was een reuze succes. Het Collectief bruist van activiteiten. Ons eerste doel was opheffing van de “Kring” (lees: kreng) Amsterdam.

Voor individualiserende acties hoeven we wat hen betreft niet meer bang te zijn. Nu maar de kringen Schiedam en Echteld een beetje “helpen”!

U schrikt hier waarschijnlijk van. In mijn eentje zou ik hier ook nooit voor uit hebben durven komen. Gelukkig ben ik nu deel van het Collectief, en kan ik mijn zorgen en verantwoordelijkheden met de groep delen.

Dankzij het Collectief kunnen we nu met een echte column komen: P.I. Neut’s Kolom, oftewel Collectivistische Omnibus. Hiermee willen we de Vrijbrieflezers, gelukkig niet veel, ook wat betere gedachten overbrengen. Wat minder “ikke, ikke, ikke en de rest kan stikke!” maar meer: “Wij zijn wij, blij en vrij, ik alleen is geen!” Nu slechts een kolom, straks de gehele Vrijbrief!

P.I. Neut