De wereldconventie van LIBERTARIAN INTERNATIONAL heeft dit jaar plaats gevonden in Mbabane, de…
De wereldconventie van LIBERTARIAN INTERNATIONAL heeft dit jaar plaats gevonden in Mbabane, de hoofdstad van het koninkrijk Swaziland. Een 150-tal deelnemers, afkomstig uit veel verschillende landen, ontmoetten elkaar van 7-13 augustus. Swaziland is een mooi land en de regering wil werken in de richting van een vrije economie. De vooruitgang is in dat land dan ook zichtbaar aan de groeiende welvaart onder de bevolking.
Zo dicht bij Zuid-Afrika kon het niet anders of de “apartheid” kwam uitgebreid ter sprake. We hebben in DE VRIJBRIEF al vaker over apartheid geschreven. Het zal u dus niet verwonderen dat de discussie niet ging tussen “voor” of “tegen”. Alle libertariërs zijn er natuurlijk tegen. De discussies gingen vooral over “de manier waarop” er zo snel mogelijk een einde aan deze ongewenste toestand kan komen. En dan niet een willekeurig einde maar een einde waarin alle mensen in dat land op een vreedzame manier met elkaar kunnen samenleven.
Uiteraard kreeg veel aandacht “THE SOLUTION” van Leon Louw en Frances Kendall. (Waarschijnlijk weet u wel dat deze bestseller zowel in het Engels als in het Zuid-Afrikaans te koop is bij het LIBERTARISCH CENTRUM. Het boek is niet alleen van belang omdat het een oplossing voor een belangrijk probleem aandraagt, maar ook om een goed inzicht te krijgen over wat er zich in Zuid- Afrika heeft afgespeeld en nog afspeelt. Zie elders in dit nummer voor een speciale aanbieding). De oplossing die in dit boek wordt beschreven is een analogie van het Zwitserse kantonsysteem. We leerden dat er steeds meer mensen in die oplossing gaan geloven als de enige die op een vreedzame manier te realiseren is.
Zover ik kan nagaan, zijn alle andere oplossingen er alleen maar op gericht om de dictatuur van de tegenwoordige machthebbers te vervangen door een andere dictatuur. En die nieuwe dictatuur zal dan pas echt een bloedige dictatuur worden!
Zo waren ook een paar waarnemers van de ANC aanwezig. Ik geloof dat ze door de open discussies wel een beetje overtuigd werden van de juiste methode en de goede mogelijkheden als beschreven in het boek “THE SOLUTION”.
Ik was dan ook zeer verwonderd dat een ANC lid alsnog opmerkte dat de enige weg tot een oplossing via een gewapend conflict is.
Op zo’n moment blijkt weer dat veel ANC leden tegen de macht van de blanke politici zijn, en dat zij zelf die macht willen hebben.
Overigens blijkt dat er van de oude extreme apartheid nog maar weinig (maar nog te veel), over is. Het bedrijfsleven is in feite al helemaal geïntegreerd. De grote steen des aanstoots (en terecht) is de “groepsgebiedenwet”. Door deze wet moeten bepaalde rassen in bepaalde gebieden wonen, en mogen niet in eikaars gebieden wonen. Je ziet dan ook posters en bumperstickers die pleiten voor een snelle afschaffing. Er zijn op dit moment ook in de regering grote problemen over de manier en de snelheid waarmee deze afschaffing gerealiseerd zou moeten/kunnen worden.
Het wordt ook steeds meer blanken duidelijk dat de oude toestand op den duur helemaal niet meer bestaan kan. Alleen al door het groeiende aantal zwarten en gekleurden waardoor de blanken steeds meer in de minderheid komen, is dat puur door de aantallen niet meer mogelijk.
In het bedrijfsleven en in bestuursfuncties moeten er daarom steeds meer niet-blanken worden ingeschakeld. Het is duidelijk dat er aan de apartheid een einde komt. De vraag blijft “hoe”, “hoe snel”, en “krijgen we dan een menswaardige maatschappij”.
Het wegjagen van een dictator leidt niet automatisch tot een betere situatie. Kijk maar naar de vervanging van de sjah door Khomeini. Of naar de situatie in Afrikaanse landen waar het koloniale bewind is vervangen door zwarte dictatuur.
Zuid-Afrika is een heerlijk land met veel natuurlijke rijkdom en schoonheid. Ik hoop van harte dat de mensen daar een vreedzame toekomst tegemoet gaan. Dat ligt uiteraard op de eerste plaats bij de betrokkenen. Toch kunnen wij ook een heel klein beetje doen. En dat is op de eerste plaats te trachten echt te begrijpen wat er zich daar afspeelt, en in gesprekken een vreedzame oplossing aan te raden.
LEON LOUW was de eerste spreker en wel bij de openings-braaivleis. Op een onderhoudende manier liet hij zien dat wij thans, voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid, zitten in een “wereldwijde” revolutie. Omdat we er midden in zitten, is dit moeilijk te onderkennen. Maar over de hele wereld is het tij in de richting van meer libertarisme. Uit een studie is gebleken dat dit aan de gang is in zeker 160 á 170 landen. In een tiental landen is het nog niet merkbaar of gaat het de andere kant op.
Dit manifesteert zich vooral door het plaatsvinden van: PRIVATISERINGEN, DEREGULATIES en VERDELEN VAN MACHT. Zelfs in Rusland en China zijn dergelijke stromingen aan de gang. JOHN HOSPERS, de eerste presidentskandidaat van de Amerikaanse Libertarische Politieke Partij, hield de eerste officiële lezing. Hij behandelde een aantal facetten van de Vrijheid. “Is een verhongerend mens wel vrij?” Daar valt over te twisten, maar zeker is dat deze mens in een vrij land een grotere kans heeft om te overleven.
ALBERT KOOPMAN is een management-consultant uit Zuid-Afrika die heeft aangetoond dat door het inschakelen en laten meedenken van de (al of niet zwarte) arbeiders de bedrijfsresultaten met sprongen omhoog gingen.
DAVID BOAZ, vice-president van de CATO Thinktank vertelde over een studie die aantoont dat veel arme mensen gevangen zitten in de “sociale-verzorgingsval”. Door al die goedbedoelde regelingen zijn ze gedoemd om er hun hele leven in te blijven. Hij gaf verschillende suggesties voor verbetering. Eén ervan, is het afschaffen van de minimumloonwet. Ook in Nederland blijken thans een aantal politici toegegeven te hebben dat dat inderdaad de werkeloosheid aanmerkelijk zou verkleinen, maar dat het “politiek” erg moeilijk te verkopen is!
LOUISE TAGER is een juriste en professor in de rechten. Zij liet zien hoever de apartheid al is afgebroken en hoe er gewerkt wordt om de resterende wetten op dit gebied af te schaffen. Een methode die zij onder andere toepast, is deze wetten te herschrijven in een particuliere organisatie. Te zorgen dat de apartheid er uit is, en ze dan als een betere wet aan de regering aan te bieden. Dit heeft al heel goede resultaten afgeworpen.
MARK SWANEPOEL en DAVID MAPHULUMO gaven een inzicht in het systeem: “JUSTICE FOR ALL”. Dit is een videocursus die in veel bedrijven in Zuid Afrika aan alle medewerkers wordt gegeven. Daarbij wordt geleerd hoe de maatschappij werkt. Wat is socialisme, kapitalisme, winst, aandelen, hoe werkt een bedrijf, enz.
Deze cursus is mogelijk ook interessant voor bedrijven in Europa en we hopen er een volgende keer uitgebreider op terug te komen. Er is een voorbeeld-tape in het bezit van het Libertarisch Centrum, dus als u snel belangstelling hebt, neem dan contact op met de redactie. FRANCES KENDALL sprak (uiteraard) over haar boek en over de resultaten die GROUNDSWELL reeds had behaald. Vooral het verspreiden van het idee via “house parties” (net alsTupperware!) is erg succesvol. Opvallend is dat wat apartheid betreft, er veel meer over het probleem dan over de oplossing wordt gesproken! Haar boek geeft een oplossing, en er is nog niemand gekomen die een betere oplossing heeft.
FREDERIK VAN ZYL SLABBERT was de leider van de oppositie in het Zuid-Afrikaanse parlement. Hij pleit voor versnelde afschaffing van de restanten van de apartheid en de vermindering van de macht van de centrale regering. Zowel regering als ANC willen de complete macht, en zolang ze dat willen, is het gevaar van escalatie steeds aanwezig. Wat er zich in Zuid-Afrika afspeelt, speelt zich ook op een andere manier af op wereldniveau. Ook daar is het streven naar de macht zichtbaar, en is er veel te weinig aandacht voor de ideologische achtergronden. Van Zyl Slabbert riep op om meer met elkaar te praten, te discussiëren en het respect voor ieder mens als individu uit te dragen.
STEVE PEJOVICH, Amerikaans professor, geboren in Joegoslavië, directeur van het CENTER FOR FREE ENTERPRISE in Texas. Hij vergeleek verschillende economische systemen, en stelde dat het beste systeem datgene is dat het meest de innovatie bevordert. Ook zette hij een paar interessante vraagtekens bij de recente escapades van Gorbatsjov in Rusland:
a) meent de man wat hij verkondigd?
b) gaat hij succes hebben?
Als hij zou menen wat hij zegt, zou hij integer zijn. Maar dan zou hij nooit op de plek zitten waar hij nu zit. Dus zal hij het niet menen.
Succes zal hij niet kunnen hebben in dit sovjetsysteem. Hij zegt dat hij het allemaal doet om het systeem te versterken, en zal dus niet succesvol zijn. ROBERT POOLE, de directeur van de REASON FOUNDATION, vertelde over de successen die reeds behaald zijn met privatiseringen op diverse plaatsen in de wereld. Alleen al in 1987 werd er voor 95 miljard dollar geprivatiseerd. Los daarvan staan nog projecten die vroeger door overheden gedaan zouden worden maar die nu vanaf het begin in particuliere handen zijn. Het grootste daarvan is het Kanaaltunnelproject dat een bedrag van 11 miljard gulden gaat kosten. Het stemt tot tevredenheid om te constateren dat het libertarisme in deze ontwikkeling een sleutelrol heeft gespeeld, dit mag gerust eens wat vaker en duidelijker naar buiten worden gebracht.
BRUCE EVOY, vice-president voor internationale relaties van LIBERTARIAN INTERNATIONAL gaf op zijn bekende wijze een twee uur durend seminar over spreken in het openbaar. Met daarbij de nadruk op de spreektechnieken. Veel deelnemers vonden dit een zeer interessante en nuttige ervaring.
JIM JOHNSTON, senior-economist bij Amoco en directeur van het HEARTLAND INSTITUTE analyseerde waarom bepaalde zaken wel en andere veel moeilijker werden geprivatiseerd. Om zo snel mogelijk resultaten te halen, is het het beste om je aandacht te richten op de makkelijker projecten. Het is verstandig als je veranderingen te weeg wil brengen, ook te analyseren waarom de wereld is zoals ze is.
FRANK VORHIES, professor uit Zuid-Afrika, legde uit wat het belang is van het FREEDOM CHARTER dat door de ANC zo vaak gehanteerd wordt. Ook al zitten daar nogal wat socialistische wensdromen in, het ding bestaat, het wordt gehanteerd. We kunnen er niet omheen. Beter is het om de discussie in de richting te leiden van HOE we die gewenste toestanden het beste kunnen verwezenlijken.
In een later artikel hoop ik op dit Freedom Charter nog eens terug te kunnen komen.
Door een “panel” met LEON LOUW, BOB POOLE en BILL KELSEY werden oplossingen aangedragen voor de plaatsen op deze wereld waar grote problemen zijn. Duidelijk werd aangetoond met een aantal voorbeelden dat de situatie in een land bepaald wordt door het economisch-politieke systeem dat er overheerst. Het is dan ook heel eenvoudig voorbeelden te laten zien van de stelling: hoe meer vrijheid, hoe meer rust en welvaart er in een land is.
Al weer een onderwerp om nog eens op terug te komen! NED MUNGER, een professor uit Californië, vertelde over de ontwikkeling van de houding van vooral de Verenigde Staten ten opzichte van Zuid- Afrika. Net zoals de houding van de V.S. ten opzichte van Rusland wordt bepaald door “angst”, zo wordt de houding ten opzichte van Zuid-Afrika bepaald door “schuld”. Mogelijk geldt dit ook voor de houding van velen uit Nederland. Eén van de beste methodes om Zuid-Afrika te helpen is volgens Munger door er voor te zorgen dat de mensen daar zich zo goed mogelijk ontwikkelen. Alle mensen. Hij heeft daarvoor georganiseerd dat er op grote schaal boeken naar Zuid-Afrika gestuurd worden.
HUBERT JONGEN, ikzelf, sprak als laatste over F.I.O.T., Future In Our Time. Hoe heeft de maatschappij zich gedurende ons leven ontwikkeld, en hoe ziet het er naar uit dat de verdere ontwikkeling gedurende ons leven zal zijn.
De conclusie is dat uiteraard niemand in de toekomst kan kijken. Maar ook dat de ontwikkeling gunstig kan/zal zijn voor een grotere vrijheid voor elk individu. De politici zullen zich daar tegen verzetten, maar er is een heel grote kans dat veel mensen zich meer en meer ontwikkelen en gaan inzien wat er werkelijk aan het gebeuren is.
De voordrachten en discussies stonden op een hoog peil. Gedurende lunches, diners en zelfs bij het sluitingsbanket werden de interessante gesprekken vervolgd. We hebben heel veel geleerd op de meest prettige manier.
Safari. Vanaf donderdag tot zaterdag vertoefden we in het KRUGER PARK. In dat “park” dat zo groot is als heel Nederland, leeft een enorme verscheidenheid aan dieren.
Het is een hele ervaring om bijvoorbeeld olifanten, giraffen, impala’s, buffels of neushoorns of luipaarden of leeuwen te zien in hun natuurlijke omgeving. Heel wat anders dan in de mooiste dierentuin. Ook dit was een ervaring die we node gemist zouden hebben.