“Het Libertarisme, de perversie van de vrijheid” is de kop van een lang artikel in een…
“Het Libertarisme, de perversie van de vrijheid” is de kop van een lang artikel in een publicatie die de opvolger is van de Ayn Rand Letter. Voor zover ik weet is het de officiële spreekbuis van het Objectivisme. Hoofdredacteur/uitgever is Peter Schwartz die bovenvermeld artikel heeft geschreven.
Hij heeft niets goeds over het Libertarisme te zeggen. Als hij gelijk zou hebben moeten we het meteen vaarwel zeggen. Ik geloof dat hij een paar fouten heeft gemaakt. Enig onderzoek toont hoe erg die fouten zijn.
Voor een goed begrip van zijn standpunt is het nodig iets over de geschiedenis van het Objectivisme te weten. Het Objectivisme is de filosofie die Ayn Rand heeft ontwikkeld. Deze is beschreven in haar romans, te beginnen met Loflied (Anthem), daarna in de Eeuwige Bron (The Fountainhead) en toen in Atlas Shrugged. In de zestiger jaren opende Nathaniel Branden, die toen met Ayn Rand samenwerkte het Nathaniel Branden Institute (NBI) dat een aantal lezingen op plaat en band verkocht. Deze werden tegen betaling gepresenteerd in huiskamers en zaaltjes. Ik heb naar de meeste ervan geluisterd. Een probleem dat duidelijk naar voren kwam in de lezingen en de bijbehorende vragenrubrieken was een politiek van wat ik noem
“Geen ketters toegestaan”.
Het was zelfs niet toegestaan te discussiëren over verschil van mening met Branden of Rand. Ik heb het een aantal keren geprobeerd, zonder enig succes. De zwakheid van het Objectivisme is dus dat het autoritair is geworden. Een kleine elite, die zuiver denkt, controleert de parels der wijsheid die rondgedeeld worden.
Nathaniel Brandon werd weggezuiverd uit de beweging, terwijl Ayn Rand de show bleef leiden.
Omdat het Libertarisme geen centraal comité heeft, en geen intellectuele elite die alle publicaties controleert, bevat haar literatuur veel verschillende meningen. Peter Schwartz begrijpt dit echter niet. Hij poneert vele citaten en zegt dan: “Libertariërs geloven”, hij vervormt de betekenis van de citaten en wijst het Libertarisme af op grond van de zo bereikte conclusies “Het Libertarisme wil alle waarden en moraal aan de kant zetten omdat die teveel beperkingen opleggen.” Morele waarden vormen de standaard voor het menselijk gedrag; het Libertarisme vindt dat mensen moeten handelen op de manier die ze toevallig kiezen – … alle gedrag is toegestaan en niemand hoeft er bang voor zijn dat hij beoordeeld wordt …”. Aldus Mr. Schwartz.
En waar haalt hij dit toonbeeld van misinformatie vandaan? Murray Rothbard suggereert dat een veroordeelde misdadiger geen straf verdient; hij moet alleen zijn slachtoffer schadeloos stellen, voordat hij wordt vrijgelaten. Murray heeft deze gedachtegang ontwikkeld als protest tegen de gebruikelijke bewering dat een misdadiger iets misdaan heeft tegen de “gemeenschap” in plaats van tegen een mens van vlees en bloed. Het feit dat de toepassing van het idee om de misdadiger genoegdoening te laten verschaffen aan zijn slachtoffer, sommige misdadigers heeft verbeterd, gaat voorbij aan Mr. Schwartz. Zijn enige zorg is dat de misdadiger de straf zou kunnen ontlopen. Tenslotte bestaan goed en kwaad werkelijk, en het kwaad moet onderdrukt worden. De erkenning dat het geen zaak van een regering is om mensen te vertellen hoe ze zich moeten gedragen ontbreekt volkomen. Haar enige gerechtvaardigde rol is die mensen te stoppen wiens gedrag de gelijke rechten van anderen aantast.
Natuurlijk bestaat er minderwaardig gedrag. Omdat het Libertarisme verdorven mensen toestaat in eigen kring hun walgelijke handelingen te verrichten, mist het Libertarisme elk gevoel voor waarden. Maar mr. Schwartz, is het de rol van de regering een specifiek stelsel van waarden op te leggen? We hebben religieuze leiders die die taak graag op zich nemen.
Hij valt “Defending the Undefendable” van Walter Block aan, waarin betoogd wordt dat prostitutie niet verschilt van elke andere zakelijke transactie en niet als minderwaardig moet worden gezien. Block heeft er plezier in de pooier te prijzen, die de functie heeft de twee partijen voor een transactie samen te brengen. Terwijl hij dat doet is hij, volgens Block, moreel hoogstaander dan sommige zakenmensen, die afhankelijk zijn van beperkende wetten van de regering met de opzet de competitie te ontmoedigen.
Maar mr. Schwartz kan dit niet uitstaan. “Dit is niet een verzoek om de wetten tegen de prostitutie en andere misdaad-zonder-slachtoffers af te schaffen. Het is een schetterende oproep om alle morele waarden af te schaffen”. Wees daar zeker van Schwartz. Het is de uitspraak dat het opleggen van de morele waarden helemaal jouw zaak niet is, noch die van de regering.
Schwartz krijgt helemaal de kriebels over onze buitenlandse politiek van niet-inmenging. Wat zou hij doen als hij het voor het zeggen had? “Een staat waar de individu volledig onderdrukt wordt vormt een potentieel gevaar, en Amerika heeft, als het ziet dat zijn belangen risico’s lopen, het morele recht dit met alle mogelijke middelen uit te roeien.” (Wie gaat beslissen welk niveau van potentieel gevaar actie gaat uitlokken? Op welke gronden zal de beslissing worden genomen? Zoals Ayn Rand zegt: “Blank out”.)
Voor het geval we ons afvragen of hij er voorstander van is Amerikaanse jongens te verplichten op vreemd terrein te vechten: “Door het ondernemen van militaire ingrepen tegen landen die een objectief gevaar vormen voor onze vrijheid – ongeacht of zo’n ingrijpen plaatsvindt binnen de V.S. – bewaart de regering de vrijheid van de Amerikanen”.
Is dit rationeel, objectief denken of is dit gekheid? Wat precies doen ze verkeerd? Waar ben ik dit eerder tegengekomen?
Als een detective die alle feiten nagaat op zoek naar het stukje, dat mist, heb ik gezocht. Eindelijk vond ik het. Godsdienst. Ik ben opgegroeid in een goed Christelijke omgeving, en heb vele uren doorgebracht met er over te leren en te debatteren en het uiteindelijk te verwerpen. In sommige van de Objectivistische lezingen, in sommige geschriften van Ayn Rand en in het artikel van Peter Schwartz kwam ik hetzelfde onplezierige gevoel tegen van “er is iets mis, maar wat?” dat ik had in de godsdienstige discussies en preken. Het “wat” is ABSOLUTE ZEKERHEID. Deze mensen zijn er totaal 100% zeker van dat ze gelijk hebben, zoals de theologen die hun “geopenbaarde waarheid” hebben – en geen discussie toegestaan. Omdat ze “weten” zien ze er geen been in te verklaren dat elke onenigheid verkeerd is. Niet alleen verkeerd, maar slecht, zondig. Dat is hun keus, maar ik denk dat iedereen zal toegeven dat de vermenging van godsdienst en regering dodelijk is. Zo ook de vermenging van het religieuze idee van de “geopenbaarde waarheid” en de regering. Ayn Rand heeft ons gezegd dat ideeën gevolgen hebben, en dat filosofie essentieel is. En sommige filosofen zijn beter dan anderen omdat hun ideeën gebaseerd zijn op de werkelijkheid van oorzaak en gevolg.
Ik voel me beter bij het bestuderen van het Libertarisme dan het Objectivisme. Waarom? In het Libertarisme zit enige onzekerheid, enig verschil van mening, enige erkenning dat we niet de totale volledige onveranderlijke kennis over alles bezitten. Mijn ervaring heeft me geleerd dat er wel heel weinig gevallen zijn waar het mogelijk is de absolute waarheid of leugen te kennen. En ik heb verschrikkelijk onheil aangericht zien worden door mensen die er volledig zeker van zijn dat ze gelijk hadden.
Vertaling: W.A. Albada.