Toward the rule of law

Een eigenaardig motto voor een libertarische conventie (die van de Libertarian Party of Canada) in Petersborough, Ontario, van 18 tot 21 mei 1984, een stadje zowat 200 km oostelijk van Toronto, de stad van Sally en John Hayes.

Een tachtigtal ‘volle’ deelnemers en naar schatting een 40 tot 60 tal ‘deeltijdse’. Met het motto wordt bedoeld dat een objectieve wet de samenleving dient te regelen en niet de grillen van mensen, politici e.d. Ook dat iedereen gelijk dient te zijn voor de wet, inbegrepen overheid, regering, enz.

Wat het kader betreft lijkt de Brusselse Conventie van 1983 inspiratie te geven. Ook hier was het te doen op een campus, Otonabee College, en logeren de deelnemers in studentenkamers. Aan te stippen dat dit ook het geval zal zijn voor de Libertarian International Convention die plaats zal vinden in Londen, augustus ’84.

Veel L.I.-gezichten trouwens in Petersborough. Vince Miller, Bruce Evoy, John en Sally Hayes. Natuurlijk Jim Turney, en bij de sprekers Peter Breggin, Robert Poole, onze wereldwijd bekende Michael van Notten, en de al even bekende Camille Castorina. Michiel van Notten’s speach over … ja, U hebt het geraden, de Europese Vrijhandelszones, maakte veel indruk en verschillende Canadese toehoorders plannen al soortgelijke initiatieven in Canada. Camille Castorina vertelde over haar bootcruise- met-universitair-onderwijs-aan-boord, onder de auspiciën van de Universiteit van Petersborough en gefinancierd door een Chinees-Amerikaans zakenman.

Zij had twee Rood-Chinese studenten aan boord, die voor het eerst hun land uit kwamen. En, aldus Camille Castorina, raad eens welk het eerste economische boek was dat ze in handen kregen? Ludwig von Mises natuurlijk.

Ze vertelde ook van Hong Kong, waar ze verschillende dagen aan wal bleven, en vooral van haar bezoek aan de Rood-Chinese stad Kanton en aan de Universiteit aldaar. Ze heeft haar Chinese collega-professor in economie gefotografeerd met het boekje The Mainspring of Human Progress, van Beaver in zijn handen. Alle studenten krijgen er Engels onderricht en spraken piekfijn die taal. In de stad zie je reclame van Coca-Cola. De meesten lopen in T-shirts en Blue Jeans rond, onofficiële import van … Hong Kong. Camille Castorina verzekert dat van alle Oostbloklanden Rood-China op dit ogenblik de minst repressieve overheid kent, en van alle Chinese steden is Kanton het beste af; dit wegens de nabijheid van Hong Kong.

Wie iets wil doen kan boekjes opsturen naar het volgende adres: Sun Yat Sen University – Department of Economics – Gwangzhou – (CANTON) – People Republic of China – (geen namen vermelden), ze verzekert dat dit terecht komt en dankbaar wordt aanvaard. Niet in het minste omdat ze bijna helemaal geen boeken hebben, sinds de z.g. culturele revolutie.

En inderdaad, op alle foto’s waren alleen maar lege boekenplanken te zien. Haar reis bracht haar ook in Zuid-Afrika, waar ze Leon Louw bezocht, de bezieler van de bekende Free Market Foundation.

Leon Louw heeft een Grondwet geschreven, voor een nieuw homeland aldaar, Ciskei. Een grondwet – houd je vast – die officieel is aanvaard! Maar daarna was er een duistere historie van de eerste minister die betrapt werd in bed met zijn blanke meid of iets dergelijks, helemaal duidelijk is het niet, maar dit voorval schijnt op een of andere manier niet alleen de regering maar zelfs de grondwet in gevaar te brengen. Leon Louw heeft beloofd dat hij naar Londen zal komen in augustus, dus dan vernemen we wellicht meer hierover.

Een veel opgemerkte spreker was George Plumley, uitgever van de nieuwsbrief The Looking Glass, die hij echter pas geleden heeft stopgezet. Een interessante jongeman waar we waarschijnlijk nog wel van zullen horen. En al even interessant was Sally Pipes, Assistant-Director van het Economische Fraser-Institute, ze vertelde dat ze een ‘kleine’ organisatie zijn met ‘slechts’ 9 mensen!

Wel, volgens onze maatstaven ligt dat zeker anders! De lijst van hun realisaties is indrukwekkend. Binnenkort openen ze een kantoor in Toronto en hopen ook er een te kunnen openen in Montreal.

Er is nog veel meer te vertellen, de prettige sfeer, het genieten van het samenzijn met mensen die dezelfde opvattingen hebben, het plezier van gedurende enkele dagen nièt een lam-met-vijf-poten of een niet-helemaal-Don-Quichotte-maar-toch te zijn! Maar plaats en tijd zijn beperkt en dus ook dit verhaal.