Dit is het laatste nummer van de Vrijbrief vóór de Conventie in Brussel (14 – 19 augustus a.s.). Het volgende nummer verschijnt in september en zal voor een groot deel gewijd zijn aan de conventie. Zorg dat u dan kunt lezen over de prettige gebeurtenissen waar u zelf bij was en dat u dan geen spijt hebt dat u er niet bij was. Alles betreffende de conventie en de organisatie begint zich nu beter af te tekenen. Er zijn nu al, inclusief de toezeggingen, meer dan 100 deelnemers uit 12 verschillende landen, te weten België, Nederland, Engeland, Noorwegen, Zweden, Spanje, Frankrijk, Canada, V.S., Mexico en Australië. Er zijn ook al journalisten die gevraagd hebben om een aantal van de bekende sprekers te mogen interviewen.

Ook hebben we een excursie naar Gent, waar we een rondleiding en een receptie aangeboden krijgen.

Uit allerlei opmerkingen blijkt dat er vanuit libertarische kringen steeds meer belangstelling komt om ons doel te bereiken door “geweldloze acties”. Deze gaan zover dat het ook “niet politieke” acties zouden moeten zijn. Immers politieke acties betekenen altijd een vorm van geweld als men stelt dat de meerderheid beslist. De minderheid wordt dan gedwongen om iets te doen wat ze niet vrijwillig wil.

U begrijpt dat hierover het laatste woord nog niet gezegd is en dat het nog lang niet zover is dat onze geweldloze acties ons al snel meer vrijheid brengen. Mogelijk komen we daarmee in Brussel een stapje verder. Dit zal vooral interessant zijn als we op maandag praten over defensie. Hoe moeten we een vrijheid die we hebben verdedigen? Hoe ver willen we of kunnen we daarmee gaan? En hoe ver gaan we dan in onze geweldloosheid? Zijn we niet veel te ver om echt pacifist te zijn? Hoe kunnen we ons op zuiver defensieve wapens concentreren? Een echt complex probleem!

Ook is er in het libertarisme een trend merkbaar van “alternatief denken”. Dit kan een stap vooruit zijn als het gaat om nieuwe ontdekkingen en methodes. Het kan echter ook een hele grote stap terug zijn, terug naar de mystiek van de Middeleeuwen.

Zoals ik het Nathaniel Branden zo goed hoorde zeggen (in zijn bandje over Ayn Rand), is het natuurlijk niet zo dat Rand het eindpunt van de menselijke geestelijke/rationele ontwikkeling is. Zelfs Rand is te verbeteren, aan te vullen en minstens te verduidelijken. Maar in sommige gesprekken met “alternatieve libertariërs” krijg ik wel eens het idee dat zij zich afzetten tegen Rand en vinden dat zij zelf al veel verder zijn. Ook hierover zullen we nog veel moeten praten en studeren. Brussel geeft ons de gelegenheid dit een op internationale schaal te doen. Voorts is de “psychologische dag” (Peter Breggin!) het alleen al waard om naar Brussel te komen.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR