Onze artikelen over Zuid-Afrika hebben nogal wat stof doen opwaaien. Er zijn reacties die…
Onze artikelen over Zuid-Afrika hebben nogal wat stof doen opwaaien. Er zijn reacties die instemming betuigen met bepaalde punten. Er zijn er ook die het met bepaalde punten helemaal niet eens zijn.
Dit is het voordeel van de “forumfunctie” van de Vrijbrief. Op deze manier kunnen we discussiëren en proberen om de echte feiten op tafel te krijgen.
Ook is gebleken dat er door onduidelijk formuleren of door niet goed lezen gemakkelijk misverstanden kunnen ontstaan. En ook het rechtzetten daarvan is een belangrijke functie voor de Vrijbrief. Ook blijkt dat niet voor alle lezers duidelijk is dat meningen in een artikel voor verantwoording van de schrijver zijn. Het is niet zo dat de redactie het altijd met die mening eens is.
Wel stelt zij reacties steeds op prijs, vooral ook om onduidelijkheden op te lossen en om het “Libertarische Standpunt” te kunnen verklaren.
Weer kregen we het verzoek om voor de volgende Trefpunt-bijeenkomst Zuid-Afrika als thema te nemen. Wij onderzoeken of dit op 12 april mogelijk is.
De Vrijbrief is nog niet dik genoeg om alle reacties te publiceren, of om alle reacties compleet af te drukken. De brief van drs. H. Jaspers geeft nogal duidelijk aan wat dat libertarisch standpunt kan zijn. Vandaar dat we hier het grootste gedeelte van die brief over nemen:
Slechts zeer zelden reageer ik op een artikel in een blad, ik ben geen schrijftijger. Het artikel “Actie tegen apartheid?” in de okt/nov editie van de Vrijbrief zet mij door de schokkende inhoud in beweging.
Een van de goede dingen van het libertarisme vind ik de duidelijkheid en de gemakkelijke toepasbaarheid in het dagelijkse leven van deze filosofie. Blijkbaar heb ik dit toch te simpel gezien daar ik mij in de verste verte niet met de inhoud van het artikel kan verenigen:
– het libertarisme verzet zich tegen het op een hoop gooien van mensen vanwege hun huidskleur, men moet ieder mens als individu behandelen en op grond van zijn individuele eigenschappen over hem oordelen; een uitspraak als “een Bantoe is lui” is verre van libertarisch;
– iemand uitsluiten van deelname aan de samenleving op grond van zijn huidskleur is evenmin libertarisch.
Mijns inziens is door het toepassen van de libertarische regels het apartheidsregime “gemakkelijk” op te lossen. Ik ga nog verder: alleen het libertarisme kan de goede oplossing bieden. Ik beperk mij tot een aantal voorbeelden:
– Een caféhouder is vrij iemand met een zwarte (of witte) huidskleur te weren uit zijn café; m.m. geldt dit voor een ondernemer, winkelier of huiseigenaar;
– Iemand op grond van zijn huidskleur of op grond van andere redenen uit zijn huis en uit het land verdrijven is niet toegestaan tenzij de persoon vrijwillig op zich genomen verplichtingen niet nakomt;
– individuen worden beoordeeld op hun individuele prestaties en niet op hun huidskleur.
Mijns inziens kan Zuid-Afrika alleen door het op libertarische wijze verminderen van de bureaucratie en vergroten van de individuele vrijheid het apartheidsprobleem op menselijke wijze oplossen; het in staat zijn de oplossing te kunnen geven voor een zo moeilijk probleem laat zien hoe krachtig het libertarisme is. Het verminderen van de bureaucratie is buitengewoon moeilijk, de Zuid-Afrikaanse problemen echter zijn nog moeilijker, en hier ligt een unieke kans de kracht van het libertarisme aan te tonen. Zuid-Afrika, waar de overheid je kan verbieden met iemand van andere kleur te huwen, is al ver gevorderd op de “road to serfdom”. Ik hoop van harte dat men in staat is het enige juiste te doen voor het te laat is.
Als reactie hierop stelt de heer Labruyère dat het uiteraard niet zijn bedoeling is om te generaliseren. Niet “alle” blanken of “alle” zwarten kun je over één kam scheren.
Maar net als mevrouw D. de Takach-Kerkhoven waarschuwt hij ook:
..tegen de communistische propaganda en de waarschuwing niet te oordelen voor men alle feiten kent,
In zijn brief haalt de heer Jaspers bijvoorbeeld aan het slot de zogenaamde huwelijks- en sekswetten aan, die het verbieden dat blank en gekleurd huwen of seks bedrijven. Deze wetten en vele andere wetten die op de apartheid betrekking hebben zijn echter al lang vervallen en tegenwoordig is het in Zuid-Afrika toegestaan dat blank en gekleurd van alle rassen en stammen met elkaar huwen en van de opheffing van deze wetten wordt ook gebruik gemaakt!
Het feit dat zeker 95% van de lezers dit niet weet is een aanleiding tot ernstige bezorgdheid. Daar waar Zuid-Afrika zo in de belangstelling staat, had dit nieuws met grote koppen op de voorpagina’s van de kranten moeten staan. Het feit dat dit niet gebeurd is, is een reden om zich af te vragen hoe objectief de politieke voorlichting is en hoe machtig de communistische propaganda is.
Geen enkele inzender heeft instemming betuigt om de oplossing van het probleem over te laten aan mensen die verstand van het probleem hebben n.l. de “regering” van Zuid-Afrika. In tegendeel, zoals ook de heer Jaspers duidelijk stelt, alleen de libertarische samenleving waarin elk individu vrij is, zolang hij geen geweld dwang of fraude pleegt, kan de oplossing geven. En dat betekent uiteindelijk dat de regering er zich niet meer mee moet bemoeien.
Verschillende inzenders adviseren om bij de ambassade van Zuid-Afrika een gratis maandblad aan te vragen om meer over de werkelijke toestand in dat land te leren. Dit lijkt ons een goed idee, al moet er natuurlijk de waarschuwing bij dat u bij het lezen niet mag vergeten wie de schrijver is, en wat hij u wil vertellen.
Wij hebben geprobeerd om de essentie van de meeste opmerkingen weer te geven, om te verduidelijken en ook om het libertarisch standpunt te laten blijken. Mocht u menen dat er nog belangrijke zaken niet goed uit de verf gekomen zijn, of zelfs onjuist zijn, laat ons dat dan nu weten, of kom er bij gelegenheid over discussiëren.