Als aan een aantal personen gevraagd wordt wat ze onder ‘vrijheid’ verstaan dan blijkt meestal…
Als aan een aantal personen gevraagd wordt wat ze onder ‘vrijheid’ verstaan dan blijkt meestal dat er evenveel verschillende antwoorden komen als er personen zijn. In grote lijnen kan men ze toch in twee groepen onderbrengen.
De ene groep vindt dat de vrijheden van ‘anderen’ beperkt moeten worden. Men denkt daardoor de eigen vrijheid te vergroten. Deze houding komt veel voor op economisch vlak. Zo willen beroepsverenigingen graag zoveel mogelijk voordelen voor hun eigen leden, zoals zo laag mogelijke belastingen (anderen moeten dan meer betalen), of hoge invoerrechten waardoor de beroepsgenoten hogere prijzen vragen (en de consumenten duurder uitkomen).
De tweede groep wil de ‘eigen’ vrijheden beperken. Je moet jezelf opofferen voor je medemens (of vaderland, of familie, of geloof) en/of ‘het algemeen belang gaat boven het persoonlijk belang’. In beide gevallen wordt iemand ten behoeve van iemand anders opgeofferd. Het gaat alleen maar over de vraag wie er moet opgeofferd worden en voor wie.
Het Libertarisme is in de hele geschiedenis van de mensheid de eerste filosofie die de vrijheid in haar geheel onderzoekt. Het komt met een oplossing waar niemand opgeofferd hoeft te worden aan ieders recht op het eigen leven. Het toont aan dat het de enige weg is naar een wereld waarin alle mensen vrij zijn en een duurzame vrede mogelijk is. De libertarische denkers zijn het nog lang niet op alle punten eens, maar ze zijn overtuigd dat vrijheid voor allen mogelijk is en verwezenlijkt kan worden.
De Vrijbrief bestaat al sedert 1976. Dit introductienummer is bedoeld als terugblik voor de abonnees en als kennismaking voor mensen die meer over het snelgroeiende Libertarisme willen weten. Ik hoop dat het aan uw verwachtingen zal beantwoorden.