De Lïbertarische Conventie was dit jaar in Parijs, vlak voor de viering van de tweehonderdste verjaardag van de FRANSE REVOLUTIE.

Omdat uit die revolutie een “VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS” is voortgekomen, lag het voor de hand om het thema van de conventie te centreren rond MENSENRECHTEN.

Dit was zeer goed gekozen en de volgende artikelen geven een goede indruk over wat er in Parijs heeft plaatsgevonden. Als er iets duidelijk werd, is het wel dat veel mensen over RECHTEN praten, maar dat bijna iedereen een ander begrip van het woord “recht” hanteert, en dat daardoor heel veel langs elkaar heen gepraat wordt.

RECHTEN worden vaak ervaren als zaken die door de wet zijn vastgelegd en die aan ieder persoon verstrekt moeten worden. Het (foutieve) uitgangspunt daarbij is dat men er dan van uitgaat dat alles wat in de wet staat moreel goed is. En dat is nu net niet het geval, want ook in een democratie zit de wet vol met immorele tegenstrijdigheden, immers als iemand recht op iets heeft, moet een ander dat verstrekken. Als dat dan, met geweld, geregeld wordt, schendt men duidelijk de rechten van de persoon die moet leveren. Dit is bijvoorbeeld duidelijk het geval met alle zgn. “sociale rechten”. Sociale rechten zijn dan ook geen rechten, maar afgedwongen verworvenheden.

Om een goed begrip over deze interessante en belangrijke materie te krijgen, is het goed om het boek van dr. Frank van Dun, HET FUNDAMENTEEL RECHTSBEGINSEL (nog) eens te lezen.

Zolang zovelen menen, en daartoe geïndoctrineerd worden, dat ze “recht” hebben op van alles van anderen, (tot o.a. betaalde vakantie toe, zoals artikel 24 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens stelt), zal er geen echte vrijheid of vrede kunnen zijn.

Daarom is het van extreem belang om zoveel mogelijk mensen de ogen te openen. We kunnen dit alleen maar doen door op te voeden en te onderwijzen.

De VRIJBRIEF wil u daar graag behulpzaam bij zijn.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR