In een vorige “TIK…Tik…” schreven wij dat “ledere keer dat uw horloge een seconde wegtikt, is de nationale schuld weer ƒ 666,– groter geworden.”

Inmiddels heb ik gemerkt, dat ook oud-minister Ruding dit probleem beseft. Beter nog, hij heeft in een rede voor het Sociaal-Economisch Beraad van de Katholieke Raad voor Kerk en Samenleving gewezen op het immorele aspect van deze schuld. Ook hij zegt, dat te weinig mensen beseffen dat deze schuld eens zal moeten worden terugbetaald. Misschien lukt het om dat door te schuiven naar toekomstige generaties. Dat geeft dan al de immoraliteit aan. Bovendien meent “de huidige generatie” dat ze van de overheid giften ontvangt, waarvoor ze niet hoeft te betalen!

De staatsschuld is een van de hoogste in de OESO en is thans 300 miljard gulden, per hoofd van de bevolking f 20.000,-. Alleen al de rente die erop betaald moet worden bedraagt nu 22 miljard gulden per jaar; dit is 60 miljoen gulden per dag. Rentebetaling is een van de grootste posten op de rijksbegroting, vier keer zo groot als de uitgaven voor politie en justitie, 4,5 keer zo groot als de uitgaven voor ontwikkelingssamenwerking en meer dan zeven keer zo groot als de plannen voor het milieu.

Ruding zegt verder nog: “Het geld dat wij uitgeven aan ontwikkelingshulp, moeten we dus eerst zelf lenen.”

En: “De conclusie is dat de oorspronkelijk als sociaal beoogde uitbouw van de verzorgingsstaat achteraf in zijn effect niet sociaal geweest is. Het behoeft dus nauwelijks betoog, dat de oorspronkelijke daad óók niet sociaal, maar wel immoreel was, en is.