Films en televisie zijn uiterst belangrijk geworden in onze samenleving. De meeste Amerikanen besteden meer tijd aan tv kijken dan aan boeken lezen. Voor Nederlanders zal wel hetzelfde gelden.

In Nederland wordt veel drukte gemaakt over het weren van commerciële omroepen. RTL4 heeft het gered, TV-10 niet.

Het is interessant vast te stellen wie het meest tegen de commerciële omroepen is. De uitgevers van kranten uiteraard omdat ze bang zijn voor concurrentie. De zendingsomroepen van NL1 omdat ze hun eigen boodschap willen blijven uitzenden. En de politici en ambtenaren die hun greep op een belangrijk medium tot beïnvloeding denken te verliezen.

De Nederlandse tv kent veel meer “reclame” dan wordt toegegeven. Dit betreft echter niet de reclame door producenten van allerlei zaken om ons leven gerieflijker te maken. De reclame waar tegen we niet “beschermd” worden is de reclame voor het collectivisme.

De actualiteitenrubrieken laten kijkers de ellende van de hele wereld zien met de impliciete boodschap dat Nederlanders voor de oplossing mede verantwoordelijk zouden zijn. Door de aandacht die tv schenkt aan de politiek en de regering wordt de indruk gewekt dat je daar als individu invloed op hebt. Zo wordt Nederland als vrij land en de democratie als een goed systeem verkocht. De Nederlandse overheid eigent zich ook zeer veel zendtijd toe voor haar betuttelende reclame, zoals over de snelheid op de wegen, alcohol- en tabaksgebruik, “veiligheids”gordels in auto’s, “hulp” van de belastingdienst, de saaie uitzendingen van de politieke partijen die het zo goed met u menen, … enz.

Deze Vrijbrief is grotendeels gewijd aan films die, al of niet bewust, libertarische ideeën overbrengen. Films kunnen een prachtig middel zijn om vrijheidsideeën te dramatiseren. Andersom geldt helaas hetzelfde. Maar dat hoef ik u niet te vertellen.