Seculariteit en het Leven

Het secularisme als kijk op de wereld en een manier van leven werd niet gevormd in een vacuüm, maar is de uitkomst van een pijnlijke levenservaring van mensen die bijna een millennium heeft standgehouden en waarna het religieuze gedachtegoed door de kerk en ontwikkeld door de religieuze kerkvaders werd afgeschaft. Tijdens deze periode, ook wel de Donkere Middeleeuwen genaamd, leefden westerlingen in een intellectuele duisternis en vonden verschrikkelijke oorlogen plaats.

Om zich te ontwikkelen in de wetenschap, industrie, financiën, politiek en cultuur was er maar één oplossing. Deze oplossing was zich geheel te distantiëren van de kerkvaders. Vanaf dat moment werd de westerse wereld de enige regio die zich ontwikkelde, vooruitging en opbloeide in alle facetten van het leven.

Om te voorkomen dat ik word beschuldigd van subjectiviteit ten opzichte van het religieuze gedachtegoed wil ik een aantal voorbeelden presenteren over de werkelijkheid van het leven in de moslim- en Arabische landen:

1. Het religieuze gedachtegoed is tegenwoordig de enige manier van het denken die weigert om de “Universele verklaring van de Rechten van de Mens” te accepteren op religieuze gronden, waardoor zij een obstakel vormt voor de verwezenlijking van deze rechten in islamitische landen. Niet alleen op het niveau van erfrecht, maar ook op het gebied van gelijkwaardigheid, vrijheid van gedachten en vrijheid van meningsuiting.
2. Het islamitische religieuze gedachtegoed is tegenwoordig het enige gedachtegoed dat doorgaat met de beschuldiging van afvalligheid (ridda). Helaas leidt deze situatie tot het doden van mensen, zelfs zonder enige vorm van proces.
3. Het religieuze gedachtegoed accepteert geen vrijheid van gedachten en vrijheid van meningsuiting, wanneer de religie wordt bekritiseerd. Bovendien verafgoodt het religieuze gedachtegoed de religie zelf, terwijl de religie zelf dat niet vraagt. Zoals bijvoorbeeld met betrekking tot de immuniteit van kritiek van de metgezellen van de profeet, die niet geacht worden om deel uit te maken van de principes van de religie of van de wortels van dat geloof. Het religieuze gedachtegoed maakt geen onderscheid tussen de religie zelf en haar gelovigen.
4. Het religieuze gedachtegoed is nog steeds anti-vrouw, zelfs wanneer de religieuze predikers zeggen dat het dat niet is.
5. Het religieuze gedachtegoed is gekant tegen mensen als het om medische verzorging en medicijnen gaat. Het verbod om alcohol te gebruiken in medicijnen leidt tot een verminderde effectiviteit daarvan. Bovendien durft tegenwoordig geen enkele moslimdokter zijn patiënt te vragen om niet te vasten (gedurende de Ramadan), en stromen de ziekenhuizen dus vol met patiënten die hebben gevast.
6. Het religieuze gedachtegoed ondersteunt politieke tirannie, omdat het zich verzet tegen democratie en de grondwet. Koeweit bijvoorbeeld streven sommigen er naar om de grondwet en de grondwettelijke staat te vernietigen en in Saoedi-Arabië bestaat er complete weerstand tegen democratie.
7. Als we onszelf voor kunnen stellen dat een Arabisch regime zich een zeker religieus gedachtegoed eigen maakt, wat zou er dan gebeuren met andere typen gedachtegoed?
8. Het religieuze gedachtegoed is gekant tegen de Andere, het beschuldigt hem van ketterij en wil niet met hem samenleven. Het bewijs hiervoor zijn de redevoeringen en oproepen aan Allah die we telkens horen in de moskeeën om alle niet-moslims te vernietigen en hen geweld aan te doen, in plaats van te vragen om de moslims te begeleiden op het rechte pad, zoals dat zou moeten gebeuren als er zelfs maar één gram van menselijke verdraagzaamheid was.
9. Het religieuze gedachtegoed is de hoofdreden van de terreurproductie, naar aanleiding van de negatieve interpretaties van de Koran versen met betrekking tot de Jihad.
10. Het religieuze gedachtegoed verwerpt elke soort creativiteit en kunstuiting.

Het westen maakte geen enkele vooruitgang totdat het zich vrij maakte van deze manier van denken. Dit is de enige oplossing voor de moslims. Zij hebben geen enkele toekomst zolang zij zichzelf onderwerpen aan het religieuze gedachtegoed.

Moslimlanden kunnen het secularisme niet adopteren, omdat de principes daarvan de tirannie, onderdrukking, achterlijkheid en anarchie tegen gaan.

Er is geen enkel islamitisch land waar zich een christen of jood met een kruis of capuchon kan vertonen en daarmee vreedzaam door het leven gaat. Verder wordt het leden van andere religies zoals het hindoeïsme en boeddhisme, verboden om hun ceremonieën in het openbaar op te voeren, zelfs als zij daarvoor toestemming hebben van de regering, zonder dat mensen hun geweld aandoen, zoals dat is gebeurd bij de hindoetempel in Koeweit. In tegenstelling tot de religieuze onderdrukking in islamitische landen, waarbij de religieuze elite zich op de borst slaat, is er geen enkele seculiere samenleving die de bouw van moskeeën verbiedt, zelfs als de regering het niet zelf financiert. Bovendien is er geen enkel seculier land dat de moslim verbiedt om zijn gebed in het openbaar te doen.

Er is geen kerk in de seculiere christelijke wereld waar een priester tegen iemand uitvaart die het niet eens is met zijn religie of die preekt voor moeilijkheden en rampen voor diegenen, zoals dat geregeld gebeurt in de vrijdagse preken. Bovendien heeft ons religieuze gedachtegoed geen enkele parallel met de boodschap die recentelijk werd verkondigd door de paus betreffende het belang van vrede voor iedereen. In tegenstelling tot het gemak waarmee moskeeën worden gebouwd in het seculiere Europa en Amerika is de bouw van een kerk in een moslimland alleen mogelijk met de officiële toestemming van de president van het land en zelfs dan is dat een zeldzame gebeurtenis.

Er is geen enkel niet-moslim religieus instituut dat zijn studenten leert om de Andere te haten en aangeeft dat hij een infidel is, verdoemd tot de hel, ongeacht of hij nuttig is geweest voor de mensheid. Deze haat is vertegenwoordigd in de curricula van het islamistische geloof.

Door de moslimgeschiedenis heen is er geen enkele moslimrechter geweest die gestreefd heeft om recht te doen aan een niet-moslim die werd benadeeld, terwijl de VS en Europa veel mensen hebben gered van onderdrukking en zelf mensenlevens en eigendommen hebben geofferd om andere volkeren te redden. In dit geval moet men de weldaad opmerken van de seculieren ten aanzien van de Koeweiti’s toen deze besloten om Koeweit te bevrijden en de eer te herstellen van haar regering en volk.

In de seculiere wereld worden de intellectueel en de journalist niet gevangen gezet om hun meningen, dit met uitzondering van de Europese wetten omtrent de ontkenning van de Holocaust, die de Europese joden heeft uitgeroeid, en die nog steeds knaagt aan het Europese geweten. Zelfs dan komt zo’n ontkenner niet in de gevangenis, maar wordt alleen beboet. Ze beschouwen hem niet als een afvallige (murtadd) en willen hem ook niet dood hebben, of hem vermoorden, of zijn inkomen aantasten, of hem scheiden van zijn vrouw en kinderen. In tegenstelling daarmee willen de extremistische moslim en de islamitische predikers vaak ideologische terreur uitoefenen, door middel van het oproepen tot moord en de beschuldiging van afvalligheid (ridda).

Degenen in de religieuze hoofdstroom kunnen niet ontkennen dat alles wat goed is het seculiere gedachtegoed is en dat alles wat slecht is het religieuze gedachtegoed vertegenwoordigt, want zij maken gebruik van de religie om tegen anderen geweld te plegen en daardoor niet alleen mensen geweld aandoen, maar ook de religie zelf tot het punt dat moslims niet langer enig respect hebben voor hun religie en ze deze zijn gaan uitbuiten om financieel gewin te verkrijgen via de verkoop van islamitische boeken en drank.

Weet u waarom Allah seculiere landen helpt? Omdat deze rechtvaardig zijn. Waarom helpt Allah niet die landen die elke dag moskeeën bouwen? Omdat deze landen onderdrukkend zijn.

De moslimlanden kunnen het secularisme niet accepteren en wel om deze eenvoudige reden: de principes van het secularisme staan loodrecht ten opzichte van de visie van deze landen, die is gebaseerd op tirannie, onderdrukking, agressie, achterlijkheid en anarchie. Bovendien buiten deze landen het religieuze gedachtegoed uit om hun eigen legitimiteit op te leggen. Dus u ontdekt dat zij de grootste supporters zijn van de religieuze groeperingen, wetende dat deze groeperingen diegenen zijn die het terrorisme ondersteunen en de maatschappij geweld aandoen. Want de religieuze groeperingen ondersteunen niet de rechten en rechtvaardigheid, maar de onderdrukking en tirannie, terwijl in tegenstelling daarvan het secularisme dat wel doet.

Prof. Ahmed Al-Baghdadi is hoogleraar politicologie aan de Universiteit van Koeweit en heeft deze artikelen onlangs gepubliceerd in het Koeweitse dagblad Al-Siyassa.