Dean Ray Koontz is een schrijver van een groot aantal fictie boeken, meer dan 40, waarvan 33 bestsellers. Ze zijn in veel talen vertaald waaronder het Nederlands. De Nederlandse boekwinkel en bibliotheek hebben zijn boeken in beide talen. Hij schrijft over sterk uiteenlopende onderwerpen. Hoewel horror lijkt te overheersen, zou je dezelfde boeken ook kunnen indelen in het genre detective, thriller, science fiction of avontuur. Vanwege deze variëteit raadden zijn uitgevers hem aan te publiceren onder pseudoniem. De lezers willen graag van tevoren weten, wat voor een boek ze kunnen verwachten. Vanaf de jaren tachtig publiceert hij onder zijn echte naam. En er verschijnen herdrukken, nu met de naam Koontz op de omslag.

Wanneer je de catalogus van een libertarische boekenclub openslaat is het deel fictie beschamend klein. Dean R. Koontz ontbreekt altijd en dit in mijn ogen ten onrechte. Hoewel het Libertarisme er niet dik boven opligt is het er wel. Bijna altijd is er een strijd tussen goed en kwaad. Het goede overwint altijd. Het kwaad is kwaad, omdat er slechte mensen bestaan; psychologische, erfelijke of sociale redenen van het kwaad worden niet of nauwelijks gegeven. In een enkel boek is dan ook een kind de moordenaar, actueler kan bijna niet. Heeft er al eens iemand een slechte jeugd gehad, met een alcoholische vader en een overspelige moeder dan is dat de held, die zich met veel moed en doorzettingsvermogen aan zijn achtergrond weet te onttrekken. Nog nauwelijks bekomen van de strijd tijdens de jeugd, dient het volgende gevaar zich aan, groter en monsterlijker dan ooit. De held is nooit een soort supermens, zoals we die kennen uit de fictie van Ayn Rand, maar is bijna altijd iemand die zijn eigen angsten moet overwinnen, hèt kenmerk van moed, en daar, met moeite ook in slaagt.

De romans hebben een klassieke opbouw. Ze worden chronologisch verteld door een verteller, dus geen ik-figuur. Er is een rechte verhaallijn, geen uitstapjes die met het verhaal niets te maken hebben. Het boek eindigt met een climax. Koontz lijkt zeer goed op de hoogte van recente wetenschappelijke ontwikkelingen op het gebied van computertechnologie, DNA-onderzoek, medische zorg, etc…wat zijn boeken interessant en geloofwaardig maakt. In zijn science fiction loopt hij zelden verder vooruit op de huidige ontwikkelingen dan een jaar of tien. Zo figureert in Watchers een hond die door genetische manipulatie het IQ van een 6-jarig kind heeft gekregen. Wanneer hij verder van de huidige techniek afwijkt, zoals met een tijdmachine in Lightning, boet het verhaal direct aan geloofwaardigheid in.

In nogal wat boeken komen paranormale verschijnselen voor. Zolang dat zich beperkt tot helderziendheid, telepathie en eventueel telekinese, blijven het interessante verhalen. In Cold Fire voorziet de held wanneer er ergens een ongeluk gaat gebeuren en spoedt zich ter plekke om te trachten het ongeluk te voorkomen. In boeken met bovenaardse monsters als in Winter Moon en Dragon Tears wordt toch teveel van mijn inlevingsvermogen gevraagd.

Behalve bovennatuurlijke monsters en massamoordenaars, wordt het kwaad nogal eens belichaamd door op hol geslagen overheidsorganisaties. Het sterkst komt dit tot uiting in Dark Rivers of The Heart, dat zowel de opkomst van een Amerikaanse Gestapo als van een verzetsbeweging beschrijft. Het is het meest politieke werk van Koontz met een duidelijk Libertarische inslag. Bij grote uitzondering heeft hij in dit boek een lang voorwoord geschreven, omdat bepaalde ontwikkelingen in Amerika hem zorgen baren. Hoewel het niet zijn beste boek is, daarvoor heeft het teveel gebreken, is het zeker een aanrader om met dit boek te beginnen. Als u dit boek leuk vindt kunt u ook zijn ander werk proberen.

Ik wens u veel leesplezier toe.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR