De Kringbijeenkomst in Vlaardingen was voor één keer verzet naar de tweede donderdag. Dit…
De Kringbijeenkomst in Vlaardingen was voor één keer verzet naar de tweede donderdag. Dit bleek toch verwarring geschapen te hebben. Een reden te meer om in het vervolg de bijeenkomsten steeds op de eerste donderdag van de maand te houden.
De bijeenkomst van 8 april verliep zeer geanimeerd. Eerst werden enkele zakelijke punten besproken. Er zijn weer een aantal personen bezig met de vorming van nieuwe of half-nieuwe politieke partijen, die kontakt gekregen hebben met onze leden. Besproken is dat wij graag bijstand willen verlenen op het filosofische vlak. Bovendien willen wij natuurlijk een partij die een echt libertarisch programma heeft, ook steunen. Wij zijn erg benieuwd naar de verdere ontwikkelingen en we hopen daar in de toekomst op terug te komen. Ook de Trefpunt-bijeenkomst in Utrecht op 15 mei werd besproken en een-aantal libertariërs heeft al definitief een plaats besproken.
Het hoofdpunt van de avond was een gesprek over ONTWIKKELINGSHULP. Dit onderwerp werd voortreffelijk ingeleid door mevr. Truus de Wilde, die onder andere citeerde uit het boek “Fool’s gold for Africa” door Bandulet. Daarin wordt gesteld:
“Ontwikkelingshulp groeit alleen maar en wordt niet minder en toch wordt de achterstand steeds groter.
Ontwikkelingshulp wordt de mensen aangepraat als een morele plicht omdat zijn voorouders mensen “onderdrukt en uitgebuit hebben”.
De oorspronkelijke Marshall-hulp ideeën die ervoor moesten zorgen dat de onderontwikkelden, zich zelf kunnen verzorgen, blijken niet te werken, en dat met 70 miljard dollar per jaar. Waar het geld blijft is oncontroleerbaar mede door de enorme bureaucratie zowel aan de gevende als aan de ontvangende kant, en als je er naar vraagt kijkt men al bedenkelijk. Het is een heilige koe waar je niet aan mag komen. De grootste “ontvanger” van ‘hulp blijken de Zwitserse banken te zijn!”
Er ontspon zich een levendige discussie. Het was daarbij soms moeilijk om niet af te dwalen naar de talloze randverschijnselen en naar de nog talrijke voorbeelden van verkeerd gebruik. Toch kreeg de voor ons belangrijke filosofische zijde ook de nodige aandacht. Waarom werkt het aanpraten van een schuldcomplex bij zoveel mensen? Wat is het verband met de “erfzonde”? Is dat schuldgevoel een echt schuldgevoel of is het angst Voor de afgunst van anderen? De belanghebbenden zijn de bureaucraten die ervan leven en ontvangende regeringen (praktisch niets komt ten goede van de arme mensen zelf); hoe spelen die het klaar om dit spel zo lang vol te houden? Er is geen enkele politieke partij die ontwikkelingshulp uit haar programma durft te schrappen.
Alle vragen werden niet opgelost, daar moet nog eens dieper op gestudeerd worden. Wél werd duidelijk dat het hele spel gespeeld kan worden door gebruik te maken van allerlei irrationele complexen zoals o.a. schuldgevoelens en medelijden, die afgekocht worden door gedwongen betalingen.
De volgende Kringbijeenkomst is op donderdag 6 mei in Vlaardingen, We praten dan over TOEKOMSTONTWIKKELINGEN.
Kom ook eens en breng een introducée mee!