Ik vraag me wel eens af waarom sommigen zich zo bezig kunnen houden met zaken die zo aan de rand van het relevante liggen, als legalisatie van heroïnegebruik. Legalisatie van heroïnegebruik zal pas kunnen wanneer de vrije maatschappij vergevorderd doorgevoerd is, en wanneer drugsgebruik niet meer een van de vele wapenen is waarmee onze Westerse maatschappij van buitenaf bestookt wordt.

Legalisatie van heroïnegebruik, en dan natuurlijk alleen nog voor volwassenen, kan alleen wanneer mensen (ook nog jonge, nieuwsgierige mensen) zó zelfstandig en verantwoordelijk zijn, dat ze er ook feitelijk van af blijven. Dus eigenlijk dan pas, als het verbod overbodig wordt. Want het gebruik van heroïne is, zoals bekend, destructief voor lichaam en geest. Dit de potentiële gebruikers voorhouden is niet voldoende. Nieuwsgierigheid om het eens te proberen kan het begin betekenen van verslaving. Niet iedereen is zo verstandig dat hij de gevolgen volledig kan overzien; als men heroïne koopt, koopt men een valluik. De argeloze kiest namelijk niet bewust voor destructie; hij kiest voor een experiment waarvan hij de gevolgen kennelijk niet overziet.

Heroïnegebruik kan een vlucht uit problemen zijn die men niet aan kan. De potentiële gebruiker kan dus iemand zijn die hulp nodig heeft. Voor hem moet het niet te gemakkelijk zijn om aan heroïne te komen.

Het gaat niet helemaal op, te zeggen dat mensen die niet in staat zijn voor zichzelf verstandige beslissingen te nemen, wèl in staat zouden worden geacht politieke leiders te kiezen die dan “voor hen” verstandig zouden zijn. Het democratisch kiezen door jan-en-alleman, van politici die simpelweg op basis van een getalsmeerderheid over het inkomen, het bezit en de levens van alle mensen kunnen beslissen, is op zich al zeer discutabel in de libertarische visie.

Alle gevaren zijn gradueel en sommige drugs zijn niet zo verslavend; daarom maakt men ook onderscheid tussen “soft” en “hard” drugs, en moeten we niet vergeten dat het gebruik van alcohol gelegaliseerd is, al kan het als een “soft” drug beschouwd worden.

Wit-zwart, honderd procent consequent geredeneerd zou je alle verslavende of verdovende middelen over één kam kunnen scheren. Maar dat doe ik niet, ik kijk ook nog naar wat nuances en ik denk dat er wat voor te zeggen is om bepaalde “soft” drugs wat toegankelijker te maken. Ik weet wel, dat als je honderd procent consequent anarchistisch-libertarisch redeneert, je heroïnegebruik waarschijnlijk moet goedkeuren. Maar laten we ons asjeblieft nu eerst eens bezighouden met de weg van de 30% vrijheid van vandaag, naar de 90% die we duidelijk en bijna zonder tegenstelling in onszelf in het verschiet zien liggen. Als we die 90% vrijheid bereikt hebben, dan wil ik me graag begeven in al die haarkloverijen, hobby’s, en nog onwezenlijk of griezelig lijkende zaken, die dan nog in het verschiet liggen. Ik denk aan het elimineren van openbare wegen, het legaliseren van chantage en het gebruik van heroïne, om er maar een paar te noemen.

Laten we tot het zalige moment van die 90% vrijheid ons beperken tot de vandaag meest relevante zaken, en tot die tijd het probleem van de heroïne in onze maatschappij trachten op te lossen door onze kinderen rationeel en zelfbewust op te voeden, kennissen in nood te helpen zodat ze niet gaan “spuiten”, en stelende junkies flink lang op te sluiten!

Auteur n.w.m.a., kom van je ivoren toren af, en gebruik je talenten liever om wat meer zieltjes voor ons te winnen en ons te leren actie te voeren, anders kùnnen we in de nabije toekomst in dit land niet eens meer over de door jou aangeroerde problemen debatteren!