Ga naar deel 1 Het menselijk leven is de…
Ga naar deel 1
Het menselijk leven is de standaard van moraliteit, maar uw eigen leven is het doel van de moraliteit.
Als het bestaan op aarde uw doel is, moet u uw acties en waardes kiezen naar de norm van datgene wat juist is voor de mens – met als doel de instanthouding, beantwoordend aan, en genoegen belevend in de onvervangbare waarde welke uw leven is.
Aangezien het leven een specifieke koers van acties verlangt, zal iedere andere koers het vernietigen. Een levend wezen dat niet zijn eigen leven als het motief en doel van zijn handelingen beschouwt, handelt naar het motief en maatstaf van de dood. Zo’n wezen is een metafysisch wangedrocht, dat strijdt om zich te ver- zetten tegen het feit van zijn eigen bestaan, het ontkent en tegenspreekt, blindelings rennend, amok makend, een spoor van vernietiging nalatend, nergens toe in staat zijn dan ellende.
Geluk is de geslaagde staat van het leven, pijn is het werktuig van de dood. Geluk is die staat van bewustzijn die voortspruit uit iemand’s bereikte waardes. Een moraliteit die u durft te vertellen dat geluk te vinden is in afstand doen van uw geluk – om de mislukkingen van uw waardes te waarderen – is een onbeschaamde ontkenning van moraliteit.
Een doctrine die u als ideaal de rol geeft van een offerdier dat geslacht wordt op de altaren van anderen, geeft u de dood als standaard. Bij de gratie van de werkelijkheid en de natuur van het leven, is de mens – iedere mens – een einde in zichzelf, hij bestaat voor zichzelf, en het bereiken van zijn eigen geluk is zijn hoogste morele doel.
Maar noch leven, noch geluk kan bereikt worden door het najagen van irrationele grillen.
Net zoals de mens vrij is om te proberen te overleven op elke willekeurige manier, maar zal ondergaan, tenzij hij leeft zoals zijn natuur vereist, net zo vrij is hij om zijn geluk te zoeken in ieder onzinnig bedrog. Maar de kwelling van frustratie is alles wat hij zal vinden. Tenzij hij het geluk zoekt wat eigen is aan de mens. De bedoeling van moraliteit is om u te leren, niet te lijden en te sterven, maar te genieten en te leven.
Veeg die parasieten van de gesubsidieerde klassen weg, die profiteren van het verstand van anderen en verkondigen dat de mens geen moraliteit nodig heeft, geen waardes, geen gedragscode. Zij, die zich voordoen als mensen van de wetenschap en beweren dat de mens slechts een dier is, gunnen de mens niet ingesloten te worden in de wet van het bestaan die zij wel aan het laagste insect gegund hebben. Zij erkennen dat ieder levend wezen een manier heeft om in leven te blijven zoals zijn natuur dat eist. Zij beweren niet dat een vis buiten het water kan leven of dat een hond zonder reukzintuig kan leven – maar de mens, beweren ze, het meest complexe wezen dat bestaat, de mens kan voortbestaan op elke willekeurige manier, de mens heeft geen identiteit, geen natuur, en er is geen praktische reden waarom hij niet kan leven met zijn voortbestaansmiddelen vernietigd, met zijn verstand verstikt en ter beschikking gesteld van ieder bevel dat zij zouden willen uitvaardigen.
wordt vervolgd