Een van de lezingen tijdens het weekend van het Libertarisch Studiecentrum (zie elders in deze vrijbrief) ging over een alternatieve strategie om het libertarisme te verbreiden. De heer Van Stekelenburg constateerde dat er te weinig actie is: “Libertariërs zijn voornamelijk druk met theoretiseren”. Er is evenwel geen enkel beletsel om vast een begin te maken met een libertarische samenleving, een libertarische cultuur.

De spreker ging er van uit dat vele problemen die het libertarisme bij buitenstaanders oproept, terug te voeren zijn op theoretische vraagstukken waar vaak nog geen adequaat antwoord op kan worden geformuleerd. De antwoorden zijn of vaag, bijv. ten aanzien van het drugsprobleem of euthanasie en verantwoordelijkheden voor zwakken. Of de oplossingen worden ongeloofwaardig gevonden omdat vanuit illusoire structuren wordt uitgegaan; geen of vrijwel geen overheid.

Om aan deze problemen tegemoet te komen is het ongetwijfeld nuttig te laten zien dat libertariërs gewone mensen zijn; dat het mogelijk is de libertarische filosofie toe te passen, zonder direct alle gangbare normen overboord te zetten. Leven is meer dan alleen de spectaculaire aspecten van onze filosofie. Om deze reden moet er een libertarische (sub)cultuur komen. Een of andere vorm van onderling contact buiten de voorgeprogrammeerde lezingen, gespreksavonden en trefpunt bijeenkomsten.

De meest voor de hand liggende methode is het aanhalen van de banden tussen libertariërs onderling. U kunt, wanneer u personeel nodig hebt, overwegen een libertariër in dienst te nemen. U kunt uw kinderen naar een school sturen met een libertarische leraar of uw zomerhuisje verhuren aan mensen met dezelfde maatschappijwensen als uzelf.

In de discussie werd de wens geuit een libertarische gele gids te laten verschijnen en als proef de Vrijbrief uit te breiden met een advertentierubriek. In de komende nummers kunt u gratis een annonce laten opnemen, voor aangeboden diersten of voor een betrekking, maar ook voor de verkoop van een parkietenpaartje. Dit laatste is wel niet typisch libertarisch, maar het verkopen van vogels is evengoed deel van het dagelijks leven. En daar gaat het om: het integreren van de filosofie in uw dagelijkse leven.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR