Het is de hoogste tijd dat we ons afwenden van elke vorm van collectivisme. Het liberale…
Het is de hoogste tijd dat we ons afwenden van elke vorm van collectivisme. Het liberale denken en handelen in de traditionele zin van J.S. Mill wordt over de hele wereldpolitiek bedreigd en moet heroverd worden. Libertariërs moeten bereid zijn dezelfde wapens en methoden te gebruiken, welke hun opponenten – de collectivisten – gebruiken. Hiervoor is het vereist, dat precies omschreven staat, wat de fundamentele rechten en plichten van respectievelijk de staat en het individu zijn, om duidelijk te maken wat ieders verantwoordelijkheid is om die vrijheid te kunnen garanderen. Dan wordt een geslaagde actie weer beloond met winst, deze winst zal weer aansporen tot meer acties in een zich uitbreidende maatschappij, zodat de collectivistische koppeling van de schuld aan het succes als een ziekte wordt ervaren en uitgebannen. Dit individuele handelen zal de kern worden in die samenleving, welke zich op competitie richt. Subsidies maken dan plaats voor verzekeringen, inkomstenbelasting maakt plaats voor verbruikersbelasting, vrije concurrentie handhaaft de economische vrijheid, het gezin wordt de stuwende kracht in de samenleving en het vrije ondernemerschap wordt het verlangde toekomstbeeld voor de jongeren. De mogelijkheid nu in zo’n maatschappij snel de sociale ladder te beklimmen, zal klassenstrijd doen verdwijnen omdat slechts de resultaten zullen tellen, welke alleen in een markteconomie rechtvaardig worden beloond. Mensen in zo’n marktdemocratie zien in de staat, die hun individuele politieke rechten verdedigt niet meer hun vijand. De staat is dan de rechter bij een conflict, degene die de rechtvaardigheid handhaaft, en de organisator van enkele instellingen welke niet in de lijn liggen van het vrije ondernemerschap, zoals b.v. het leger. Hoe minder de staat zich bemoeit met de inwoners, des te meer zal de staat zich houden aan zijn specifieke rol nl. politieke wetgeving en rechtscolleges zullen er op toezien, dat economische wetgeving beperkt blijft tot de zuivere staatstaken.
De wettelijke verplichting om je te verzekeren zal verdwijnen met de derde partij, zoals de ziekenfondsen. Ieder zal zich dan naar eigen inzicht, wat kosten en dekking betreft, kunnen verzekeren. De inwoner krijgt zijn zeggenschap over het eigen verdiende geld terug wat zijn zelfvertrouwen en zelfrespect ten goede komt en waardoor levensvreugde werkelijkheid wordt.
Dit alles is alleen mogelijk als iedereen dezelfde grondwettelijke politieke rechten heeft en dit is nooit mogelijk als alleen een bovenlaag in de maatschappij – als privileges – die rechten alleen heeft, want de structuur van zo’n maatschappij is totalitair en perverteert. Hier ligt de fundamentele keuze en de werkelijke strijd. Het is een politieke strijd tussen de marktdemocratie en de gelddemocratie, tussen vrijheid en gelijkheid. Vrijheid is mogelijk, gelijkheid onbestaand en tegennatuurlijk, daarom is het de meest eervolle strijd, deze strijd tegen andermans illusies.
Deze omschakeling van een gelddemocratie naar een marktdemocratie zal door gewoonten, tradities en het veranderen van de geldstromen om een periode van aanpassing vragen, maar als we ervan overtuigd zijn dat de strijd voor de vrijheid belangrijker is dan de strijd om gelijkheid, dan is de eerste geweldige stap gezet naar een werkelijke vrije maatschappij waar eenieder zijn eigen verantwoordelijkheid werkelijk beleeft.
Bewerking van het artikel van Bernard-Claude Savy, UWAM-Frankrijk, “La Révolution Libérale”.