U weet dat dat een “club van landen” is die in New York over allerlei zaken praten en wereldregels proberen uit te vaardigen. Zo wordt er onder andere gewerkt aan een ruimteverdrag. Er zijn reeds drie dictatoriaal geregeerde landen die dit verdrag hebben ondertekend, en thans wordt er in Nederland over gesproken om zich daar bij te voegen. Geeft dit te denken?

In het blad ‘The Intellectual Activist, dat we hier reeds vaker aangehaald en aanbevolen hebben, lazen we nog een paar voorbeelden:

1. De Algemene Vergadering bestudeert een resolutie, voorgesteld door Roemenië, om te voorkomen de “uittocht van opgeleide personen uit de ontwikkelingslanden”. Roemenië wil dat de United Nations aan de regeringen wier onderdanen willen emigreren “financiële compensatie” betaalt. Het gaat er niet om wat die persoon is of wil, hij is per definitie een stukje bezit van de Staat.

2. Nieuwe communicatietechnieken maken het mogelijk dat televisieprogramma’s direkt door de ontvangers opgevangen kunnen worden; dus zonder gebruik van een grondstation. Dit heeft autoritaire regeringen erg verontrust en dus heeft de Algemene Vergadering deze maand met 108 tegen 13 gestemd om staten het recht te geven om uitzendingen te verbieden die niet “voldoende respect vertonen voor de politieke en culturele integriteit van die staat”. U begrijpt dat hieronder van alles kan vallen. Big Brother zorgt dat hij blijft bepalen wat u wel of niet mag zien. Het meest verwonderlijke blijft eigenlijk de gelatenheid en natuurlijkheid waarmee we dit alles slikken.