In het extra nummer van de Vrijbrief van maart wordt uiteen gezet wat libertarisme is. Twee…
In het extra nummer van de Vrijbrief van maart wordt uiteen gezet wat libertarisme is. Twee opmerkingen in dit stuk hebben vragen bij mij opgeroepen.
Onder de kop ‘Grondgedachte’ komt op een gegeven moment aan de orde: de huidige “verplichting mee te betalen aan tal van overheidsactiviteiten die U tegen de borst stuiten.” Daarop wordt een aantal voorbeelden genoemd van activiteiten waar de overheid ons belastinggeld aan spendeert. In die korte opsomming komen voor: “het meebetalen aan raketten en aan een parkeerverbod voor Uw deur.”
Moet ik hieruit opmaken dat in een maatschappij, zoals die de libertariërs voor ogen staat, geen belasting hoeft te worden betaald voor defensie (raketten) en politie (parkeerverbod)?
Naar ik had begrepen liggen de wortels van het libertarisme in het objectivisme, de filosofie van Ayn Rand. Deze filosofie in de praktijk brengend, zegt Rand o.a.: de eigenlijke functies van een regering vallen in drie categorieën uiteen – de politie; om burgers te beschermen tegen misdadigers, de strijdkrachten; om de burgers te beschermen tegen een buitenlandse invasie en de rechtbanken; om geschillen tussen burgers overeenkomstig objectieve wetten te regelen. In een vrij, ‘kapitalistisch’, land met een regering met nog slechts (in hoofdzaak) boven geschetste taken, maar ook in het Nederland van vandaag de dag, vind ik het een normale zaak dat burgers ‘meebetalen’ aan deze drie instellingen. Het zijn in ieder geval zo goed als de enige overheidsactiviteiten waarvoor ik zonder morren een gedeelte van mijn salaris afsta.
Of is de Vrijbrief in dit aparte geval tegenstander van de stationering van de nieuwe NATO-raketten? Zo ja, waarom? In verslagen van o.a. een ‘onverdachte’ onderneming als het Internationale Instituut voor Strategische Studies in Londen is toch aangetoond dat West-Europa gewoon snel iets moet doen om niet te verworden tot een niet te versmaden prooi voor de Warschau-Pact strijdkrachten. En wat betreft de protesten van kerken en actiegroepen, zou ik ten overvloede willen opmerken dat de beslissing over wel of niet stationeren ligt bij de democratisch gekozen politici, die met eventuele twijfels en daar waar hun kennis te kort schiet te rade behoren te gaan bij (onafhankelijke) deskundigen en wetenschappers. Wat ‘een parkeerverbod voor Uw deur’ aangaat, is de politie in een dergelijke kwestie adviseur van de gemeente. Objectief zou de politie moeten bekijken of een parkeerverbod dringend gewenst is.
Commentaar:
Uit de brief van M.M. Jacobs blijkt dat het pamflet “Wat is libertarisme?” nog niet voor 100% eenduidig is. De kern van het libertarisme is de individuele vrijheid. Ieder persoon heeft recht op zijn eigen leven, en mag andere personen niet dwingen iets te doen wat ze niet uit eigen vrije keuze willen doen. Dit geldt eveneens voor belastinggeld. Ik heb van Ayn Eand begrepen dat de enige morele taken van een eventuele overheid (politie, leger en rechtspraak) gefinancierd moeten worden op basis van vrijwilligheid.
Er zijn libertariërs die tegen elk geweld zijn, pacifisten. De meesten vinden echter dat als je vrijheid hoog waardeert, dat je dan ook bereid moet zijn daar te verdedigen. Als we de politie ontwapenen, of niet voldoende uitrusten, zullen de misdadigers echt niet ook hun wapens vernietigen. Ditzelfde kunnen we toepassen op de internationale politie (het leger). Of de kruisraketten het beste antwoord zijn op de op ons gerichte SS 20 raketten kan ik niet beoordelen. Persoonlijk zie ik thans geen betere haalbare methode.
De kwestie van het parkeerverbod is een eenvoudige zaak. Dit hoort volgens libertarische begrippen bepaald te worden door de “eigenaar van de weg”. En wie is dat in ons geval?
M.M. Jacobs spreekt ook nog erg idealistisch over “democratisch gekozen politici”. Het feit dat een aantal mensen iemand gekozen heeft, (zelfs al is dat aantal personen 51% of 90%), geeft hem niet het recht te beschikken over eigendom of leven van andere mensen (de andere 49% of 10%). De brief is zo interessant dat we in de toekomst nog op een aantal facetten zullen terugkomen.
Redactie.