Van onze speciale reporter ter plaatse. Henry Hazlitt, voor zijn vrouw Frances is…
Van onze speciale reporter ter plaatse.
Henry Hazlitt, voor zijn vrouw Frances is het ‘Harry’, is nu 89. Sinds enkele maanden wonen ze in een home voor bejaarden, wel te verstaan in privébeheer. Hij is nog goed gezond, zijn vrouw wat minder sinds een beroerte die ze 8 jaar geleden te verduren had. “Acht jaar lang heb ik gekookt en nu werd het me toch te veel” grapt hij. Werken doet hij nog steeds. Aan alweer een nieuw boek “Is Politics Solutionable?” wordt de titel. Hij heeft me ook het antwoord toegefluisterd.
Het wordt een ‘Nee’. Op mijn vraag hoe het dan wel moet: “Tja, het is eigenlijk wel een pessimistisch boek – maar democratieën doen er dikwijls lang over eer ze verdwijnen. “Gelukkig heb ik dat boek” zei hij. “Anders zie ik geen reden om te trachten nog ouder te worden!”
Zijn auto heeft hij verleden week verkocht. Drieduizend dollars voor een wagen van 5 jaar oud, vertrouwt hij mij toe. Ik geloof vast dat er een tekort aan auto’s is. Zijn vrouw komt er tussen: “Ik was het er helemaal niet mee eens”. Dat blijkt te slaan op het principe van de verkoop, niet op het bedrag. “Frances ziet me nog steeds als een vurige jongeman!”
Van de “One Lesson” zijn, in ’t Engels, minstens 700.000 exemplaren verkocht, en dan zijn er de vertalingen. “Ik ben de tel eigenlijk wat kwijt!” Zojuist is het verschenen of het zal binnenkort verschijnen, in ’t Duits en in Brazilië in ’t Portugees.
Beiden hebben Ayn Rand goed gekend. “Frances heeft 20 jaar voor Paramount Pictures gewerkt, ze las boeken, maakte er een heel korte inhoud van en zond die door naar de directie, zodat die hun keus konden maken. Ayn Rand werkte voor haar (Frances Hazlitt dus) maar enkel genoeg om haar toe te laten haar boek te schrijven, de Fountainhead. “Dit boek zal de wereld op haar kop zetten” (.. will revolutionize the world..) zo citeren de Hazlitts Ayn Rand. De verfilming kwam relatief snel dank zij hun Hollywood-connecties.
“Ze zei dat ze zelf de director en de voornaamste acteurs zou kiezen, en het is haar toch wel gelukt ook …”. “Ik persoonlijk was accoord met haar libertarische opvattingen (sic) maar de rest heb ik eigenlijk nooit heel au serieux genomen (nog eens sic!).
Maar ze was een ongelofelijk interessante en aardige vrouw (an extraordinary wonderful and nice woman). “We hielden beiden heel veel van haar.” Wat ten volle werd beaamd door Mevrouw Hazlitt.
Henry Hazlitt, een ‘vrije-markt-reus’ zoals hij genoemd werd door Vince Miller, voorzitter van Libertarian International.