Het tweede Libertarische Jongeren weekend was een groot succes. Het vond plaats in de buurt van het Brabantse plaatsje Handel op de camping “De Rooie Asch”.

Oorspronkelijk stond het weekend in het kader van de onderwerpen: eigendom en privacy. Dit laatste onderwerp kwam te vervallen. Besloten werd dat de informatie omtrent dit onderwerp niet door iedereen gehoord mocht worden.

Er werden uiteindelijk vier inleidingen gehouden. De eerste lezing was een inleiding “liberta risore”, gehouden door mijzelf. In de discussie kwam als belangrijkste punt naar voren dat een groep mensen niet kan worden opgevat als een handelende (handelingen verrichtende) entiteit. Een groep bestaat n.l. uit bepaalde individuen die een handeling kunnen verrichten of dit juist niet doen. De handelingen worden verricht vanuit het verstand en de wil van het individu. De groep op zich heeft echter geen collectief brein dat de groep kan laten handelen. Wat er in de groep gebeurt zijn de handelingen van losse individuen; van losse afzonderlijke breinen, die eventueel kunnen samenwerken. Hieruit volgt dat men bij de bestudering van mensen rekening moet houden met individuele belangen en doelen, en niet met de zogenaamde groepsbelangen en groepsdoelen. De tweede lezing werd gehouden door Rob van Glabbeek over “Eigendomsfilosofie”. Zijn betoog ging over de vraag: “Hoe ontstaat eigendom?”

Stel dat men bijvoorbeeld een nieuw stuk land ontdekt, voor wie is het dan? Een oplossing is te stellen dat het is voor degene die het bewerkt. Om eigendom te verwerven moet je het bewerken (zgn. home steading). Dit geldt uiteraard alleen voor te bewerken objecten (grond) die nog van niemand zijn. Toch werkt dit principe niet altijd goed. Stel b.v. dat twee mensen hetzelfde stukje grond willen bewerken. Bovendien is deze methode niet altijd de meest efficiënte methode. Stel dat er mangaanknollen op de bodem van de zee liggen. Volgens dit principe van home steading zijn ze dan voor de eerste die de knollen optakelt. Het is dan een race; wie het eerst komt die het eerst maalt! Dit kan een dure en overbodige aangelegenheid zijn. Rob’s alternatief is dat bij de ontdekking van een stuk land of mangaanknol of iets anders, iedereen een claim kan doen. Als er maar een persoon het eerst een claim doet (b.v. omdat hij/zij de enige is die weet waar de mangaanknol ligt) is er maar een eigenaar. Zijn er twee personen die tegelijk een claim doen, zijn er twee eigenaren. Elk van hen bezit dan de helft van de waarde. Vervolgens kan de een de ander uitkopen. Zo kan men ook meerdere claims substitueren. Vervolgens zal er een marktbehoefte ontstaan voor de registratie van claims, zodat men kan bewijzen dat (een) bepaalde claim(s) later kwam(en) dan de opdeling van het object plaats vond, Het object hoeft dan nog niet te zijn bewerkt. Daarnaast stelt Rob dat er bij het bezitten van eigendom een wet geldt. Deze wet stelt dat men natuurlijke doorstromen niet mag blokkeren. Stel dat er een geleerde uitvindt dat alle mensen alleen kunnen overleven door de aanwezigheid van Q-straling die ontstaat uit een bron in de tuin van meneer Jansens. Het zou dan diep triest zijn als meneer Jansens besloot de bron te dempen. Als Jansens zo ook een rivier door zijn tuin heeft lopen zou hij hier een dam in kunnen aanleggen of het water kunnen omleiden. Zoals meneer Jansens ook niet meer water in de tuin van zijn buurman mag laten stromen, mag hij de buurman ook geen water onthouden. Dit is het recht op overpad. Zo is het weer voor de mensen uit de buitenwereld verboden om meneer Jansens gevangen te zetten door een stuk land om hem heen te kopen en hier een hek te plaatsen. Dan zou de natuurlijke doorstroom van meneer Jansens nl. worden gehinderd.

Kritiek op het eerste gedeelte van Robs lezing was dat het een collectivistische verdeelmethode is hetgeen in strijd zou zijn met het Libertarisme. Maar gesteld werd dat collectivisme alleen verkeerd is als dit beschikking over andermans eigendom inhoudt. Dit is hier niet het geval. Als dit een collectivistische verdeelmanier is, dan hebben, aldus Rob, de collectivisten niet uitsluitend slechte ideeën.

’s Avonds hield Ivo Cerckel een workshop over het libertarisme van morgen. De jongeren van nu zijn de libertarische sleutelfiguren van 2000. Hoe gaan zij het libertarisme verbreiden?

Hij ging in op de viering van de Franse Revolutie, de viering van de studentenopstanden en het eventueel opengaan van de Europese grenzen binnen de E.E.G. Mogelijkheden genoeg om het Libertarisme te verbreiden. De volgende dag werd na een uitgebreid visontbijt een lezing gehouden door niet-libertariër Marcel Engering, over de filosofie van Rawls.

Deze filosofie luidt als volgt:

Iedereen loopt de kans om in absolute armoede te geraken. Absolute armoede is het ergste dat iemand kan overkomen. Daarom zouden mensen de moraal moeten hebben om dit te voorkomen. Daarom zouden inkomensverschillen tussen mensen alleen mogen worden toegestaan wanneer deze tot een betere financiële positie voor de allerarmsten leiden. Inkomensverschillen kunnen immers gunstig zijn voor de economie en daarmee ook voor de allerarmsten. Dit was ook de mening van de spreker. In tegenstelling tot Rawls was hij echter tot de conclusie gekomen dat een bijna vrije economie tot het beste resultaat leidt.

De kritiek van de aanwezigen was de volgende:

1) Niet iedereen loopt de kans om in absolute armoede te geraken. Mensen met handicaps (lichamelijke of mentaal) zijn vaak nog altijd in staat om te produceren. Verder is er de mogelijkheid om je tegen absolute armoede te verzekeren. Daarnaast is er nog de mogelijkheid dat mensen elkaar helpen zonder dat daar dwang bij nodig is.

2) Het is niet rechtvaardig om inkomensnivellering af te dwingen, zodat inkomensverschillen wel zijn toegestaan. De discussie mondde verder uit op een herhaling van de vorige dag. Naast de lezingen en discussies is er ruimte geweest voor spelletjes, wandelen, veel gezelligheid en chinezen.

Er wordt nog gezocht naar een organisator(trice) voor het 3e Libertarisch Jongeren Weekend in 1988 of 1989. Wie interesse heeft kan kontakt opnemen met: Stefan van Glabeek