Problemen rondom het gebruik van drugs

Een samenvatting van de lezing, die voor de Libertarische Kring Rotterdam d.d. 4-4-1985 door…

Een samenvatting van de lezing, die voor de Libertarische Kring Rotterdam d.d. 4-4-1985 door Nico Adriaanse en Ron Hemelop gehouden is.)

Vier onderwerpen werden aan de orde gesteld en zeer overzichtelijk en duidelijk besproken:

1. Wat is de Junkiebond?
2. Wat is de ideologie van de Junkiebond?
3. Welke soorten drugs zijn er?
4. Hoe is de situatie in het Rijnmondgebied?

ad 1) De Junkiebond is 4 jaar geleden te Rotterdam ontstaan als reactie op een idee van een aantal burgemeesters om alle junkies op te sluiten,-ongeacht of zij zich al of niet misdroegen. Het doel van deze bond is te streven naar een menswaardig bestaan óók voor drug-gebruikers. Nu is dat niet het geval, omdat “de maatschappij” het gebruik van drugs niet accepteert.

Uit het gehele land kwamen adhaesie-betuigingen. Nu zijn er 15 bonden in het gehele land. De leden zijn mensen, die drugs gebruiken of er aan verslaafd zijn. Landelijk is er een federatie gevormd, de F.J.B.

De F.J.B, probeert in elke stad een informatiebureau te vestigen, waar gebruikers geholpen worden met allerlei informatie. Drug-gebruikers staan aan vele gevaren bloot.: ze kopen slechte versneden heroïne, ze geven zoveel geld aan; drugs uit, dat ze zich niet goed voeden, geen onderdak hebben, prostistutie bedrijven, gaan stelen en geen mogelijkheid meer zien om uit de problemen te komen. Mensen die willen stoppen met drug-gebruik, worden ook attent gemaakt op de mogelijkheden, die daarvoor aanwezig zijn. In Rotterdam wordt samengewerkt met de afdeling psychiatrie van de Erasmus Universiteit.

De F.J.B, heeft ook contacten met junkiebonden in Duitsland, waar door de overheid een strenger beleid gevoerd wordt dan in Nederland (verslaving is daar strafbaar).

ad 2) De J.F.B, probeert niet het gebruik van drugs te bevorderen. Het doel is: juiste informatie geven en indianenverhalen tegen te gaan.

In het verleden werden reeds drugs gebruikt, soms om in contact met de goden te komen, soms voor de gezelligheid. Nu is vooral de maatschappelijke reactie op het heroïne gebruik een probleem. In de opium-wet staat een lijst met verboden middelen vermeld. Het doel van deze wet is: het beschermen van mensen tegen gebruik van genoemde middelen. Uolgens de F.J.B, veroorzaakt de wet meer problemen dan dat die ze oplost. Door de handel in drugs te verbieden, worden de prijzen opgedreven en de drugs versneden. De gebruikers veroorzaken vervolgens overlast, gaan stelen en prostitutie bedrijven. Analoge problemen heeft in het verleden de drooglegging in de U.S.A. veroorzaakt en in Noorwegen en Zweden wordt veel alcohol thuis gemaakt met de gevaren van dien.

ad 3) De maatschappelijk getolereerde drugs, zoals tabak en alcohol, worden nu niet besproken. Het verschil tussen soft drugs en hard drugs is niet duidelijk. Soft drugs kunnen bij regelmatig en overmatig gebruik wel degelijk verslavend zijn. Tot de softdrugs worden hash en weed gerekend, tot de harddrugs: cocaïne, heroïne, methadon, valium en librium. Daarnaast zijn er drugs, die hallucinaties veroorzaken, zoals l.s.d. en mescaline. Er treedt wel gewenning op, maar geen verslaving.

De wijze van gebruik en de sensaties, die de gebruiker ervaart, worden besproken. Methadon wordt gegeven om het Heroïne – probleem op te lossen. Het kan wel onthoudingsverschijnselen na staking van het heroïne-gebruik voorkomen. Methadon werkt zelf echter ook verslavend en is moeilijk langs legale weg te koop. Het is een synthetisch opiaat en oorspronkelijk in de 1e wereldoorlog als pijnstiller gebruikt. Amfetamine en pervitine houden de mens wakker. Bij geregeld gebruik ontstaat daardoor een extreme moeheid en achtervolgingswaanzin.

Op het ogenblik bestaat er een algemene neiging een harder beleid t.a.v. druggebruik en drug-handel te gaan voeren. Een dergelijk beleid heeft geen succes. Als mensen gedwongen worden af te kikken, vervallen ze weer in hun oude gewoonten, zodra ze vrijgelaten worden. Wen vindt dan geen aansluiting bij het niet-druggebruikende deel van de samenleving. Het succes ligt onder de 3% bij gebruik van dwang tot afkicken. De stelling werd geponeerd dat het belangrijk is, dat mensen, die drugs gebruiken, in hun eigen millieu geaccepteerd blijven. Dan is de kans dat ze steeds verder afglijden en b.v. voor meisjes dat ze in de prostitutie gaan, veel geringer.

Als de politie alle mogelijkheden zou mogen en kunnen benutten om de zwarte handel in drugs te bestrijden, zou slechts 25% van de zwarte handelaars verdwijnen. Dat is dus geen oplossing.

ad 4) In Rotterdam en Rijnmond zijn 5. a 6.000 verslaafden. In Rotterdam wordt aan ± 800 mensen methadon verstrekt. Door versterkt politie-optreden in Rotterdam is de drughandel op de Kruiskade verdwenen, maar nu is de handel over geheel Rotterdam verspreid. Het is veel moeilijker geworden te waarschuwen tegen handelaren die versneden drugs verkopen. In Rotterdam en omgeving wordt 26 miljoen gulden uitgegeven aan de drug-problematiek; buiten beschouwing is hierbij gelaten de kosten van ziekenhuisopnamen.

Na deze lezing had er een levendige discussie plaats. Duidelijk werd dat de F.J.B, niet tegen elk overheidsbeleid is, maar wel tegen handhaving van de opiumwet. Men zou drugverkoop legaal moeten toestaan. Heroïne kan zeer goedkoop gemaakt worden. Vrije verkoop zou eventueel wel aan enkele beperkingen onderworpen moeten zijn. Op deze wijze zou de zwarte handel geen kans meer hebben en zouden de gebruikers de kans hebben een redelijk normaal leven te leiden.

(Tijdschrift F.J.B.s Breed Front.)