Er is bijna geen woord te bedenken dat in zoveel betekenissen wordt “gebruikt”, of beter nog…
Er is bijna geen woord te bedenken dat in zoveel betekenissen wordt “gebruikt”, of beter nog “misbruikt”, als het woord RECHT.
Dat bleek weer heel duidelijk bij de verkiezingen in Nederland. Praktisch alle politici gebruiken het woord in een andere betekenis.
Het woord heeft een positief imago en dat is misschien wel één van de redenen waarom het zoveel gebruikt wordt om het grootste onrecht te verdedigen.
Over “rechten” zijn veel boeken volgeschreven. Het boek dat ik u aanraad om te lezen is: HET FUNDAMENTEEL RECHTSBEGINSEL, door Frank van Dun. U kunt het bestellen bij het Libertarisch Boekcentrum.
Veel politici gebruiken het om mensen te verleiden om op hen te stemmen. “Als je op mij stemt, zorg ik dat jij recht heb op allerlei leuke dingen.” Dat die leuke dingen dan eerst van andere mensen. moeten worden afgenomen, of dat die gedwongen moeten worden om er voor te betalen, is geen probleem. Vooral door dat “afnemen” of dat “betalen” legaal te maken, beseft het overgrote deel van de mensheid niet eens meer het grote onrecht dat hen wordt aangedaan. Het is jammer dat we thans zover zijn dat legaliteit staat voor het grootste onrecht.
Legaliteit en Moraliteit hebben in onze “beschaafde” wereld niets, helemaal niets meer met elkaar te maken.
De rechtspraak zit dan ook vol met rare kronkels. U hoeft de krant maar open te vouwen, of u ziet de meest gekke voorbeelden. Als iemands bezit wordt gestolen, hoeven we die diefstal alleen maar “kraken” te noemen en het gevolg is dat niet de dief, maar de eigenaar door de rechter wordt veroordeeld.
Toen de zuivelbonden gingen staken, heeft de rechter dat verboden voor een paar dagen. Daarna mocht het weer. Maar dan mogen niet per dag 24 miljoen liter verloren gaan, doch slechts 3 miljoen liter.
24 is slecht, doch 3 is goed! Begrijpt u het? Duidelijk is dat in de rechtspraak geen principes meer gelden, maar dat rechters op subjectieve gronden oordelen.
Harry Schultz haalde in zijn nieuwsbrief van mei 1986 een artikel aan van Larry Abraham, de schrijver van het boek: Call it Conspiracy.
In dat artikel stelt Abraham dat het ene grootste probleem in de wereld is “het steeds verder gaande verlies van het begrip RECHTVAARDIGHEID.”
Het begrip rechtvaardigheid los van wetten en/legaliteit, zoals ik hierboven al stelde, maar verbonden aan de morele code die de mensen als richtlijn voor hun onderlinge verhoudingen zouden moeten hanteren.
Ik ken geen betere en kortere samenvatting van dit morele principe dan zoals het is vastgelegd is bij de Onafhankelijkheidsverklaring van de Verenigde Staten:
Wij beschouwen deze waarheden ais vanzelfsprekend, dat alle mensen gelijkwaardig geschapen zijn, en door hun schepper een aantal onvervreemdbare Rechten gekregen hebben, en dat daaronder vallen LEVEN, VRIJHEID en het NASTREVEN VAN GELUK.
Larry Abraham stelt verder dat de groep mensen die het meest verantwoordelijk is voor deze uitholling van het Recht, is de groep “juristen”. Zij zijn de wettenmakers. Ze maken de ene wet na de andere, en elke wet vraagt weer om meer juristen om het allemaal te verklaren en om hun baan uit te oefenen.
Als dit zo doorgaat, zal straks het laatste beetje rechtvaardigheidsgevoel van de aardbodem verdwenen zijn.
Er moeten minder en niet meer wetten komen.
Het aanvaarden van het “relativisme” door velen in de maatschappij heeft hier sterk aan meegewerkt. Feiten worden door velen niet meer geaccepteerd. “Een ding hoeft niet te zijn wat het is”, en “Je kunt nergens zeker van zijn”. Dexter Faulkner schreef in het juni/juli nummer van Good News:
“U en ik leven in een tijd die praktisch alle achting verloren heeft voor eenvoudige, eerlijke, ongekleurde waarheid.”
Het gevolg is onder andere wat de hierboven geschetste voorbeelden laten zien:
relativisme in beschouwingen en beoordelingen; subjectiviteit in de rechtspraak; het verdwijnen van alle RECHT.
Het is niet eenvoudig om deze situatie te veranderen of om te keren. Wat we zelf kunnen doen, is in ieder geval te trachten om de principes achter de menselijke handelingen te begrijpen; en als we ze begrijpen, ze dan ook aan onze omgeving duidelijk te maken. Een studie van het OBJECTIVISME zoals door Ayn Rand ontwikkeld, kan daarbij van grote waarde zijn.