We zouden heel goed een groot aantal Vrijbrieven kunnen vullen met de lezingen van de Conventie. Omdat er echter plannen bestaan om deze in boekvorm uit te geven, zullen we dit slechts zéér beknopt doen. Bovendien zijn er van alle lezingen en andere gebeurtenissen tapes beschikbaar. U kunt deze al bestellen bij het Libertarisch Centrum in Maarssenbroek. In een volgend nummer komen wij daar nog op terug.

Wij volstaan nu met van elk onderdeel een korte flits weer te geven.

Op zondag 14 augustus begon de conventie met enkele welkomsttoespraken.

Hub Jongen, president van de Conventie, wees op de grote mogelijkheden die er voor libertariërs zijn. We moeten dan echter wel onze acties coördineren in Vriendschap, Integriteit, Objectiviteit en met veel Denkwerk – V.I.O.T.

Vince Miller, president van Libertarian International wees op de grote groei die L.I. thans doormaakt.

Tibor Machan, professor in de filosofie, sprak o.a. over de noodzaak om internationaal te werken.

Het diner en “gezellig samen zijn” waren een groot feest.

Op maandag 15 augustus werd het spits van de conventievoordrachten afgebeten door Frank van Dun, doctor in de rechtswetenschappen, over libertarische principes betreffende de wet. Daarin toonde hij aan dat de vrije markt heel wat conflicten in de samenleving automatisch zou oplossen. De overgebleven conflicten kunnen dan het best worden opgelost als partijen hun eigen regelingen kunnen kiezen, en deze niet al bij voorbaat gedwongen opgelegd krijgen.

Leonardo Ligio, president van het Institute for Humane Studies, presenteerde een lezing over internationale relaties, een libertarische aanpak, waarin hij het verschil tussen wetten (“law”, natuurwetten) en legaliteit duidelijk aantoonde. ledere “legale” wet is een poging om de “natuurwet” geweld aan te doen en om macht over mensen te krijgen.

Ed Clark, presidentskandidaat van de Libertarische Partij in de Verenigde Staten, sprak over defensie en de wapenwedloop. Daarin schokte hij een aantal deelnemers door aan te tonen dat de vrede het best gediend wordt als Amerika zich zou terugtrekken uit alle landen waar ze troepen hebben. Uiteraard bracht dat in zijn seminar een levendige discussie op gang.

Seminars

Gedurende en direct na de lezingen werden geen vragen gesteld. De mogelijkheid daartoe werd veel beter gecreëerd doordat elke spreker na de lunch een seminar gaf waarin intensief gediscussieerd werd. Dat was het normale patroon elke dag en het bleek zeer goed te voldoen.

Op maandagmiddag was ook een workshop georganiseerd door Linda Rader en Bill Webstee, libertariërs uit Los Angeles, die aantoonden dat (en pleitten voor) geweldloze actie de beste aanpak is om libertarische idealen te verwezenlijken. Als voorbeeld vertelden ze een geschiedenis over een kerkgemeente die een huis van een weduwe wilde onteigenen om er een bejaardentehuis te bouwen. Door op zondagen voor de kerk te gaan staan met borden “Gij zult niet stelen” gingen de gemeenteleden zich realiseren waarmee ze bezig waren, en is er een veel betere regeling uit de bus gekomen. Het grote voorbeeld voor deze methodiek is Mahatma Gandhi (en overigens ook John Galt).

Maandagavond hield eerst Chris Tame, manager van de Alternative Bookshop in Londen, een lezing over de libertarische traditie, waarna Camille Castorina, professor in de economie, over de libertarische economische geschiedenis sprak en in een eerste klas audiovisuele show aantoonde dat de vrije economie al heel vroeg heel goede resultaten behaald heeft.

Op dinsdag 16 augustus hadden we Peter Breggin, psychiater in Bethesda, Maryland, U.S.A., schrijver van o.a. Psychology of Freedom, over de psychologie van de vrijheid.

Waarom geloven zoveel mensen in de staat? Menselijke acties spelen zich af op drie terreinen:

– Politiek – geweld, bedreiging;

– Economisch – ruilen, eigen interesse;

– Cultureel – liefde, betrokkenheid.

Een kind wordt niet geboren als libertariër. Het begint de fasen l, 2 en 3 te doorlopen en de mate en de manier waarop bepalen hoe “volwassen” het kind kan worden.

Guy de Maertelaere, voorzitter van het Belgisch Libertarisch Centrum, confronteerde ons in libertarisme, een totale benadering met de vraag: “Waarom ben je een libertariër?” Deze vraag werd uitgediept tot ver over de grenzen van “alleen maar rationaliteit”. Guy schrok er niet voor terug om in zijn libertarische benadering ook de Oosterse mystiek op te nemen. Over deze benadering is nog lang niet het laatste woord gezegd, en we zullen daar in de toekomst nog veel over praten en/of schrijven.

Bruce Evoi, vice-president van Libertarian International, toonde in zijn lezing enkele psychologische gevolgen van staatsopvoeding aan, dat er door het gedwongen karakter van deze opvoeding zeer veel spanningen optreden. Er moet meer gewerkt worden aan methodes om de mens in vrijheid te laten opgroeien.

Dinsdagmiddag was er een paneldiscussie onder leiding van Hub Jongen door Ed Clark, Thomas Delahaye, Bruce Evoi, Fred Stitt, Patrick Bouwen en Bjorn Kjolset over: Strategie voor de Vrijheid.

De panelleden gaven allen hun mening over de best te volgen strategie. Het bleek dat men in het algemeen zowel de politieke als de niet-politieke weg kan volgen. Natuurlijk moet iedereen die weg kiezen die hem het meest ligt en waarin hij de meeste zin heeft. Een aantal mogelijke “projecten” werd genoemd. Deze zullen we zo mogelijk in de toekomst in de Vrijbrief gaan uitbouwen.

Dinsdagavond werden de films The Incredible Breadmachine en The Hayek Equation vertoond.

Parallel daaraan gaf Peter Breggin een speciale workshop over: “Hoe leg ik het libertarische ideaal uit aan niet-libertariërs?” Peter vertelde ons over de psychologische barrières die mensen hebben als ze iets horen dat hen niet “vertrouwd” over komt. Ze vallen dan in een “angst voor het onbekende”; hoe goed dit onbekende ook is. Daarom mag je nooit proberen iets te forceren. Probeer de mensen gewoon “liefdevol” te benaderen en bouw voort op die zaken die voor hen reeds bekend (vertrouwd) zijn.

Woensdag 17 augustus begon met een introductie van Arthur Seldon, directeur van het beroemde Institute of Economic Affairs in Londen, over de komende disintegratie van de Engelse gezondheidszorg. Hij toonde aan dat het steeds slechter gaat en dat dat het logische gevolg is van overheidsbemoeienis. Zelfs Margaret Thatcher durft niet zonder meer deze nationale gezondheidszorg te laten vallen. Bang voor stemmenverlies? Vlak voor de verkiezingen zei ze nog: “De nationale gezondheidszorg is veilig bij ons”. Wat ze had moeten zeggen was: “Wij zullen u redden van de nationale gezondheidszorg”.

Peter Breggin bracht daarna een van de belangrijkste en interessantste lezingen, De politiek van psychiatrische onderdrukking. In een briljant verslag toonde hij aan dat er een groot verband bestaat tussen het psychiatrisch “knoeien” met mensen met behulp van elektroshock therapie en chemische middelen, en de Holocaust. Als lang voor de tweede wereldoorlog door psychiaters een betere, duidelijkere, menselijkere houding was aangenomen (ook in de Verenigde Staten) dan zou de hele Holocaust nooit plaats gevonden hebben.

Na intensieve seminars over deze twee lezingen en na de lunch, vertrokken we naar Gent. Door zeer capabele gidsen werden we daar rondgeleid. We zagen de kunstschatten en vernamen hoe Gent vroeger een Vrijstad was. Na een gezellige ontvangst op het Raadhuis en bezichtiging van een aantal kunstschatten aldaar genoten we van een uitstekend koud buffet in het Oud Belfort (dat nog steeds boven Gent rijst en het zinbeeld van het verleden is!) . Een vermoeiende, interessante en bevredigende dag.

Op donderdag 18 augustus kwamen we weer terug in het normale patroon en Henri Lepage, de schrijver van het bekende boek Demain Ie Capitalisme (al in zeker zes talen vertaald), sprak over de crisis van de gemengde economie. In de geschiedenis zie je steeds samen gaan: meer socialisme, meer inefficiency en meer economische crisis. Kijk eens naar Polen, vroeger een industriële natie en nu op weg terug naar de lemen hutten.

Louk Jongen, investeringsadviseur, maakte duidelijk in zijn lezing Geld, Banken en Internationale Crisis dat bij onveranderd beleid weer een echte crisis zal ontstaan. En zelfs als dat nog te stoppen zou zijn, dan betekent dat toch nog grote ellende voor heel veel mensen. Het invoeren van een soort “gouden standaard” zou nog de beste en eenvoudigste oplossing zijn.

Na de koffiepauze sprak Servaas Derooze, assistent bij Economische Wetenschappen van de Universiteit van Gent, over werkeloosheid: een benadering volgens de Oostenrijkse School. Zeer wetenschappelijk kon hij aantonen dat de oplossing voor het werkeloosheidsprobleem ligt in het consequent toepassen van de regels van de Oostenrijkse School. In zijn seminar werd dit zelfs nog verder onderbouwd.

Donderdag was ook de dag met de meeste “workshops”:

Paul Rikmans, management adviseur, behandelde: Een libertarische benadering van het individu in zijn werkomgeving.

Nico Apeldoorn behandelde: Zwarte Markt en libertarische strategie. Gaat dat samen? En hoe stel je je op?

Louk Jongen gaf in Economie en Investeringen praktische raadgevingen hoe je jezelf het best kunt beschermen.

’s Avonds was er een debat: EEG versus Vrije Markt. Onder leiding van Thomas Delahaye discussieerden tegen de EEG: Henri Lepage en Richard Vogel voor de EEG: Michiel van Notten. Deze laatste speelde zijn rol heel goed, daar hij de plaats innam van Robert Cox van de EEG, die niet verscheen. Men mompelde dat hij de EEG niet durfde verdedigen. Gelukkig verscheen wel Patrick Henri (Bruce Evoi) met zijn sublieme speech, die eindigt met: “Give me Liberty or give me death”.

En zo kwam vrijdag 19 augustus als laatste dag.

Michiel van Notten, directeur Institutum Europaeum, liet zien in zijn speech Vrije Zones, eilanden van Vrijheid, dat een Vrije Zone zowel een experimenteer- als een groeimogelijkheid creëert. In België zijn nu enkele zones aangewezen. Meer zullen er volgen. Andere landen zijn ook bezig. Nu maar zien dat de vele vrije zones “aan elkaar groeien”.

Henk Hietink, lid Gedeputeerde Staten Utrecht – Nederland, sprak in libertarische alternatieven in lokale en regionale politiek over een alternatieve libertarische aanpak. Op het seminar hierover is intensief en enthousiast van gedachten gewisseld. De laatste lezing werd gehouden door Boudewijn Bouckaert, professor aan de Universiteit te Gent: Libertarisch Milieubeleid, principes en controversiële punten. Hoe en waarom is er eigendom van grond? Hoe doe je dat op zee? Uit zijn voordracht en seminar bleek duidelijk dat er nog heel wat principes verder moeten worden uitgediept eer we tot een 100% sluitend libertarisch milieubeleid gekomen zijn.

’s Avonds hadden we het Vaarwel-Banket, voorafgegaan door een receptie. Zeer geanimeerd werd met elkaar gediscussieerd over allerlei zaken of gedanst. Ook werden er nog enkele “libertarische” attributen met opbod verkocht.

Fred Dekkers kreeg gedurende het banket, zeer verdiend, de Benelux Libertarian Award 1983 (Zie elders in dit nummer).

Hub Jongen mocht uit handen van de President van Libertarian International een Oorkonde ontvangen vanwege zijn speciale verdiensten. Bovendien was hij zeer verrast en blij met een Plaquette, waarop hij aangeduid werd als de “motive power” van de Conventie!

We hebben veel geleerd. Het was erg gezellig. Vriendschapsbanden zijn vernieuwd en hechter geworden. Onze accu’s zijn opgeladen. We kunnen er weer tegen.

Tot volgend jaar in Londen?