De Libertarische Partij (opgericht door Barth van Doorn, Hub Jongen en mijzelf) heeft meegedaan aan de Nederlandse parlementsverkiezingen van 3 mei 1994, is op de voorpagina van de Telegraaf, de Stem en het Eindhovens Dagblad gekomen, en heeft nog vele andere kranten gehaald.

De statistische verwachtingswaarde van het aantal mensen die het libertarische spotje in de uitzendingen politieke partijen heeft gezien, is een kwart van de Nederlandse kiesgerechtigden. Het libertarisme is behandeld tijdens lessen maatschappijleer op middelbare scholen door heel het land. Bijna alle Nederlandse bibliotheken hadden informatie over de Libertarische Partij ter inzage. Vrijwel alle Nederlanders kennen nu het woord “libertarisme”, en velen kunnen het nu al foutloos uitspreken, zonder het te verwarren met begrippen als “libertijns”, “libertair” of “liberalistisch”.

Kortom, nog nooit in Nederland is het libertarisme zo bekend geworden als dit jaar, dankzij de Libertarische Partij.

Hier volgt een overzicht van de succesfactoren:

Financiën

Het hele project was alleen maar mogelijk dankzij de aanwezigheid van voldoende financiële middelen. Vrijwel alle financiën steunden op donaties.

Handtekeningen

Wat tevens van belang was, was dat er per kiesdistrict 10 handtekeningen op het gemeentehuis werden gezet. Met vereende krachten binnen de libertarische beweging is dit gelukt. Zelf heb ik hier een grote rol in gespeeld.

TV-Spotje

In het Parool verscheen een artikel waarin ons spotje als beste uit de bus kwam. De libertarische spotjes leidden tot heel wat telefonische reacties bij het secretariaat. Het spotje werd bedacht door campagneleider Ed Rolfe, Erika Spil, Henry Sturman, en lijsttrekker Toine Manders. Het ontwerp van het vignet (dat ook terug kwam op de folders en het briefpapier) werd ontwikkeld door Alexander Breuning. Het idee van het vogeltje dat in de spot terugkomt werd hieraan ontleent. Ook het uitstekende werk van de uitvoerende maatschappij Available heeft sterk bijgedragen aan het succes.

Belastingkantoren

Naar een idee van Jan Smid hebben we diverse aanslagen gepleegd op belastingkantoren. We dienden dan een belasting-aanslag in, in de vorm van een petitie, aan de hoogste ambtenaar van belastingen daar aanwezig. Dit gebeurde steeds nadat Toine met een megafoon voor de deur van het belastingkantoor stond, en riep dat de ‘hoofdboef’ naar buiten moest komen. Dit leverde de nodige publiciteit op.

Vrije meningsuiting

In Gouda waren wij aan het demonstreren tegen belastingen, met een spandoek waarop de leus “Belasting is Diefstal” stond te lezen, toen een wijkagent ons het recht op vrije meningsuiting ontnam en de demonstratie verbood. Met name Ad Struijk diende de agent van repliek, waarbij een heftige discussie ontstond. Vervolgens belde Toine de pers, en dat leverde ons vier artikelen in de Goudse Courant op.

Motorrijders

De MAG (Motorrijders Actiegroep) organiseerde op 16 april jl. een protesttocht van 10.000 motoren, tegen allerhande politieke bemoeizucht met het motorrijden. De politieke plannen omvatten o.a. verplichte gordels op de motor, verplichte airbag op het stuur, en een verbod om aan je eigen motor te sleutelen. Mario Aandewiel van de MAG nodigde Toine uit om de motorrijders toe te spreken op het Malieveld in Den Haag. Geïnspireerd door campagneleider Ed Rolfe, hield Toine een vlammende speech, waarin hij fel uithaalde naar politiek Den Haag en Brussel. Dit leverde de sympathie van menig motorrijder op. Het was trouwens opvallend hoeveel motorrijders al libertarisch zijn.

Media

Veel journalisten zijn benaderd door Leon, Toine, Erika, Henry, en mijzelf. Dit leverde de nodige krantenartikelen op, en een kort verschijnen in de show van Ursul de Geer. Veruit de meeste media-aandacht kregen we naar aanleiding van een radio-interview met KRO-journaliste Helmi Slinks.

Tijdens een autorit van Amsterdam naar Hilversum was zij lijsttrekker Toine Manders aan het interviewen. In dit interview stelde Toine o.a. dat het hem waarschijnlijk lijkt dat er in een libertarische maatschappij geen snelheidsbeperkingen op autobanen zullen zijn. Enige tijd later lette Toine niet op, omdat hij in de microfoon sprak, en kwam onverwachts in een scherpe bocht terecht. Wegens het natte wegdek slipte hij en belandde in de vangrail. Een montage van deze gebeurtenissen werd uitgezonden op radio 1 in “De Dingen Die Gebeuren”. De Dag daarna verschenen naar aanleiding van deze uitzending krantenkoppen op de voorpagina van de Telegraaf en het Eindhovens Dagblad.

Met een meerderheidsbesluit in het bestuur werd besloten om Toine twee dagen voor de verkiezingen als lid van de partij te schorsen. Dit wegens de combinatie van zijn uitspraak over de maximumsnelheid en het uit de bocht vliegen. Ook deze schorsing haalde de voorpagina van diverse landelijke en regionale kranten, op de dag van de verkiezingen zelf.

Verkiezingsuitslag

Maar liefst 2841 mensen hebben op 3 mei libertarisch gestemd, ondanks het feit dat we een compromisloze koers hebben gevaren.

Toekomst

De Libertarische Partij heeft nu heel wat sympathisanten gekregen. Zij heeft nu vier jaar om te groeien, en dan een zetel te verwerven. Ik zie het experiment als geslaagd, en wacht met spanning af hoe dit avontuur zich zal voortzetten.

2 REACTIES

  1. De verstrenging van verkeerswetten is voor mij nu net de trigger geweest om het libertarisme te gaan bestuderen. Als nu ook jullie voorstanders zijn van snelheidsbeperkingen dan kunnen we het als automobilisten echt wel schudden vrees ik.

  2. Ik ga op Wilders stemmen. Die heeft een veel grotere kans om gekozen te worden dan elke Libertarische partij. Bovendien lijkt het mij geen goed idee om geen snelheidsbeperkingen in te voeren. Der lopen nog altijd kinderen op straat.

Comments are closed.