Bijna ieder mens wil meer “vrijheid”. De meeste mensen vertalen “vrijheid” als meer…
Bijna ieder mens wil meer “vrijheid”. De meeste mensen vertalen “vrijheid” als meer mogelijkheden voor zichzelf en vragen/eisen van de overheid maatregelen om deze mogelijkheden voor hen te realiseren. Weinigen beseffen dat overheidsmaatregelen bijna altijd een beetje ten gunste van sommigen en veel ten nadele van velen zullen zijn.
Oftewel: de “vrijheid” die veel mensen wensen betekent meer mogelijkheden voor zichzelf ten koste van anderen.
Zo willen sommige “junkies” vrijheid van drugsgebruik en opheffing van wettelijke beperkingen, maar ze willen tevens “gratis” drugsverstrekking door de overheid, betaald met geld afgenomen van anderen.
Zo willen socialistische “anarchisten” een politiek bestel waarin niemand onderdrukt wordt, de zwakken geholpen worden en de overheid moet worden afgeschaft, maar ze gaan ervan uit dat iedereen hun collectivistische maatschappijvisie zonder meer zal aanvaarden. Ze praten hierbij niet over dwang en geweld, terwijl een opgelegde collectivistische samenleving juist dwang en geweld impliceert.
Zo zijn er meer voorbeelden van maatschappijkritische groeperingen die zich verzamelen rond het streven naar verhoging van bepaalde deelvrijheden. De Junkiebond bijv. wil individuele keuze en verantwoordelijkheid met betrekking tot drugsgebruik én een gratis voorziening van bepaalde drugs door anderen. De Vrijdenkers willen een samenleving die vrij is van onredelijkheden als goden, vooroordelen, gevestigde opvattingen en andere waanideeën èn een economisch bestel dat niemand uitbuit.
Het Libertarisch Centrum voert al jarenlang het beleid in contact te treden met allerlei groeperingen die bepaalde deelvrijheden nastreven. Dit contact is gericht op het overtuigen van deze groeperingen dat zij gebaat zijn bij totale vrijheid, in plaats van slechts een deelvrijheid. Acceptatie van volledige individuele vrijheid als basisfilosofie is hierbij een vereiste.
Een totale vrijheidsfilosofie is niet per definitie gelijk aan het libertarisme, dat wil zeggen respect voor andermans individuele vrijheid en het principe van geen geweldsinitiëring. Het kan ook het rationeel anarchisme van David Friedman zijn, of het vrijheidsbegrip van de rationalisten a la Heinlein.
Een totale vrijheidsfilosofie veronderstelt wel een volledig respect voor individuele eigendomsrechten. Zoals Ayn Rand al stelde is er immers zonder eigendomsrechten geen enkele recht. Het recht op eigendom dient te worden erkend alvorens alle andere rechten nagestreefd en gerealiseerd kunnen worden. Het recht op eigendom maakt individuele vrijheid totaal en ondeelbaar.