Huurcontroles zijn een last, niet een zegen voor armen en minderheidsgroepen. Dit, verklaarde…
Huurcontroles zijn een last, niet een zegen voor armen en minderheidsgroepen. Dit, verklaarde Mr. Parker in “Coordinated Action” van mei 1980.
Degenen die voorstander zijn van maximum huren als een middel om armen aan betere huizen te helpen, vergissen zich. Zij hebben beslist niet zorgvuldig de geschiedenis van Huurcontrolewetten én hun effecten op de huizenmarkt bestudeerd. De hele filosofie van gedwongen overheidscontrole kan wel de voorkeur voor staatsinvloed van sommige politici en economen bevredigen; zeker is dat het de zorgen en lasten van armen en minderheden vergroot.
De grootste vijand voor deze mensen is niet de “hebzucht van de huiseigenaren”, maar de door, de overheid veroorzaakte inflatie die huren en andere kosten elk jaar hoger opdrijft. Degenen die echt bewogen zijn voor geschikte huizen voor de armen, moeten zoeken hoe privé-investeringen in huurhuizen kunnen worden aangemoedigd en niet vertraagd.
Het is natuurlijk politiek populair om aan de stemmers goedkope huizen te beloven. Maar deze lieden zeggen er nooit bij dat goedkope huizen in werkelijkheid kan betekenen: géén huizen. En dat is wat er gebeurt. Huurcontrole is in werkelijkheid de vijand van de armen en niet hun vriend.