Met wie je ook praat, bijna niemand is gelukkig met de gang van zaken in onze maatschappij. Bij allerlei bijeenkomsten hoor je de ene klacht na de andere ontevredenheid.

Ik tref nooit iemand die tevreden is over de gevoerde politiek.

Bij het woord “politiek” denkt men dan direct aan de overheid, de staat en politieke partijen. En dat meestal niet in de allergunstigste zin. Sterker nog het heeft een ongunstige betekenis. Zelfs in het woordenboek staat er “geslepen” bij!

Dit kan alleen maar komen door het gedrag van de mensen die zich met de politiek, zoals hier bedoeld, bezig houden. Eigenlijk is oorspronkelijk met politiek bedoeld de kennis en kunde van de manier waarop mensen met elkaar in de maatschappij samenleven. Dat dit goed gaat is in ieders belang.

De reden waarom het niet goed gaat, is dat in het algemeen politiek en hun partijen niet uitgaan van ethische principes, maar de politiek zien als “de kunst van het haalbare”. Wel te verstaan het haalbare voor zichzelf.

Er is niet veel moeite voor nodig om te constateren dat de Nobelprijswinnaar James Buchanan gelijk heeft als hij stelt dat “politici net als de meeste mensen, stemmen en handelen op de manier waarop ze denken zelf het meeste voordeel te hebben”. Het voordeel voor politici is meer stemmen krijgen in de volgende verkiezingen, en meer macht te vergaren.

Met dit als uitgangspunt is het wel duidelijk waarom er zoveel libertariërs zeer sceptisch zijn ten opzichte van de politiek. Er zijn er zelfs veel die zeer fel tegen elke deelname aan het (partijpolitieke) proces zijn. Onder andere geldt dit voor de Voluntaryists. In dit nummer kunt u enkele beschouwingen over libertarische opvattingen lezen.

Wij wensen u veel leesgenoegen.