Mensenrechten

De meest fundamentele kwestie aller tijden is die van de “mensenrechten”. De grote conflicten in de geschiedenis, revoluties, burgeroorlogen, wereldoorlogen zijn bevochten in naam van mensenrechten. Wil de mens ooit in vrede leven, dan moet dit begrip precies en rationeel geformuleerd worden.

Het fundamentele Libertarisch recht is zo oud als de mens en in wezen tamelijk eenvoudig. Het behelst het principe dat elk mens gevrijwaard moet zijn van geweld door anderen en vrij moet zijn om zijn leven naar eigen inzicht te leiden. Er zijn drie basisrechten: leven, vrijheid en eigendom, rechten die verkondigd zijn door humanisten en pleiters voor de rede van Aristoteles tot Thomas Paine en Thoreau. Het recht op leven houdt in de vrijheid voor eenieder in denken, geloven en handelen, met inachtneming van dezelfde rechten voor anderen. Het recht op vrijheid betekent dat elk individu vrij moet zijn, te handelen in zijn streven naar zelf gekozen doelen, zich vrij en onbelemmerd te bewegen en samen te werken en te handelen met wie hij maar wil. Het recht op eigendom: eenieder moet vrij zijn om te genieten van de vruchten van zijn werk en de resultaten van zijn denken, zonder inmenging door anderen. Het is essentieel, dat het begrip mensenrechten eigendomsrecht insluit. Immers, als stoffelijk wezen heeft de mens voor zijn levensonderhoud behoefte aan stoffelijke zaken. Vrijheid van meningsuiting is zinloos zonder het recht van vergaderen, kranten en boeken uit te geven, zonder beperking te reizen enz. Het recht op leven is praktisch zinloos zonder het recht om huizen te bezitten, voedsel te verbouwen enz. Het recht op leven, vrijheid en eigendom is onvervreemdbaar. Het is een principe, geen bezit, en dit principe geldt altijd, ongeacht of mensen er zich aan houden.

Het Libertarisch/individualistisch principe houdt in, dat de mens in eerste instantie zijn eigen geluk moet zien te bereiken, zonder de verplichting om anderen gelukkig te maken.

Rechten worden “natuurlijk” genoemd, omdat zij in feite gebaseerd zijn op de natuur van de mens. De mens onderscheidt zich van de dieren door zijn denkvermogen. Anders dan de dieren, hebben mensen het vermogen om de natuur te doorgronden en dan de hand van die kennis werktuigen te maken en grondstoffen aan te wenden voor eigen gebruik. Dit echter vereist vrijheid van productie. Het nut voor de menselijke samenleving is afhankelijk van sociale vrede en wederzijds respect. Naast materiele waarden kent de mens ook psychische en sociale waarden zoals: bewondering, vriendschap en liefde. Deze eigenschappen kunnen alleen gedijen als mensen elkaars leven en eigendom niet bedreigen. Agressieve activiteiten, zoals moord of diefstal, vervreemden mensen van de samenleving en belemmeren onderlinge eerlijkheid en openheid. Ten slotte, een volledig mens zijn, betekent zich zo duidelijk mogelijk bewust zijn van de natuur van de wereld en zijn medemens. Agressieve overtredingen tegen mensenrechten zijn alleen mogelijk, indien men de waarde van de medemens ontkent. Maar mensen hebben een gemeenschapplijke identiteit. Door de waarde en menselijkheid van anderen te ontkennen, ontkent men ditzelfde uiteindelijk van zichzelf.

Het principe van rechten geeft een ondubbelzinnige leidraad voor menselijk handelen. De mens heeft het recht om al wat hij bezit te gebruiken, weg te doen en zelfs te vernietigen.

Als baas over eigen leven is de mens vrij om samen te werken met wie hij wil. Als baas over eigen ideeen en arbeid is de mens vrij om elke vergoeding te vragen ingeval hij die wil verkopen. Als baas van eigen zaak mag de mens voor zijn diensten en producten te vragen wat hij wil, in dienst nemen wie hij wil en zijn inkomen geheel behouden.

Eenieder die tracht zijn medemens in bovenomschreven rechten te beknotten, ontkent deze exclusieve rechten van de mens. Niemand heeft het recht om zich te bemoeien met het beheer van anders eigendom, of de ander nu wel of niet rationeel, eerlijk of wijs is.

Het alternatief van individueel eigendomsbeheer is collectief beheer, hetgeen gelijk staat aan de afschaffing van alle rechten. Als een of ander comite of een collectief zeggenschap heeft over uw manier van werken, kleden, reizen, hand drijven, studeren, inkomensbesteding enz. dan is uw vrijheid totaal zoek en bent u in feite een slaaf (zoals bij uitstek het geval is in socialistische/communistische landen). Bent u onderworpen aan een gedeelte van deze beperkingen, dan bent u een gedeeltelijke slaaf (zoals in Nederland). Libertariers zijn tegen elke vorm van slavernij omdat: 1) geen mens zeggenschap heeft over leven en eigendom van een ander. 2) de mens zelf zijn eigen geluk het meest doelmatig kan nastreven. 3) slavernij de mens belemmert in zijn psychisch /sociale ontwikkeling, door hem verantwoordelijkheid voor diens eigen leven te onthouden. 4) centralisatie van macht en beslissingsbevoegdheid economisch ondoelmatig is. 5) slavernij de machtselite zelfoverschatting toestaat en daardoor ieder ander schaadt in zijn zelfrespect.

Rechten worden wezenlijk geschonden door het gebruik van of dreigen met geweld tegen een vredelievend individu (initiering van geweld). De belangrijke categorieen van initierend geweld zijn: moord, diefstal, ontvoering, verkrachting, verduistering, fraude en oorlog. De initiering van geweld berooft de mens van zijn recht om over zijn eigen lot te beslissen, ondermijnt de basis van een menselijke, rationele samenleving en dient als zodanig door elke samenleving verboden te worden.

In tegenstelling tot bovenstaand, is het geen schending van rechten om zich te verdedigen tegen een agressor. Libertariers zijn geen pacifisten en erkennen het recht op zelfverdediging. Redelijke en moreel verantwoorde zelfverdediging beperkt zich feitelijk tot: 1) onderneem niets tegen onschuldige omstanders, 2) gebruik een minimale hoeveelheid geweld om u te verdedigen en/of uw gestoel eigendom te heroveren, 3) onthoudt u van meer dan noodzakelijke vergelding op uw aanvaller. Libertariers zijn tegen wrede behandeling van gevangenen, massale vergelding en wraak!

De vrije samenleving wordt beheerst door een hoofdprincipe: “respecteer andermans rechten en doe vervolgens wat u zint”. Zolang dit principe wordt nageleefd, is de samenleving vrij; wordt dit principe geschonden, dan vervalt de samenleving in slavernij. Mensenrechten betekenen heel eenvoudig: Moreel gezien is eenieder vrij zijn onderneming naar eigen goeddunken te leiden, zich te kleden naar believen, te slapen met wie hij wil, LSD te nemen of rattengif, dwaas of wijs te handelen. Maar wie ook probeert uw leven te bepalen is een agressor, of dat nu uw buurman is of de overheid.

In de westerse wereld worden tegenwoordig mensenrechten veelvuldig geschonden. Uw recht op leven wordt geschonden door een leerplichtwet, die u dwingt om twaalf jaar door te brengen in scholen, door de overheid geleid, met door haar vastgestelde leerplannen. Uw recht op vrijheid wordt geschonden door kleingeestige, betuttelende bureaucraten en uw recht op eigendom wordt geschonden door politici die zich het recht toeeigenen om voor Sinterklaas te spelen, door beslag te leggen op (soms meer dan) 50% van uw inkomen.

Echter, waar het verkeerd is voor een individu om u in slavernij te brengen of uw loon te stelen, geldt hetzelfde voor al diegenen, die zich “de regering” noemen. Door zich te groeperen tot een collectief, verkrijgt niemand meer macht of recht op andermans eigendom, dan hij normaal zou bezitten. Zomin als uw buurman het recht heeft om zich via geweld met uw leven te bemoeien heeft een opperrechter dat of de politie. Sociale vrede en welvaart hangen veel maar af van respect van alle mensen voor elkaars rechten, dan van gedachtenloze gehoorzaamheid aan wetten, die uw vrijheid en eigendom aantasten.

Bij bestudering van de geschiedenis en de wereld om u heen, komt u alras tot de ontdekking dat mensen in grote ellende en armoede leven in juist die landen, waar mensenrechten niet worden gerespecteerd. Dit is voornamelijk het geval in socialistische en communistische staten, ondanks hun gebral over “sociale rechtvaardigheid”. De feiten wijzen dit uit. De gruwelijkste dictaturen: Nazi Duitsland, communistisch China, Sovjet Rusland, Cambodja enz… waren alle socialistische landen. In de hele wereld, in Engeland, Italie, Uganda, Zuid Amerika, enz. staan samenlevingen op de rand van de afgrond, omdat daar de rechten van het individu werden opgeofferd door het “algemeen belang”. Vrijheid en welvaart zijn niet te scheiden begrippen. Op deze aarde kunnen menselijke en rechtvaardige samenlevingen slechts bereikt worden door respect voor de rechten van alle mensen, recht op hun eigen leven, vrijheid en eigendom!!