Fanatieke godsdienstigen spelen graag de rol van slachtoffer. Elke kritische opmerking van een andersdenkende, hoe redelijk op zichzelf ook, wordt met graagte aangegrepen om weer eens verontwaardigd te worden. Zij voelen zich dan uitermate zielig en ten diepste gediscrimineerd.

Een dergelijk kinderachtig gedrag is bij zulke groeperingen eerder regel dan uitzondering. Hoe vaak maken wij niet mee dat fanatieke Christenen zich gekwetst voelen als iemand iets zegt over hun godsdienstige opvattingen of praktijken. Desnoods tot voor de rechter proberen zij dan waar te maken dat zij het slachtoffer van discriminatie zijn en dat daartegen opgetreden moet worden. Discriminatie is zelfs bij de Grondwet verboden, zo weten zij.

Ongetwijfeld is dat gedrag van die Christenen uitermate hypocriet, want zij discrimineren zèlf bij voortduring dat het een lieve lust is. Zonder pardon verketteren zij een ieder die ook maar even niet beantwoordt aan de normen en voorstellingen van hun godsdienst. De meest afschuwelijke straffen wachten hen. Eeuwig branden in het hellevuur, gepijnigd worden door etterende zweren en veelvuldige verkrachtingen door duivels vormen nog het minste wat de vertegenwoordigers van de godsdienst van de liefde voor de zondaars bedacht hebben.

Gelukkig horen wij sinds enige tijd niet meer zoveel van die arme Christelijke slachtoffers, maar voor de verandering zijn het nu de Moslims die de fakkel hebben overgenomen en zich nu almaar over discriminatie beklagen. Sinds het optreden van Pim Fortuin zeggen zij in toenemende mate te lijden onder beledigingen en ander onheus gedrag van ongelovige Nederlanders. Er zijn er zelfs die niet eens meer rustig over straat durven lopen, zo erg is het tegenwoordig gesteld met de discriminatie. In de dagbladen en voor de televisie treden met de regelmaat van de klok verbitterde agressievelingen op die zich beklagen over het intolerante gedrag van die ongelovigen. En het is een duidelijke zaak: wat hebben die arme onschuldige stakkers het te kwaad..!

Ook hier weer de omgekeerde wereld. Ondanks hun verhalen over verdraagzaamheid en vredelievendheid zijn ook deze Islamitische godsdienstigen zèlf volop bezig anderen te discrimineren. Westerse vrouwen bijvoorbeeld deugen niet, het zijn eigenlijk zelfs hoeren. De westerse normen, zeden en gewoonten zijn regelrecht duivels. Homoseksuelen moeten als gevaarlijke zieken beschouwd worden en dus worden verwijderd uit de samenleving. Dit is nog slechts een kleine greep uit de verzameling discriminerende opvattingen van de Moslims.

Daar komt tot overmaat van ramp nog bij dat hun vrouwen zich met hun hoofddoekjes uitermate demonstratief afzetten tegen de moderne wereld. Daarmee provoceren zij menigeen op niet mis te verstane wijze. Is het een wonder dat zij zich een heleboel ergernis op de hals halen?

Toppunt van dwingelandij is natuurlijk de brutale eis om bij het vervullen van overheidstaken, zoals bij de rechtbank, dat provocerende hoofdtooisel te mogen dragen.

Hoe dan ook, wie zelf het ergst discrimineert is steeds de eerste om anderen van discriminatie te beschuldigen. Dat is een keiharde psychologische natuurwet. En het is eveneens een wet dat de godsdiensten verreweg de rijkste voedingsbodem voor dergelijke kwalijke praktijken vormen. Dat ligt geheel en al in de logica, want godsdiensten zijn gegrond op de overtuiging dat er een hogere goddelijke macht bestaat wiens normen en waarden universeel geldig zijn. Bijgevolg moet elke afwijking daarvan, door wie dan ook, als een ernstig en strafwaardig misdrijf worden beschouwd. Gezien in dat licht is het dan ook toegestaan anderen te discrimineren, zowel degenen die er anders over denken en die anders handelen als degenen die menen kritiek te mogen hebben op de godsdienst en zijn volgelingen. Onder alle omstandigheden staan de ànderen schuldig. Uit naam en zelfs op bevel van God of Allah mogen die anderen vernederd, beledigd en gestraft worden.

Tot nu toe hebben veel moderne mensen en vooral de linkse politici, de ogen voor deze scheve verhoudingen en praktijken gesloten. Hun nauwelijks zelfbewuste en dus lafhartige schijnredelijkheid heeft hen ertoe gebracht alles maar klakkeloos te aanvaarden, op grond van de idiote mening dat dit door het begrip ‘tolerantie’ geboden zou zijn. Niets is echter minder waar. Dat begint thans met scha en schande duidelijk te worden.

Tolerantie vooronderstelt dat men zijn eigen normen nauwkeurig kent en laat gelden. Het is dom om daarbij water in de wijn te doen. Pas als men zich daarvan terdege bewust is kan men zien welke redelijke ruimte er is voor eventuele andere normen. Op die manier betekent tolerantie niet, zoals veelal tegenwoordig in het postmoderne denken, een relativering en verloochening maar juist een verrijking van de eigen opvattingen.

Maar bij voorbaat uitgaan van redelijke gelijkwaardigheid betekent onvermijdelijk een terugval naar reeds lang geleden overwonnen dwalingen.

THE BEAUTIFUL ART OF PHILOSOPHY

1) Homepage: http://home01.wxs.nl/~filosvis
2) Homepage: http://home.planet.nl/~dageraad.vis

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR