Siebelt ontrafelt in zijn nog te verschijnen publicatie het netwerk waarbinnen Van der G. zich bewoog. Ook komt hij tot een analyse van de maatschappij waarin deze moord mogelijk was.
De twee miljoen documenten uit de wereld van linkse politici en actievoerders maakten Peter Siebelt (56) een vraagbaak voor internationale journalisten. “Alle informatie heb ik gefotokopieerd en gedigitaliseerd”, vertelt hij. “Fortuyn hield zichzelf voor de gek door zich niet te beveiligen. Ik maak die fout niet, want het liefst zou Links mijn archief in brand steken.”
Ook Siebelt is vaak genoeg bedreigd. “Hoe ik daarop gewoonlijk reageer?”, vraagt hij met ironisch opgetrokken wenkbrauwen. “Alle criminele handelingen tegen mij of de mijnen zullen op effectieve wijze worden beantwoord – meer zeg ik niet”, aldus de potige vijftiger.
Hoe Siebelt aan zijn enorme berg informatie komt? Eveline Lubbers van het radicaal-linkse onderzoekscollectief Jansen & Janssen vent al jaren het verhaal uit dat het verkregen is door een infiltrant in de actiebeweging. “Wie is deze jongen, die nooit alleen komt, maar zich laat rijden door een oude man in een heel klein autootje met nauwelijks laadruimte?”, schreef Lubbers in het blad Onze Wereld. “Waar gaat dat heen met al die papieren informatie? Uit onderzoek blijkt dat de ladingen niet direct naar het gymlokaal van het Augustinuscollege gaan, maar rechtstreeks naar Vinkeveen. Op dat adres zit achter een hoge muur, videocamera’s en een hek met ijzeren punten het bedrijf Algemene Beveiligings Consultancy (ABC).”
De vroegere directeur van ABC, Peter Siebelt, lacht om het sinistere proza. “Een mooie poging van Lubbers en haar privé-Stasi, maar ik ga haar niet helpen door haar te corrigeren.”
Tot alles in staat
Siebelts nieuwste project is een pamflet over de moord op Pim Fortuyn. “Hoe Pim werd vermoord door een gesubsidieerde miljardenindustrie”, is in zijn formulering de boodschap van het boek, waarvoor hij nog fondsen aan het werven is. Siebelt ontrafelt in zijn nog te verschijnen publicatie het netwerk waarbinnen Van der G. zich bewoog. Ook komt hij tot een analyse van de maatschappij waarin deze moord mogelijk was. “De innige verstrengeling van linkse politieke partijen en actiegroepen werd plotseling bedreigd door een man die de stem van het volk vertolkte”, betoogt de onderzoeker. “Want Fortuyn zou de niet-gekozen heerschappij van non-gouvernementele organisaties aan de kaak hebben gesteld. Het gaat om een groep mensen die ons sinds de jaren zestig voorschrijft wat we denken, welke koffie we drinken en met welke mensen we omgaan. En wie niet meedoet is een fascist.”
Links Nederland werd zo bang van Fortuyns opkomst dat het alles uit de kast haalde om Fortuyn te bestrijden. Siebelt: “Al in een vroeg stadium rekende ik op inbraken, geweld, laster, haat, vernieling…” Want de onderzoeker wist de vijanden van Fortuyn tot alles in staat. Siebelt: “Wijnand Duyvendak, Tweede-Kamerlid voor GroenLinks én ex-RARA-verdachte, is veroordeeld voor inbraken bij Defensie. In zijn vroegere blad Bluf! werden adviezen gegeven voor de vervaardiging van brandbommen. Beroepsactivist Roger Vleugels is ook gearresteerd op verdenking van inbraak, maar kwam wegens procedurefouten vrij. De organisaties van beide heren hadden nauwe banden met Volkert van der G.”
Ook om een andere reden was de onderzoeker al voor 6 mei bang dat Fortuyn zou worden vermoord. “GroenLinks en de Socialistische Partij, twee parlementaire vertegenwoordigers van de actiegroepen, hebben banden met allerlei buitenlandse terreurbewegingen. Dat bleek laatst nog toen de SP-Utrecht een ETA-lid uitnodigde voor een lezing. Ik vreesde dat een terrorist tegen Pim zou worden ingeschakeld.”
Haatcampagne
Ook de anti-Fortuyn-demonstratie die onder meer de FNV en Novib op 11 mei in Rotterdam hadden gepland, baarde Siebelt zorgen. “Van een informant had ik gehoord dat de radicalen misschien langs het huis van Fortuyn zouden gaan. De organisatie laat zulke demonstraties vaak expres uit de hand lopen. Want rellen komen in de krant.”
Hij staat op en pakt de aankondigingsposter van de protestmars van een stapel: hierop Fortuyns gezicht met gericht op zijn voorhoofd een bloedrode driehoek. “Dit plakaat is niets minder dan een oproep tot moord.” Deze na de moord op Fortuyn afgelaste demonstratie heeft Siebelt gebracht tot het schrijven van zijn boekje. “De PvdA en GroenLinks hebben meebetaald aan deze demonstratie. Ze hebben een haatcampagne gevoerd. Van der G. hoefde alleen maar de trekker over te halen. Maar de commissie-Van den Haak mocht geen onderzoek doen naar de demonisering van Fortuyn. Van allerlei kanten hoor ik dat Harry van der Haak een huisvriend van Wim Kok is, maar dat is natuurlijk toeval, hè?”
Dwarsverbanden
Zal de volledige waarheid over de moord ooit bekend worden? “Waarom denk je dat ik dit boek schrijf? Ik heb er geen enkel vertrouwen in dat de recherche ongestoord zijn werk zal kunnen doen. Elke politieman die te dicht bij de PvdA of GroenLinks komt, wordt subiet teruggefloten. Politiek gevoelig, heet dat.”
Volgens Siebelt mogen politie en inlichtendiensten sinds het tijdperk-Den Uyl alleen maar naar rechtse groeperingen kijken. De dwarsverbanden tussen actievoerders en linkse politici zijn immers te talrijk. “Met de hulp van Eveline Lubbers en Roger Vleugels maakten de PvdA en GroenLinks de inlichtingendiensten vleugellam. Hebben die partijen misschien zelf iets te verbergen? Steunden ze de aanslagen op Kosto en de vrouw van Janmaat wellicht? Door hen bleven die misdaden onbestraft.”
Er is nog een reden waarom de PvdA vijandig staat ten opzichte van de BVD en nu de AIVD, aldus Siebelt. “De politie heeft telefoongesprekken afgeluisterd van actievoerders die in 1987 de brand bij de Makro in Nuth hadden gesticht. Een van hen was een dochter van een prominent PvdA-politicus. Er is geen vervolg op gekomen. De daders gingen vrijuit.”
Op de vraag of hij gaat stemmen op 22 januari, antwoordt Siebelt: “Alleen als er iemand opstaat die niet bang is voor de Halsema’s dezer wereld. En die hun knokploegen, de Internationale Socialisten en de Anti-Fascistische Actie, ontmantelt. Anders blijf ik thuis.”
Dit artikel is eerder gepubliceerd in het Katholiek Nieuwsblad, op 17 januari 2003.
Meer artikelen van Jaap de Wreede vallen te lezen op http://www.platformdekrijger.nl
Maarten van Geijn.
Er is natuurlijk best één en ander mis bij de “ongekozen niet-gouvernmentele organisaties”. Maar ik denk dat Siebelt een beetje doorslaat. Het belangrijkste probleem met NGO’s is dat ze bijna niks voor elkaar krijgen: het is meer bezigheidstherapie dan dat ze een duistere, ongeziene, verschrikkelijke macht vormen. Wordt wakker, Siebelt. En leg mij eens uit hoe die linkse rakkers voor elkaar kregen dat de ambulance voor Pim werd tegengehouden? En dat er een speciale politie-eenheid in de buurt was? Als je onderzoek doet moet je wel alle feiten onderzoeken, en niet alleen degenen die je eigen theorie-tje onderbouwen. Want anders had je altijd meteen al gelijk.
Comments are closed.