Belasting LAST

Het milieubeleid in Nederland bestaat hoofdzakelijk uit het d.m.v. nieuwe heffingen duurder maken van zaken die door de heren en dames in Den Haag als milieuvervuilend worden bestempeld en het regelmatig verhogen van reeds bestaande heffingen.
Dit is zo ver doorgevoerd dat sommige van die als milieuvervuilend bestempelde bezigheden inmiddels onderhevig zijn aan een veelvoud van zulke heffingen.

Denk hierbij bijvoorbeeld aan autorijden: in de Haagse milieuethiek is autorijden zo ongeveer gelijk gesteld aan kinderverkrachting. Dit maakt het erg makkelijk om wetsvoorstellen inzake heffingen op het bezit en gebruik van die auto door kamer I en II te jagen.
Daarna is het verhogen van bestaande heffingen helemaal een makkie. Iemand die een auto wil rijden betaalt hierdoor inmiddels o.a.: BTW bij aanschaf, BPM bij aanschaf, afhankelijk van het gekozen motortype worden er nog enkele milieuheffingen geheven, verwijderingsbijdrage, houderschapsbelasting, BTW op brandstof, brandstofaccijns en parkeerbelasting. Indirect zullen het er vast nog meer zijn. Bij een lease-auto bijvoorbeeld mag, nadat de hiervoor genoemde belastingen reeds zijn afgedragen, de bestuurder kan nog ’ s eenderde van de nieuwwaarde van de auto bij zijn jaarsalaris optellen en hierover loonheffing afdragen. Voor Jan Modaal met een modaal salaris en een compacte middenklasser, pak ‘ m beet een Golfje, betekent dat al gauw dat er over 25 tot 30% meer loon geheven kan worden.

Conform het milieubeleid dat we in Nederland aanhangen zijn al deze heffingen recentelijk verhoogd of worden dat binnenkort. Ook conform het milieubeleid staat er een volgende heffing in de vorm van “kilometerbeprijzing” reeds klaar om binnenkort aan het lijstje te worden toegevoegd.

Dit beleid wordt al tientallen jaren toegepast. Eigenlijk al sinds dat het milieu op de politieke agenda werd gezet. Dit ondanks dat het tot op de dag van vandaag nog geen microseconde heeft geleid tot iets wat ook maar in de buurt komt van het verminderen van de desbetreffende als milieuvervuilend bestempelde bezigheden. Sterker nog, ze nemen nog steeds toe. Toch blijft men stug volharden in bovenstaande aanpak. Zelfs met een zich links van het politieke midden bevindende partij als de PvdA als beheerder van de milieuportefeuille verandert daar niets aan. Sterker nog, de PvdA lijkt enthousiaster dan ooit in het heffingen doorvoeren en verhogen.

Hoe kan het dat men al een jaartje of 40 volhardt in een milieubeleid dat niet werkt?

De Staat der Nederlanden BV mag wel uit naam van het milieu heffingen opleggen, maar hoeft de inkomsten uit deze heffingen niet daadwerkelijk voor het datzelfde milieu aan te wenden.

Dat is nogal wat. Economisch gezien is de kostenpost “milieubeleid” hierdoor ineens een potentiële batenpost geworden. Iedereen weet natuurlijk dat economische belangen en die van het milieu vaak tegengesteld zijn. Tot op heden is het nog steeds zo dat economische belangen zwaarder tellen dan die van het milieu. Een milieubeleid dat geld oplevert in plaats van geld kost lijkt dan ook te mooi om waar te zijn en dat is het natuurlijk ook. Het milieubeleid zou er op gericht moeten zijn om het aantal milieuvervuilers terug te brengen, maar economisch gezien leveren die milieuvervuilers juist geld op. M.a.w.: de economische baten zijn omgekeerd evenredig aan die van het milieu. Goed milieubeleid zou dus moeten leiden tot steeds lager wordende economische baten. Je zou dus verwachten dat het management van de Staat der Nederlanden BV, vol met vertrouwen in het milieubeleid dat ze voeren, daar rekening mee houdt. Je zorgt thuis ook dat de betaling van je vaste lasten niet afhankelijk is van tijdelijke inkomsten.

Helaas, de baten uit de heffingen op milieuvervuilende zaken worden massaal aangewend voor het dichten van gaten in andere portefeuilles zijn inmiddels een belangrijk onderdeel van de staatsbegroting geworden. Ondanks dat duidelijk is dat de milieudoelstellingen niet worden gehaald worden de milieubeleidbaten daar niet voor gebruikt. Logisch, want zou men die in het milieubeleid stoppen, dan zouden die gaten in de andere portefeuilles er niet mee gedicht kunnen worden en worden de baten uit het milieubeleid ook nog eens minder.

Dit gaat fout. Zo fout zelfs dat we inmiddels de bedenkelijke situatie hebben waarin de boekhouders van de Staat der Nederlanden BV hun begroting niet meer sluitend zouden krijgen zonder de inkomsten uit de heffingen op milieuvervuilende zaken.
M.a.w.: We weten dat het huidige beleid al 40 jaar niet heeft gewerkt en ook de komende 40 jaar niet zal werken, maar we kunnen niet zonder de inkomsten die dit beleid genereert. Momenteel lijken we verder dan ooit verwijderd van milieubeleid dat daadwerkelijk zal leiden tot minder vervuiling en het dreigt zelfs economisch onhaalbaar geworden.
————————–
Ingezonden door PZ