Al jaren wordt de tragische aanslag op president Reagan’s persvoorlichter, James Brady, politiek uitgebuit door voorstanders van beperkingen op vrij wapenbezit. Federale wetgeving om vrij wapenbezit te beperken is dan ook genoemd ‘the Brady Bill’. Echter, er was nauwelijks een geluid te horen van de progressieve media toen onlangs bekend werd dat de man die Brady neerschoot – John Hinkley – verlof wordt toegestaan uit het krankzinnigengesticht waar hij sindsdien verbleef.

Helaas is dit is een klassiek progressief verschijnsel – opvallend weinig bezorgdheid over het type mensen die daadwerkelijk misdaden met wapens begaan, gecombineerd met een woeste campagne tegen gehoorzame burgers die vuurwapens bezitten.

Verlof, voorwaardelijk vrijlaten, proeftijd of milde straffen voor geweldadige criminelen wekken geen verontrusting op bij progressieven. Wat hen wel verontrust is de gedachte dat iemand die nog nooit op iemand heeft geschoten, toegestaan wordt een wapen in zijn huis of bedrijf te hebben om zich te beschermen tegen het soort van gewapende criminelen die progressieven rustig op straat laten lopen.

Het progressieve dogma omtrent het beperken van vrij wapenbezit is net als elk ander progressief dogma met betrekking tot andere zaken: gewone mensen worden niet geacht hun eigen leven te kunnen leiden, maar moeten onder de duim worden gehouden door wijzere en nobelere mensen, zoals progressieven, door middel van stricte overheidsregulering. Als we anti-vrij wapenbezit fanatici mogen geloven, schieten we elkaar in het heetst van een discussie neer. Verkeersongevallen leiden tot schietpartijen tussen boze bestuurders.

Met andere woorden, wapens kunnen niet worden toevertrouwd aan gewone burgers. Veel beter om ze hulpeloos over te leveren aan gewapende criminelen. Het is al erg genoeg dat de progressieven een dergelijke opvatting over de wereld hebben. Wat echter nog erger is, is dat de progressieve media zorgvuldig alle feiten die een dergelijke visie tegenspreken negeren of tegenwerken.

Een recentelijk gepubliceerde, dikke studie door John Lott van de University of Chigaco Law School, toont echter precies het tegenovergestelde aan van alles wat door progressieven is beweerd op het gebied van de beperking van vrij wapenbezit. Een stijgend bezit van vuurwapens in bepaalde districten in het land heeft bijna altijd een directe daling van geweldadige misdaad in deze districten tot gevolg gehad.

Dit zou echter geen verassing moeten zijn voor wie dan ook. Geweldadige criminelen hebben de voorkeur voor hulpeloze slachtoffers, geen mensen die hen de gaten door het lijf kunnen schieten. Maar in welke media werd er verslag gedaan over deze studie ? De titel is ‘Meer wapens, minder misdaad’

In de Europese landen waar burgers bijna nooit wapens bezitten, komen inbraken veel veelvuldiger voor dan in de Verenigde Staten, en de inbrekers spenderen lang niet zoveel tijd aan het onderzoeken van het huis alvorens in te breken. In de Amerikaanse gebieden waar, als gevolg van progressieve politici, zeer strenge restrcities op wapenbezit gelden, zijn brave burgers op dezelfde wijze ontwapend en kwetsbaar.

Wat de vuurwapengevechten betreft die blijkbaar zouden volgen op verkeersincidenten , heeft John Lott slechts een voorbeeld kunnen vinden. Twee truckers raakten in botsing en een van hen probeerde de ander te molesteren, totdat deze een vuurwapen pakte en schoot, wellicht om zichzelf te verdedigen.

Zelfs in landen waar een hoog percentage van de mensen gewapend is, vliegen de kogels je niet om de oren op de snelwegen – of ergens anders. Er zijn normaal gesproken veel meer schietpartijen op plaatsen waar criminelen weten dat gewone burgers niet in staat zijn om terug te schieten.

Geisoleerde incidenten van dodelijke ongevallen met vuurwapens zijn overmijdelijk in een land van meer dan een kwart miljard mensen, net als er dodelijke ongevallen zijn in zwembaden, skipistes, door wilde dieren en andere oorzaken. Maar alleen dodelijke ongevallen door vuurwapens worden er uitgelicht door de media. Het veel grotere aantal mensenlevens dat wordt gered door bewapende bugers die zichzelf en hun familie verdedigen wordt zelden door de pers verslagen en legt veel minder gewicht in de schaal dan de geisoleerde wapenincidenten. Als onze bezorgdheid vooral op de veiligheid van nette, gehoorzame burgers betrekking heeft zullen al deze feiten in ogenschouw moeten worden genomen. Maar niets wat de visie van voorstanders van beperking van vrij wapenbezit ondermijnt zal worden gepubliceerd zolang de massamedia meer bezorgheid tonen als het gaat om het beschermen van progressieve dogma’s dan het beschermen van mensen.

In de media wordt dit alles gepresenteerd als een verhaal over humanitaire pogingen van de goede mensen om levens te redden versus de verwerpelijke weerstand van the National Rifle Association. In de media komt James Brady regelmatig op het scherm zodra het onderwerp ter sprake komt. Ondertussen krijgt de man die Brady neergeschoten heeft verlof en niemand die het iets doet.