Uit het voorgaande weten we dat de overheid voor minstens een deel de werkeloosheid zelf…
Uit het voorgaande weten we dat de overheid voor minstens een deel de werkeloosheid zelf veroorzaakt, nl. door:
1) Prijzen en wisselkoersmanipulatie; de kernfactor is hier het gebrek aan vrijheid inzake prijsvorming in het algemeen en wisselkoersen in het bijzonder.
2) De overheidstransfers van productie, wat zowel bij de onteigenden als bij de “begunstigden” het doel van de productie, de motivatie dus, in bepaalde mate vernietigt. Dit geldt zelfs voor transfers waarbij onteigenden en begunstigden dezelfde persoon zijn (bv. sociale heffingen op jongere leeftijd voor pensioen later). Ook hier is de kernfactor het gebrek aan vrije beschikking over de eigen productie die wordt vervangen door overheidsoptreden.
3) De manipulatie van de geldhoeveelheid, die tot prijsinflatie leidt – eveneens een gevolg van het dwingend overheidsmonopolie over gelduitgifte en geldcreatie.
We kunnen hier een vierde belangrijk punt aan toe voegen, nl. het overheidsmonopolie inzake het onderwijs.
Onderwijs
De overheid heeft, door dwingende maatregelen, het onderwijs volledig onttrokken aan de invloed van de vrije markt, d.w.z. aan de invloed van de vrije keuze van de burgers wàt zij het liefste willen in ruil voor hun eigen productie. Dit betekent tevens dat het onderwijs volledig werd onderworpen aan politieke in plaats van economische beslissingen: aan de wensen van politiek belanghebbenden, politici en drukkingsgroepen, inplaats van die der economisch belanghebbenden, jongeren, studenten, ouders, bedrijven, leraars en schoolbestuurders als individuen, enz.
Het gevolg was voorspelbaar en onvermijdelijk: de kwaliteit van het onderwijs daalt steeds verder, de kostprijs daarentegen stijgt, terwijl bovendien de studies van de afgestudeerden steeds minder beantwoorden aan de bestaande behoeften. Dit laatste met onder meer het verdere gevolg dat veel jonge mensen helemaal geen heil meer zien in het studeren in het algemeen (met dan weer het gevolg – tussen haakjes aangestipt – dat door werkloos rondlopen en verveling, druggebruik en misdaad in de hand worden gewerkt wat eens te meer aantoont hoe ver de gevolgen van overheidsinterventie kunnen gaan en hoe gevaarlijk het principe van de machtsuitoefening is).
Enige oorzaak
Is de overheid om al die redenen de enige oorzaak van werkloosheid?
In de hele ongelukkige geschiedenis van de mensheid is niet één enkel voorbeeld bekend van een volstrekt vrije gemeenschap of een gemeenschap waar de overheid zich minstens van alle economische interventie onthield. We dienen bijgevolg louter op redenering te steunen.
De vraag is dus of onvrijwillige werkloosheid mogelijk lijkt in een maatschappij waar het onderwijs volledig vrij is en volledig gericht is op het voldoen van zowel de wensen van de opgeleiden als van al hun medemensen – een maatschappij waar alle informatie aangaande deze wensen op haast perfecte wijze vervat is en wordt overgebracht via één enkel gegeven, de prijs – een maatschappij waar iedereen zijn of haar beroep vrij kan kiezen en, soms na vaststelling van steeds mogelijke vergissing, in een ander beroep kan stappen, terwijl hun kunde enkel en alleen beoordeeld wordt door hun medemensen nl. in de mate waarin men er in slaagt aan hun behoeften te voldoen – een maatschappij waarin iedereen beseft, en van jongsaf heeft geleerd, dat alles wat enige waarde heeft door iemand dient te worden geproduceerd, en dat de vrije beschikking daarover de enige motivatie daarvoor is, terwijl men zelf slechts aanspraak kan maken op dat vrije beschikkingsrecht voor zover men datzelfde recht bij anderen respecteert – een maatschappij tenslotte, waar vrede heerst, maar dan niet wat men thans bedoelt met vrede – tussen twee verschillende overheden – maar een vrede tussen alle individuen, ook van hetzelfde land, wat betekent dat de overheid zich uitsluitend inzet voor het beschermen van ieders vrijheid tegen geweld en dwang vanwege andere mensen, het louter vrijwaren van ieders individuele vrijheid.
Besluit
In zulke maatschappij is geen enkele factor aanwezig waaruit onvrijwillige werkloosheid lijkt te kunnen ontstaan. We mogen dan, in alle logica, besluiten dat de overheid, vooral door haar economische interventies, uiteindelijk de enige verantwoordelijke voor àlle onvrijwillige werkloosheid. De overheid en de overheid alleen.
Vanzelfsprekend zijn vragen en/of opwerpingen vanwege de lezers welkom.