Op vrijdag 21 augustus 1992 was er een bijzondere bijeenkomst van de Kring Leiden. De…
Op vrijdag 21 augustus 1992 was er een bijzondere bijeenkomst van de Kring Leiden. De aanleiding was het korte verblijf van Ken Schoolland in Nederland.
Zoals bekend is Ken Schoolland een Amerikaanse Libertariër, tegenwoordig hoogleraar economie/management/politicologie aan de Pacific University in Owahu, Hawaï. Ook is hij schrijver van vele artikelen, van Shogun’s Ghost (gerecenseerd in VB 166), en van The Adventures Of Jonathan Gullible, onlangs uitgebracht in het Nederlands als Jonathan in Kwasiland (zie VB 168).
Ken Schoolland sprak over YOUTH RIGHTS: zijn lezing beschreef de schokkende omstandigheden waarin miljoenen (!) jongeren inde Verenigde Staten nu verkeren, grotendeels door toedoen van overheidsregelingen, wetten en overheidsautoriteiten. Op dit moment zijn er bijna 1 miljoen jongeren in Amerika die zichzelf “weggestolen” hebben van de aan hen wettelijk toegewezen plaatsen: onduldbare ouderlijke gezinnen en scholen. Vermoedelijk zouden er vele miljoenen meer zijn als deze niet bang waren om ook terecht te komen in de gevangenissen en tehuizen/instellingen waarin nu al een half miljoen jongeren wegrotten. Studies wijzen uit dat 3/4 van deze jongeren vast wordt gehouden, niet voor gewelddadige misdrijven, maar omdat ze door hun ouders zijn verworpen of omdat ze statutaire misdaden zouden hebben begaan (dwz. activiteiten die leeftijdsgebonden zijn en niet misdadig wanneer door volwassenen gedaan). De reacties van de aanwezigen benadrukten de overeenkomst met de situatie van jongeren in Nederland. Ken Schoolland besloot zijn lezing met 10 voorstellen om verandering van de schrijnende toestanden te realiseren. Deze betreffen het wijzigen cq annuleren van:
1) Wetten die de verspreiding en advertering van voorbehoedsmiddelen regelen en beperken;
2) Wetten die de voogdijoverdracht van jongeren door adoptie voorkomen cq beperken;
3) Wetten die het jongeren onmogelijk/moeilijk maken zelf hun voogden te kiezen;
4) Wetten die specifieke activiteiten alleen als misdadig beschouwen wanneer bedreven door jongeren, zoals gebruik van bepaalde genotsmiddelen (alcohol & tabak), seksualiteit (w.o. prostitutie);
5) Wetten die het onmogelijk/moeilijk maken voor jongeren om te werken, en wetten betreffende minimumlonen;
6) Wetten die leerplicht en school-aanwezigheid voorschrijven, alsook wetten die een openbare / overheidsfinanciering van onderwijs regelen;
7) Wetten die het opzetten van (volledige) particuliere / alternatieve scholen cq. thuisscholing beperken;
8) Wetten die fundamentele bescherming ontnemen bij jongeren die onvrijwillig geplaatst worden in geestelijke gezondheidsinstellingen cq. gevangenissen en huizen-van-bewaring;
9) Wetten die jongeren het recht tot stemmen ontzeggen;
10) Wetten die jongeren dwingen tot het vervullen van een militaire dan wel sociale dienstplicht.
Tenslotte werd Peter Breggin geciteerd:
“Een samenleving waarin kinderen opgevoed worden zonder respect voor hun rechten is een samenleving waarvan de kinderen op zullen groeien zonder respect noch begrip voor rechten in het algemeen. Een aanslag op de rechten van kinderen bereidt ons voor op generaties van mensen die de volwassenheid bereiken in relatieve onwetendheid over hun eigen rechten of van de rechten van anderen in de samenleving.”