Ondanks het feit, dat overheden slechts een groep mensen zijn, worden zij bekleed met een speciale macht en behoeven zij niet te voldoen aan de morele regels, waaraan elk individu gebonden is.
Dit is een vertaling uit een reeks van oudere ISIL publicaties die we op Libertarian.nl publiceren.
Zelfs nu nog geloven mensen in sprookjes. Heel lang geloofde de mens, dat de aarde plat was, dat de goden zorgden voor wind en getijden enz. Tegenwoordig geloven de meeste mensen dat voor sociale vrede een overheid nodig is. De overheid is een monopoide sociale authoriteit, die door gebruik van- en dreiging met geweld daden van mensen poogt te beheersen.
Overheid: middel voor de rechtvaardiging van agressie
Ondanks het feit, dat overheden slechts een groep mensen zijn, worden zij bekleed met een speciale macht en behoeven zij niet te voldoen aan de morele regels, waaraan elk individu gebonden is. Zo praat men over “behoeften van de samenleving” of “algemeen belang”, alsof deze begrippen wezens zouden zijn, met een eigen identiteit en een doel voor ogen. Als gevolg van dit sociaal dodelijke proces worden er daden getolereerd en officieel goedgekeurd, die ingeval van individuele toepassing als de grootste misdaden zouden worden beschouwd. Bovendien worden dergelijke daden, indien door de overheid gepleegd, als nobel en inspirerend beschouwd. Het stelen van EURO 1.0000,- door een particulier heet (terecht) diefstal, maar bij een belasting-inner heet dat “uitoefening van de wet”. Zo ook wordt het doden van honderden onschuldige mensen door een prive persoon (terecht) massamoord genoemd, maar van iemand in militair uniform heet dat “verdedigen van nationaal belang”.
Maar mooie frasen veranderen niets aan de morele waarde van daden. Diefstal is diefstal, hetzij gepleegd in eigen belang, hetzij gepleegd in het algemeen belang; moord is moord, of die nu gepleegd wordt door een prive persoon of door een soldaat. Politiemensen, ministers, rechters, belastingambtenaren en soldaten zijn gewone mensen, als U en ik, gebonden aan dezelfde morele principes als U en ik. Zodra overheidsdienaren de individuele rechten op leven, vrijheid en eigendom schenden, of het inititatief nemen tot gebuik van geweld om hun doeleinden te verwezenlijken, worden zij agressors, heel eenvoudig! Eigenlijk verdienen de officiele swingelanden dezelfde behandeling als ordinaire misdadigers.
Een misdaad die immoreel is voor een individu kan natuurlijk nooit moreel zijn voor een groep. Het enige verschil tussen prive misdaden en overheidsmisdaden zoals belasting (gelegaliseerde diefstal), dienstplicht (gelegaliseerde slavernij), oorlog (gelegaliseerde moord) enz. is dat de laatste, doordat ze zo lang bestaan in de menselijke samenleving, beschouwd worden als onvermijdelijk, noodzakelijk en zelfs heilzaam. Dit is een ongelooflijke omkering van de redelijkheid en de moraliteit!
Overheid: de meester-misdadiger
Moderne overheden zijn niet de verdedigers, maar de ergste vijanden van de mensenrechten. Zij bestrijden de misdaad niet, maar hebben haar juist officieel ingesteld. Zij plegen hun misdaden op een systematische manier en met doorzichtige voorwendsels als “nobele doeleinden”. Zij hebben huns gelijke niet wat betreft de omvang van de moordenaarspraktijen, diefstal en fraude.
Dat autoritaire regimes zoals nazi Duitsland, de Sovjet Unie, communistisch China enz. verantwoordelijk zijn voor de dood van miljoenen onschuldige mensen, is bekend. Echter, de verzorgingsstaten van Europa en Amerika verschillen van deze moordenaarsregimes alleen in mate en niet in soort.
In de Vietnamoorlog bijv. werden 50.000 Amerikanen gedood en honderdduizenden anderen onderworpen aan onvrijwillige dienstplicht voor een heilloze oorlog. De Amerikanen, die zo gelukkig waren, hieraan te ontsnappen betalen hiervoor nog steeds het gelag in de vorm van belastingen. Deze maken in Amerika 45% uit van iemands inkomen. Men werkt aldus bijna de helft van zijn tijd voor de staat. Politie en bureaucraten oefenen overal in naam van recht en orden, talloze tegenstrijdige en onbegrijpelijke wetten van de verzorgingsstaat uit.
In Amerika werden in 1976 4 miljoen Amerikanen gearresteerd voor slachtofferloze “misdaden”, zoals: gokken, homosexualiteit, dronkenschap, drugsgebruik, enz.
Hoe komen we van de dwangstaat af
Zonder zich om de publieke opinie te bekommeren, zetten de huidige regeringen hun kwalijke praktijken voort. Zij maken zich schuldig aan meer moord, diefstal en fraude dan ooit een prive organisatie ongestraft zou kunnen begaan. De sociale mystiek, waarin overheden zich hullen stelt hen tot deze praktijken in staat. Wil men werkelijk de mensenrechten verdedigen, dan zullen deze overheden afgeschaft dienen te worden! Niet slechts de daden van deze overheden zijn immoreel, hun bestaan als zodanig is immoreel. Dit bestaan is afgedwongen bijv. door verovering, onteigening, oorlogvoering, enz. en wordt met geweld in stand gehouden (belasting, regulering, dienstplicht). Haar definitie berust op verbodsbepalingen.
Als het voor overheden als moreel verantwoord beschouwd zou worden om misdadigers te arresteren, te berechten en te straffen, dan geldt dit evenzeer voor prive personen en vrijwillige samenwerkingsverbanden. Maar is dat wel praktisch? Zeker wel!! Gelegaliseerde dwang – het wezen van de overheid – maakt geen mens of groep meer waard, of kent hun meer macht toe. Elke politie afdeling, school, leger, rechtbank, enz. wordt door de gezamenlijk leden van een gemeenschap betaald.De overheid produceert niets, zij herverdeelt wat anderen geproduceerd hebben. Het is een drogrede dat het zonder overheid onbestaanbaar zou zijn om scholen, politie, leger, wegen te betalen. In feite kan iedereen zich dit wel veroorloven, omdat hij er nu ook zwaar voor betaalt!
Diensten voor de samenleving zonder overheid
Hoe kunnen dienstverlenende organisaties worden opgericht en betaald zonder belastinginning en overheidsdwang?
Dit kan op de manier, waarop elke particuliere onderneming gefinancierd wordt: door zich te richten op de vraag van de consument. De maatschappij heeft behoefte aan onderwijs, politie, defensie, enz, dus in een samenleving zonder overheid zouden deze diensten automatisch ontstaan. Zij zouden echter veel meer inspelen op de behoeften van de consument en veel efficienter werken. Zij zouden “self supporting” zijn en niet door subsidies in stand gehouden worden. In een vrije samenleving zou de vorm en dienstverlening van elke onderneming voldoen aan de vraag van de consument en er zouden net zoveel soorten dienstverlening bestaan als er belangengroepen of markten zijn.
Zo zou er politiebescherming zijn d.m.v. verzekeringscontracten met verschillende strekkingen en prijzen. Zij die bezorgd zijn over inbraak en geweld kunnen bescherming kopen en anderen hoeven dat niet. Rijke mensen, die bezorgd zijn over ontvoering zouden extra moeten betalen voor bescherming tegen deze misdaad. En de armen zouden het “lage tarief pakket” kunnen kopen of een burenhulp-organisatie oprichten, die in een vrije maatschappij bewapend zou kunnen worden. Bovendien hoeft de politie niet zoveel tijd meer te besteden aan het vervolgen van prostituees en drugsgebruikers zoals nu. Sommige diensten, verleend aan groepen, zijn veel omvangrijker dan diensten, verleend aan personen. Zo zouden multinationals beroepslegers huren om hun bezit te beschermen. Schippers an andere transportbedrijven zouden gewapende begeleiding inhuren. Vrachtrijders zouden hun voertuigen uitrusten met geweren en raketten. Verenigingen van ondernemingen zouden anti-raket raketten, raket-etende laserkanonnen en/of andere apparaten kopen om hun bezit te beschermen. En de vele anti-totalitaire groepen in een vrije samenleving zouden moord-commando’s oprichten tegen vijanden die hen met een inval zouden bedreigen en zouden ook hun wapens vernietigen. Elke sociale groep zou die mate en soort van militaire bescherming kopen, die zij het meest behoeven. De vrije mens verdedigt dat, waar hij prijs op stelt en niemand mag hem dwingen iets te verdedigen waar hij geen prijs op stelt.
Sociale stabiliteit in de staatloze maatschappij
Wat kan prive-beschermingsorganisaties er van weerhouden mensenrechten te schenden, met elkaar te vechten of hun macht te gebruiken om de samenleving te overheersen? Dat is hetzelfde, wat regeringen er nu van weerhoudt (of er toe in staat stelt). De moraliteit en moed van de mensen in een samenleving. Maar, prive-beschermingsorganisaties zouden veel minder dan regeringen in staat zijn om individuele rechten te schenden. Zoals eerder is opgemerkt, hullen regeringen zich in een uitgebreid stelsel van waan-ideeen om zo door te kunnen gaan met hun misdaden.
Bescherming als verkoopartikel is veel moeilijker te aanbidden dan de overheid. (Wanneer heef uzelf voor het laatst vaderlandslievende gevoelens gehad voor een levensverzekeringsmaatschappij?) Verder zou een beschermings-organisatie die mensenrechten schendt, zijn marktaandeel verliezen aan meer morele organisaties, omdat de klanten over het algemeen een hoger staand moreel hebben. Als nu de regering uw rechten schendt, kunt u daar weinig tegen doen. In een vrije maatschappij zou men een beschermingsorganisatie, die rechten schendt, kunnen aanklagen, of men zou een andere organisatie kunnen inschakelen.
Geschillen tussen beschermingsorganisaties onderling zouden in gerechtshoven worden beslist, zoals nu een rechtbank.
Dit zou veel midner kostbaar en gevaarlijk zijn dan telkens, als men geen overeenstemming kan vinden, de oorlog te verklaren. In krantenartikelen zouden procedurele regels kunnen worden aangemoedigd. Die worden ook aangemoedigd door ethische regels, voortvloeiend uit het beginsel, dat men geen initiatiefnemer mag zijn van geweld. Dit is een noodzakelijke voorwaarde voor elke vreedzame samenleving.
In een vrije maatschappij zou overheersing door een groep veel moeilijker zijn, dan de machtsconcentratie die de regering nu veroorzaakt. De prijs voor de vrijheid is voortdurende waakzaamheid.
Maatschappij zonder overheid
Het alternatief voor de kunstmatige, dwangmatige orde van een regering is de natuurlijke vreedzame gemeenschap van mensen, die in hun eigen belang naar eigen believen samenwerken.
Door voedsel te produceren voor Rusland, door vrede te garanderen voor Noord Ierland e.d. wordt weinig bijgedragen om het huidige systeem, gebaseerd op staatsalmacht, beter te laten functioneren. Het is een waanidee om te veronderstellen dat dit beter zou zijn omdat het zorgt voor “rechtvaardigheid” of omdat het de orde handhaaft. Het alternatief voor staatscollectivisme is vrijheid. Een vrije maatschappij zal verre van volmaakt zijn en zeker niet vrij van conflicten. Maar zij zal gevrijwaard zijn van gelegaliseerd geweld. Door de waanideeen over de staat en het daarmee gepaard gaande kwaad te verwerpen, zou de mens een grote stap doen in de richting van een volgroeide menselijke beschaving: de maatschappij zonder overheid.