Toen Egil onlangs (febr. 86) merkte dat zijn gezichtsvermogen snel verslechterde en dat hij…
Toen Egil onlangs (febr. 86) merkte dat zijn gezichtsvermogen snel verslechterde en dat hij met één oog vrijwel niets meer kon zien, ging hij naar de oogarts. Van de oogarts hoorde hij dat hij grauwe staar had; door de ooglens te vervangen zou dat in een paar uur te verhelpen zijn In februari 1987 kon hij voor die ingreep opgenomen worden. Vervolgens gaf de oogarts opdracht aan het bureau uitgifte rijbewijzen om, met onmiddellijke ingang, het rijbewijs van Egil in te trekken. Mensen met één oog mogen wel rijden, maar met een blind oog kan dat kennelijk niet!
Thuisgekomen, inmiddels werkeloos want een taxichauffeur zonder rijbewijs kan niet werken, nam zijn vrouw contact op met de particuliere Kliniek 8. Resultaat: Vrijdag contact en onderzoek, bezoek aan bank om 12.000 NKR te lenen zodat hij de opname kon betalen en daarna opname in Kliniek 8. Maandag met goed gevolg geopereerd en weer “gelukkig” thuis.
Tevens de kosten van de opname in het Rijkshospitaal ad 100.000 NKR uitgespaard. En dan niet te vergeten de arbeidsongeschiktheidsuitkering waar hij als kleine zelfstandige ook nog voor verzekerd was.
Wie zei ook al weer dat de gezondheidszorg te belangrijk is om het aan de staat over te laten?
Helaas is het echter zo dat er heel veel mensen zijn die niet zomaar een groot bedrag van hun bank te leen krijgen om zich te laten helpen.
Erik, die 12000 kronen waren om binnen te mogen in het hospitaal. Dat werd ook terugbetaald door de particuliere ziekteverzekering. Geen enkele bank geeft zomaar een groot bedrag te leen aan een taxichauffeur die ziek wordt…
Comments are closed.