Toen ons vorige nummer al bij de drukker was, bereikte ons het bericht dat Herman op 9 april was overleden.

Herman was vanaf het allereerste moment een enthousiast medewerker in de Libertarische Beweging in Nederland.

Geen enkele Trefpunt bijeenkomst heeft hij gemist en hij was daar wat trots op. In het begin werd hij ook steeds vergezeld door zijn vrouw. Haar dood, enkele jaren geleden, heeft Herman sterk aangegrepen. Maar zijn positieve instelling heeft ervoor gezorgd dat hij toch weer aan allerlei acties ging meewerken.

Zo heeft hij bij voorbeeld nog meegedaan aan de prijsvraag “Stem/Stem niet “, en hij had al betaald voor de Trefpunt-bijeenkomst in Antwerpen.

Ik zal zijn ferme klap op mijn schouder met: “Kerel, ga door met het goede werk!” in de toekomst moeten missen. Maar door door te gaan, is ook zijn inspanning niet tevergeefs geweest.

Het artikel van de Heer Sijthoff was te lang om in zijn geheel af te drukken. Wij nemen een paar van zijn opmerkingen er uit, om zodoende u toch nog een indruk over zijn gedachten te geven.

Het feit alleen al dat deze vraag kan worden opgeworpen toont aan dat er iets grondig mis is met de wijze waarop ons volk wordt vertegenwoordigd in het landsbestuur.

En als we dan ook nog stellen dat stemmen is het getuigen van de burgerij voor de medeverantwoordelijkheid in het landsbestuur, dan kan het antwoord op de onderwerpelijke vraag slechts luiden: “Ja, natuurlijk!” Dat moet dan ook ons uitgangspunt zijn. In deze vrijwel normloze maatschappij is verantwoordelijkheid een vies woord geworden. De juiste houding hier moet zijn: “Wat erg, maar WAT kunnen we daaraan nu doen?” onder het motto: “Als wij het niet doen, wie dan wél en als we het nu niet doen, wanneer dan!”

Er is tenslotte maar één waarheid – en die ligt nooit in het midden! Het waarachtig goede heeft ook alles te maken met b.v. eerlijkheid – logica (huis/tuin/keuken logica) en konsekwentheid.

  1. Niemand kan waarachtig voordeel behalen als dit gaat ten nadele/ten koste van de/een ander.
  2. Het doel dat je wilt bereiken en de middelen om dat doel te bereiken moeten op elkaar zijn afgestemd.

Maar één ding is zeker. Door niet te stemmen zijn we niet meteen van alle verantwoordelijkheid af. Integendeel, wat onze keus ook moge zijn, wij blijven staan in de verantwoording voor die keus.